Στην Ελλάδα έχουμε την τάση να αναπαράγουμε δηλώσεις κυβερνητικών αξιωματούχων χωρίς να ελέγχουμε αν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία.
Εδώ και λίγο καιρό ακούμε συχνά τη φράση περί «ενισχυμένων» βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος ή βραχυπρόθεσμων μέτρων Plus κ.τλ.
Όμως, εκείνο που κρίνει αν είναι ενισχυμένα ή όχι τα μέτρα είναι η σύγκρισή τους με εκείνα που αποφάσισε το Eurogroup τον περασμένο Μάιο.
Για ποια μέτρα συζητάμε λοιπόν;
1) Να «απλωθούν» στο μέλλον οι πληρωμές για το χρέος που πέφτουν σε συγκεκριμένες χρονιές, όταν ξεπερνούν το 15% του ΑΕΠ ετησίως. Είναι δεδομένα και καταγεγραμμένα τόσο τα ποσά, όσο και οι χρονιές. Το αποτέλεσμα θα είναι η μέση λήξη των δανείων του EFSF να αυξηθεί κοντά στα 32,5 χρόνια από κάπου 29 χρόνια σήμερα.
2) Να μετατραπεί το κυμαινόμενο επιτόκιο στα δάνεια που έχει λάβει η Ελλάδα από τον EFSF σε σταθερό στα σημερινά χαμηλά επίπεδα, μειώνοντας τον επιτοκιακό κίνδυνο. Η ανταλλαγή των ομολόγων EFSF που κατέχουν οι ελληνικές τράπεζες με άλλα ομόλογα σταθερού επιτοκίου αποσκοπεί σ' αυτό.
Όμως, αντιπροσωπεύουν το 24% ή γύρω στα 31 δισ., από τα 131 δισ. ευρώ συνολικά. Εχουμε δρόμο μέχρι τα 131 δισ. ευρώ μέσω swaps κ.τλ.
3) Να μην πληρώσει η Ελλάδα το 2017, το επιπρόσθετο (step up) επιτόκιο στα λεφτά που δανείσθηκε από τον EFSF για να επαναγοράσει τα ελληνικά ομόλογα που κατείχαν οι εγχώριες, κυρίως, τράπεζες στα τέλη του 2012.
Μιλάμε για εξοικονόμηση 270 εκατ. ευρώ περίπου σε τόκους το 2017.
Δεν έχουμε ακούσει, διαβάσει ή πληροφορηθεί για άλλα επιπρόσθετα άμεσα μέτρα.
Από τη σύγκριση των γνωστών ανωτέρω μέτρων με εκείνα που προσδιορίζει η γενικόλογη αλλά ξεκάθαρη δήλωση του Eurogroup της 24ης Μαΐου, δεν δικαιολογείται η φράση «ενισχυμένα» βραχυπρόθεσμα μέτρα, που μάλλον χρησιμοποιείται για λόγους εντυπώσεων.
Η αναφορά του Eurogroup της 25ης Μαΐου για τα βραχυπρόθεσμα μέτρα έχει ως εξής:
«Για τη βραχυπρόθεσμη περίοδο, η Ευρωομάδα συμφωνεί σε μια πρώτη δέσμη μέτρων που θα εφαρμοστούν μετά το κλείσιμο της πρώτης αξιολόγησης μέχρι το τέλος του προγράμματος και η οποία περιλαμβάνει:
-Εξομάλυνση του προφίλ αποπληρωμής για το ΕΤΧΣ, σύμφωνα με την τρέχουσα σταθμισμένη μέση λήξη.
-Χρήση της χρηματοδότησης από EFSF/ESM για τη μείωση του κινδύνου από τα επιτόκια, χωρίς να συνεπάγεται κανένα επιπλέον κόστος.
-Παραίτηση του περιθωρίου του step-up επιτοκίου που σχετίζεται με την επαναφορά χρέους από το δεύτερο ελληνικό πρόγραμμα για το έτος 2017.
Το Eurogroup ζητά από τον EFSF και τον ESM να λάβει τα μέτρα αυτά εμπροσθοβαρώς, στο πλαίσιο της εντολής τους, με βάση τις προπαρασκευαστικές εργασίες του EWG και όπου χρειάζεται, να προετοιμάσει την επίσημη λήψη αποφάσεων από τα σχετικά όργανα των EFSF και ESM.
Η απόφαση για την εξομάλυνση του προφίλ αποπληρωμής του EFSF και τη μείωση των κινδύνων επιτοκίου θα πρέπει να λαμβάνεται ως θέμα προτεραιότητας».