Τον Σεπτέμβριο του 2012 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε να ισχύει υποχρεωτικά τα διοικητικά συμβούλια, και δη οι μη διευθυντικές θέσεις, των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων να αποτελούνται από γυναίκες έως ποσοστό 40%.

Η ελπίδα είναι ότι με την αύξηση του αριθμού των γυναικών στα διοικητικά συμβούλια θα επιτευχθεί η θηλυκή αντιπροσώπευση στις ανώτερες βαθμίδες του επιχειρηματικού κόσμου γενικότερα.

Στη Μ. Βρετανία, μια ομάδα που πιέζει για επιτάχυνση των εξελίξεων με το όνομα «30% Club» προσπαθεί να πείσει για εθελοντική προσέγγιση. Ως απάντηση στη διαβούλευση της Ε.Ε. επί του θέματος το 30% Club παρουσιάζει την κατά 4% αύξηση στην ποσόστωση των γυναικών που βρίσκονται στα διοικητικά συμβούλια των κορυφαίων 100 εταιριών της Μ. Βρετανίας, έως το 16%, από την ίδρυση του club (τον Νοέμβριο του 2010) έως σήμερα.

Σαν... Μέση Ανατολή

Σύμφωνα με την επιστολή του 30%Club  «η φύση της αντιπαράθεσης στις μεγαλύτερες εταιρίες της Βρετανίας έχει μετακινηθεί από το «γιατί είναι τόσο σημαντικό» στο «πώς μπορούμε να πετύχουμε την αλλαγή». Αλλά ο χρηματοοικονομικός κλάδος μπορεί να μην έχει επαφή με τις εξελίξεις. Στην πραγματικότητα, από 168 senior manager στις βρετανικές τράπεζες που είναι καταγεγραμμένοι στις λίστες του The Banker μόλις το 9,49% είναι γυναίκες. 

Η βάση δεδομένων περιλαμβάνει περισσότερα από 14.000 τραπεζικά στελέχη και διευθυντές παγκοσμίως - συμπεριλαμβανομένων προέδρων, CEOs, CFOs και επικεφαλής τμημάτων, όπως η διαχείριση κινδύνου, η λιανική τραπεζική, η επενδυτική τραπεζική και η τεχνολογία.

Συνολικά οι επιδόσεις της Δυτικής Ευρώπης είναι ιδιαίτερα απογοητευτικές, καθώς οι γυναίκες αποτελούν μόλις το 6,69% των τραπεζικών στελεχών. Κι αυτό παρά τις προσπάθειες της Φινλανδίας, όπου το αντίστοιχο ποσοστό είναι στο 20%, και της Ισλανδίας (21,7%).

Η μοναδική περιοχή όπου η αναλογία είναι χαμηλότερη είναι η Μέση Ανατολή (6,4%) όπου διάφορες χώρες έχουν νομικούς περιορισμούς στη γυναικεία απασχόληση και στα δικαιώματα ιδιοκτησίας. Η συνολική επίδοση της Μέσης Ανατολής ευνοείται από το Ισραήλ όπου οι γυναίκες αντιστοιχούν στο 26,9% του συνόλου των τραπεζικών στελεχών.

Ενώ η απουσία των γυναικών στα στελέχη των σαουδαραβικών τραπεζών μπορεί να μην αποτελεί έκπληξη, το Λιχτενστάιν από τα ιδρύματα του οποίου επίσης απουσιάζουν παντελώς οι γυναίκες, ίσως πρέπει να δώσει εξηγήσεις. Η Ελβετία είναι λίγο καλύτερα, στο 2,6%, ενώ η Ιρλανδία έχει ποσοστό μόλις στο 3%.

Πάνω και κάτω από τον μέσο όρο

Αλλού η παρουσία γυναικών στελεχών τράπεζας είναι πολύ σπάνια - στην Ιαπωνία και στην Κορέα το ποσοστό είναι 0,7% και 1,7% αντίστοιχα. Αντίθετα, οι γυναίκες αποτελούν το 33,6% των στελεχών στο Βιετνάμ. Οι ΗΠΑ είναι οριακά πίσω από τη Μ. Βρετανία και σε επίπεδο λιγότερο από το μισό στον Καναδά, του οποίου το ποσοστό είναι στο 20%. Ωστόσο, υπάρχει μια περιοχή που έχει ήδη πετύχει το απαιτούμενο 30%.

Το άλλοτε σοβιετικό μπλοκ μπορεί να μην κατάφερε οικονομική ισότητα, αλλά σίγουρα έχει κάνει σημαντικά βήματα στην κατεύθυνση του να εξασφαλίσει την ισότητα των δύο φύλων - τουλάχιστον στα διοικητικά συμβούλια των τραπεζών. Ο μέσος όρος για την κεντρική και την ανατολική Ευρώπη (περιλαμβανομένης της κεντρικής Ασίας) είναι στο 30,9%, με τις γυναίκες να αποτελούν την πλειοψηφία (56,4%) στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.

Σε άλλες οκτώ χώρες οι γυναίκες κατέχουν περισσότερο από το 40% των τραπεζικών στελεχικών θέσεων, ενώ οι μόνες χώρες στις οποίες οι γυναίκες ξεπερνούν το 50% των θέσεων είναι η Τζαμάικα και η Ντομίνικα στην Καραϊβική.

Σίγουρα σε τέτοιο επίπεδο ιεραρχίας τα πράγματα είναι δύσκολα για τις γυναίκες, ενώ οι θέσεις του CEO και του προέδρου είναι αυτές που σπανιότερα καταλαμβάνονται από το ασθενές φύλο.

Οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται ακόμη ως επικεφαλής στο τμήμα Information Technology και υπερεκπροσωπούνται στο τμήμα διαχείρισης ανθρώπινων πόρων. Εξάλλου, η σχετικά συχνή παρουσία γυναικών στις θέσεις του οικονομικού διευθυντή ίσως πρέπει να αποδοθεί σε στερεότυπα που έχουν να κάνουν με τα δύο φύλα.