Πολύ κακό για το τίποτα;
Την περίοδο των διαπραγματεύσεων για την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του προγράμματος αλλά και λίγο αργότερα είχε έλθει στην επιφάνεια το θέμα του μηχανισμού για την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου προς ιδιώτες.
Με την επίσκεψη των εκπροσώπων των θεσμών στην Αθήνα για το συνέδριο του Economist, είχαμε την ευκαιρία να το διευκρινίσουμε.
Μάθαμε λοιπόν ότι ο «μηχανισμός» είναι βασικά ένας λογαριασμός στην Τράπεζα της Ελλάδος που δεν είναι «ring fenced» και ένα πλαίσιο ιεράρχησης των πληρωμών για τα ληξιπρόθεσμα με συγκεκριμένα κριτήρια.
Ως γνωστόν, το κράτος οφείλει επιστροφές φόρων αλλά χρωστά επίσης λεφτά σε προμηθευτές του. Σ' ορισμένους προμηθευτές χρωστά κάποια χρόνια αλλά για να πληρωθούν, θα πρέπει να βεβαιωθούν οι οφειλές. Το πλαίσιο θα απαντήσει σε ερωτήματα του τύπου ποιοι πληρώνονται πρώτοι και με ποια κριτήρια.
Το συμπέρασμα;
Ο «μηχανισμός» δεν θα αποτελέσει εμπόδιο για τη διοχέτευση των 3,5 δισ. ευρώ περίπου από το σύνολο των 10,3 δισ. ευρώ σε μερικούς από αυτούς που χρωστά το κράτος.