Ο επαναπατρισμός κεφαλαίων που έφυγαν από τη χώρα κατά τη διάρκεια της κρίσης είναι επιθυμία και στόχος ταυτόχρονα των τραπεζιτών και της κυβέρνησης.
Ο Νίκος Καραμούζης αναφέρθηκε πριν λίγο καιρό σε 25 δισ. ευρώ που θα μπορούσαν υπό προϋποθέσεις να επαναπατρισθούν, τονώνοντας τη ρευστότητα του τραπεζικού συστήματος.
Η κυβέρνηση στοχεύει προς την ίδια κατεύθυνση, επιστρατεύοντας τον εκφοβισμό.
Όμως, το μεγαλύτερο πρόβλημα μοιάζει να είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης, κατά την άποψή μας, και αυτή χρειάζεται χρόνο για να αποκατασταθεί.
Παρ' όλα αυτά υπάρχει κάτι που δουλεύει υπέρ της επιστροφής τους. Η πολιτική των αρνητικών επιτοκίων της ΕΚΤ έχει ως αποτέλεσμα οι καταθέσεις σε ευρώ να χάνουν κεφάλαιο αντί να λαμβάνουν τόκο.
Όπως μας πληροφορούν Ελληνες τραπεζίτες, οι καταθέσεις στη Γερμανία χάνουν 2,2% περίπου ετησίως, συμπεριλαμβανομένου του κόστους διαχείρισης. Στην Ελβετία, το επιτόκιο κατάθεσης είναι ίσο με 0,45% αλλά ο καταθέτης πληρώνει προμήθεια διαχείρισης ίση με 1.000 ευρώ ανά λογαριασμό.
Από αυτή τη σκοπιά, η διατήρηση χρημάτων στο εξωτερικό δεν συμφέρει αφού το επιτόκιο των προθεσμιακών καταθέσεων στην Ελλάδα κυμαίνεται μεταξύ 0,8% και 0,9% κατά μέσο όρο για υφιστάμενα υπόλοιπα και 1,1%-1,3% για το νέο χρήμα.