Στην Ελλάδα της κρίσης όπου εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν μείνει άνεργοι ή πληρώνονται «έναντι» με μήνες καθυστέρηση δεν είναι όλοι ίδιοι.
Ορισμένοι, ακόμη και σήμερα, είναι πιο ίσοι από τους άλλους.
Υπάρχει ταμείο ή ταμεία που πληρώνουν εφάπαξ αποζημίωση για σύνταξη πάνω από 100 χιλ. ευρώ ή 200 χιλ. ευρώ. Και επιπλέον πληρώνουν έξτρα εφάπαξ για το παιδί ή παιδιά των συνταξιοδοτουμένων.
Εξυπακούεται ότι δεν υπάρχει περίπτωση να έχουν γίνει τόσες κρατήσεις κατά την διάρκεια του βίου που να δικαιολογούν εφάπαξ της τάξης των 200 χιλ. ευρώ.
Επομένως, έχουμε να κάνουμε με μια γενναία, εν μέρει επιδότηση από τρίτους.
Θα περίμενε κάποιος μετά από αυτό ότι το εφάπαξ θα φορολογείτο με βάση την υφιστάμενη κλίμακα για ποσά άνω των 60 χιλ. ευρώ. Όμως, ούτε αυτό συμβαίνει γιατί κάποιοι θεώρησαν σωστό να είναι αφορολόγητα.
Καλά ακούσατε. Αφορολόγητα.
Οποιος δεν το πιστεύει θα πρέπει να διαβάσει το άρθρο 14 του κώδικα φορολογίας εισοδήματος που αναφέρεται στις απαλλαγές από μισθωτή εργασία και συντάξεις.
Η παράγραφος 1, υποπαράγραφος στ. του άρθρου 14 προσδιορίζει τους δικαιούχους που απαλλάσσονται από τον φόρο ακόμη κι αν εισπράττουν πάνω από 100 ή 200 χιλ. ευρώ στην Ελλάδα της εξαετούς ύφεσης:
«Η εφάπαξ καταβαλλόμενη παροχή από ταμεία πρόνοιας και ασφαλιστικούς οργανισμούς του Δημοσίου, καθώς και επαγγελματικά ταμεία που έχουν συσταθεί με νόμο στους ασφαλισμένους και τα εξαρτώμενα μέλη του ασφαλισμένου»
Κάθε σχόλιο (και για τα ελληνικά) είναι περιττό.