Το ρέμνιμπι θα πάρει τη θέση του ευρώ;

Ενώ οι ΗΠΑ χωλαίνουν και η Ευρώπη ισορροπεί στο χείλος της αβύσσου, το κινέζικο ρέμνιμπι έρχεται με φόρα για να καταλάβει τη θέση που του αξίζει(;) στις παγκόσμιες συναλλαγές. Θα τα καταφέρει;  

  • Jane Cooper
Το ρέμνιμπι θα πάρει τη θέση του ευρώ;
Αν ρωτηθεί ένα οποιοδήποτε τραπεζικό στέλεχος για το πώς βλέπει την παγκόσμια οικονομία, η απάντηση που θα δώσει είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα σχετίζει με κάποιον τρόπο και την ευρωζώνη. Ενώ έναν χρόνο πριν υπήρχε η αίσθηση ότι η παγκόσμια οικονομία ανακάμπτει από την οικονομική κρίση του 2008, τα πρόσφατα γεγονότα στην Ευρώπη εξέπεμψαν αβεβαιότητα σχετικά με την προοπτική της διεθνούς ανάπτυξης.

Οι πελάτες των τραπεζών, όπου και να βρίσκονται ανά την υφήλιο, δεν είναι ανεπηρέαστοι από τα γεγονότα στην Ευρώπη, και αρκετοί κατέφυγαν σε στάση αναμονής προτιμώντας να μην πάρουν στρατηγικές ή επενδυτικές αποφάσεις σε ένα τόσο αβέβαιο περιβάλλον. Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, ωστόσο, υπάρχουν για τις τράπεζες οι ευκαιρίες να σφυρηλατήσουν την πελατειακή τους βάση. Πώς; Παρέχοντας βοήθεια στους πελάτες τους ώστε να ξεπεράσουν τις επιπλοκές που θα έχουν στις δραστηριότητές τους οι εξελίξεις στην ευρύτερη οικονομία.

Η πιο πρόσφατη μελέτη του ΔΝΤ για την παγκόσμια οικονομία, η οποία δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο του 2012, είχε τίτλο «Η ανάπτυξη ξαναρχίζει, οι κίνδυνοι παραμένουν» και ανέφερε ότι, ενώ οι προοπτικές της παγκόσμιας ανάπτυξης σταδιακά ενδυναμώνονται, οι κίνδυνοι για συρρίκνωση παραμένουν υψηλοί. Η μελέτη σκιαγραφεί μια παγκόσμια οικονομία διχασμένη ανάμεσα στις ανεπτυγμένες και στις αναπτυσσόμενες αγορές του κόσμου.

Το ΔΝΤ προβλέπει ότι πολλές ανεπτυγμένες οικονομίες θα συνεχίσουν την αργή ανάκαμψή τους, ενώ η ανάπτυξη θα παραμείνει ισχυρή στις περισσότερες αναπτυσσόμενες. Το παγκόσμιο ΑΕΠ εκτιμήθηκε ότι θα υποχωρήσει από το 4% του 2011 στο 3,5% το 2012. Στο μεταξύ, η πραγματική ανάπτυξη του ΑΕΠ στις αναπτυσσόμενες οικονομίες αναμένεται να επιβραδυνθεί από το 6,25% το 2011 στο 5,75% το 2012, αν και το 2013 η ανάπτυξη αναμένεται να έχει ρυθμό της τάξης του 6%.

Στην Ευρώπη και ακόμη παραπέρα

Γεγονότα σε αγορές εκτός Ευρώπης αύξησαν την παγκόσμια οικονομική αβεβαιότητα. Στις ΗΠΑ οι δείκτες απασχόλησης πέφτουν, οι πολιτικοί διχάζονται ως προς το πώς να αντιμετωπίσουν την ημερομηνία λήξης των φοροπερικοπών που εισήγαγε ο πρώην πρόεδρος Τζορτζ Μπους και οι απόψεις διίστανται γύρω από το εάν το όριο δανεισμού της χώρας πρέπει να αυξηθεί. Όλες αυτές οι διαφωνίες έρχονται σε μια ήδη αβέβαιη εποχή και ενώ οι προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου πλησιάζουν γρήγορα.

Στο μεταξύ, η επιβράδυνση της ανάπτυξης στις ανεπτυγμένες οικονομίες είχε επίπτωση στις εξαγωγικές χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου. Τα πρόσφατα στοιχεία δηλώνουν ότι η μεταποιητική παραγωγή της Κίνας επιβραδύνεται, γεγονός που έχει πυροδοτήσει συζητήσεις για το κατά πόσον η χώρα οδεύει προς απότομη προσγείωση.

Μία αλλαγή στις συναλλαγές, ωστόσο, είναι πιθανόν να αντισταθμίσει τις επιπτώσεις των γεγονότων στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη. Οι οικονομολόγοι προβλέπουν ότι η παγκόσμια ισχύς θα μετακυλιστεί μακριά από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, προς τις αναδυόμενες αγορές, από τις οποίες στο μέλλον θα προέρχεται το μεγαλύτερο ποσοστό της διεθνούς οικονομικής ανάπτυξης.

Όταν πρωτοχτύπησε η κρίση το 2008 υπήρξαν πολλές συζητήσεις για την Ασία, για το εάν έφυγε από το άρμα του δυτικού κόσμου, άρα και για το εάν θα μπορέσει να αποφύγει την αμερικανική κρίση των subprimes. Τώρα είναι συνειδητοποιημένο πως καμιά οικονομία δεν είναι απρόσβλητη από τα γεγονότα στην ευρωζώνη, αλλά υπάρχουν παράγοντες που ευνοούν την απαισιόδοξη αυτή ματιά.

Υπήρξε αύξηση των συναλλαγών εντός της Ασίας και μεταξύ χωρών του νότου, όπως επί παραδείγματι μεταξύ χωρών από την Ασία και την Αφρική ή μεταξύ χωρών από την Ασία και τη Λατινική Αμερική. Αυτό, σε συνδυασμό με την αύξηση της κατανάλωσης στις αναδυόμενες οικονομίες, μπορεί να ανασχέσει κάπως την πτωτική τάση και την επιβράδυνση στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη. Τέτοιες αγορές παρουσιάζουν προοπτικές ανάπτυξης και αρκετά στελέχη τραπεζών είναι αισιόδοξα σχετικά με τις ευκαιρίες των αναδυόμενων αγορών.

Η άνοδος του ρέμνιμπι

Ενώ το ευρώ αντιμετωπίζει δυσκολίες, ακόμα και αβεβαιότητα, η τραπεζική κοινότητα συζητά όλο και περισσότερο την άνοδο του ρέμνιμπι, γνωστού στη δύση ως γουάν, ως διεθνούς νομίσματος. Η επιβράδυνση της αμερικανικής και της ευρωπαϊκής οικονομίας συμπίπτει με τη σταδιακή απομάκρυνση από το δολάριο και το ευρώ. Το ρέμνιμπι είναι τώρα καθ' οδόν να καταστεί διεθνής ισοτιμία. Δεν είναι τυχαίο ότι χώρες όπως η Χιλή και η Νιγηρία έχουν ξεκινήσει να κρατούν ένα ποσοστό διεθνών αποθεμάτων τους σε αυτό.

Η κινεζική κυβέρνηση σκοπεύει να διεθνοποιήσει την ισοτιμία ώστε κάποια στιγμή να είναι πλήρως μετατρέψιμη και να μπορεί ο κόσμος να αγοράζει, να πουλά και να δανείζεται εντός των συνόρων της Κίνας. Δεδομένου του μεγέθους της οικονομίας της χώρας και του ρόλου της ως του μεγαλύτερου εξαγωγέα του κόσμου, είναι ίσως εντυπωσιακό ότι η ισοτιμία δεν έχει ακόμη γνωρίσει ευρύτερη χρήση.

Τα στοιχεία από το δίκτυο πληρωμών Shift, με ημερομηνία Απριλίου 2012, δείχνουν ότι το ρέμνιμπι είναι η 16η πιο δημοφιλής ισοτιμία για τις παγκόσμιες πληρωμές, κατέχοντας σχετικό ποσοστό της τάξης του 0,34%. Στελέχη τραπεζών αναμένουν πως η χρήση του θα αυξηθεί και ετοιμάζουν τους πελάτες τους γι' αυτήν την αλλαγή στην τάση.

Η διεθνοποίηση αναμένεται να εξελιχθεί σε τρία στάδια: πρώτα, το ρέμπνιμπι θα χρησιμοποιηθεί για εμπορικό διακανονισμό, κατόπιν στις χρηματαγορές και στις επενδύσεις και τελικά ως αποθεματική ισοτιμία. Ένας λόγος για τη σταδιακή αυτή ενσωμάτωση είναι ότι η Κίνα είναι απρόθυμη να υιοθετήσει απότομες αλλαγές στην πολιτική της, καθώς υπάρχει ο φόβος ότι ίσως εισρεύσουν ή εκρεύσουν μεγάλες ποσότητες χρημάτων, προκαλώντας αποσταθεροποίηση στις παγκόσμιες χρηματαγορές.

Χαλάρωση

Η διαδικασία του ανοίγματος του ρέμνιμπι για το εμπόριο είναι κάτι που επίσης έχει συντελεστεί σταδιακά από τις κινεζικές αρχές. Αν σε μια συναλλαγή τα μέρη θελήσουν να χρησιμοποιήσουν την κινεζική ισοτιμία για εταιρίες εκτός Κίνας, υπάρχουν ορισμένοι περιορισμοί.

Οι πληρωμές ξεκίνησαν τον Ιούλιο του 2009 όταν οι διασυνοριακοί διακανονισμοί σε ρέμνιμπι χρησιμοποιήθηκαν πιλοτικά σε πέντε κινέζικες πόλεις, οι οποίες είχαν δικαίωμα να προχωρήσουν σε διακανονισμό με εταιρίες στο Χονγκ Κονγκ, το Μακάο και στις χώρες που αποτελούν την Ένωση Κρατών Νότιας Ασίας.

Τον Ιούνιο του 2010 η πιλοτική αυτή κίνηση επεκτάθηκε σε 20 κινεζικές επαρχίες και σε κάποιες διεθνείς εταιρίες, καθώς οι τράπεζες που σχετίστηκαν πήραν άδεια υπό τη σκέπη του σχεδίου διασυνοριακού διακανονισμού. Τον Αύγουστο του 2011 η κινεζική κυβέρνηση ενέταξε στη ρύθμιση όλες τις περιοχές της Κίνας.

Οι κανόνες και οι κανονισμοί που περιβάλλουν το ρέμνιμπι συχνά προκαλούν σύγχυση - γεγονός που δημιουργεί ευκαιρίες στις συναλλακτικές τράπεζες να παράσχουν συμβουλευτικές υπηρεσίες στους πελάτες που επιθυμούν να συναλλαγούν σε κινεζικό νόμισμα.

Η επιθυμία για χρήση του ρέμνιμπι έρχεται και από τα δύο μέρη: Αφενός από τις κινεζικές εταιρίες που ζητούν από τους διεθνείς εταίρους τους να τις πληρώσουν σε ρέμνιμπι και αφετέρου από τις ξένες επιχειρήσεις, αρκετές εκ των οποίων ζητούν από τους Κινέζους αντισυμβαλλόμενους να προετοιμαστούν για πληρωμές σε ρέμνιμπι. Οι πληρωμές σε ρέμνιμπι είναι πιο γρήγορες, πιο επαρκείς και μειώνουν τον κίνδυνο του ξένου συναλλάγματος για τους Κινέζους προμηθευτές, ενώ για εταιρίες που έχουν δραστηριότητες στην Κίνα το να πληρώνουν σε ρέμνιμπι μπορεί να είναι ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.

Ισορροπία που αλλάζει

Το 2001 ο ρυθμός αύξησης της χρήσης του ρέμνιμπι στις εμπορικές πληρωμές ήταν εκθετικός. Στο τέλος της χρονιάς, ωστόσο, τα στοιχεία για τους διακανονισμούς σε ρέμνιμπι επιδεινώθηκαν και ο ενθουσιασμός για το πόσο γρήγορα το κινεζικό νόμισμα θα καταστεί διεθνής ισοτιμία υποχώρησε. Ωστόσο, η συναλλακτική τραπεζική βλέπει μακροπρόθεσμα και με δεδομένο το πώς αλλάζουν οι ισορροπίες στην παγκόσμια οικονομία λίγοι αμφιβάλλουν ότι κάποτε το ρέμνιμπι θα είναι διεθνής ισοτιμία.

Τον Μάιο του 2012 τα στοιχεία έδειξαν ότι το ρέμνιμπι ήταν η τρίτη (από πλευράς αξίας) ευρύτερα χρησιμοποιούμενη ισοτιμία στην έκδοση τραπεζικών πιστώσεων, μετά το δολάριο και το ευρώ. Το ρέμνιμπι κατέχει ποσοστό 4% στην έκδοση τέτοιων πιστώσεων, ενώ το δολάριο έχει το 84,4% και το ευρώ το 7%.


* To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v