Τη στιγμή που γίνεται μεγάλη συζήτηση για την ανάπτυξη κι άλλων αιολικών και φωτοβολταϊκών πάρκων στη χώρα για την αύξηση της εγκατεστημένης ισχύος από ΑΠΕ, τίποτα δεν ακούγεται για τα πρώτα αιολικά πάρκα των ΔΕΗ, Ρόκας κ.λπ., που συμπληρώνουν ή ξεπερνούν τα 20 χρόνια ζωής.
Τέτοια είναι της ΔEΗ στην Κύθνο και αργότερα στα Ψαρά από τη δεκαετία του 1980 και τα ιδιωτικά πάρκα από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, π.χ. της πρώην Enron. Προφανώς, κάποια συντηρούνται αλλά σε κάποια στιγμή έρχεται το τέλος.
Γεννάται λοιπόν το ερώτημα: Τι θα γίνει μ' αυτά; Oι αρχικές συμβάσεις με τις ταρίφες για το ρεύμα που πουλούσαν στο σύστημα έχουν λήξει. Οι άδειες παραγωγής έχουν επεκταθεί στα 40 έτη ενώ οι άδειες λειτουργίας με έγκριση περιβαλλοντικών όρων 15ετίας ανανεώνονται.
Οι έλικες (πτερύγια) και ο πυλώνας των παλαιών αιολικών θα πρέπει λογικά να αφαιρεθούν και να ανακυκλωθούν. Ακόμη κι αν πρόκειται να αντικατασταθούν με νέους έλικες ή και σώματα (repowering) ή γεννήτριες (revambing).
Αλλο ερώτημα είναι το κόστος αποψίλωσης.
Ισως λοιπόν θα πρέπει να γίνει μια συζήτηση για όλα αυτά.