Πάει καιρός από τότε που ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ και καθηγητής στο ΜΙΤ Olivier Blanchard έβαλε φωτιά διεθνώς και στην Ελλάδα, παραδεχόμενος το σφάλμα με τον δημοσιονομικό πολλαπλασιαστή στα προγράμματα οικονομικής προσαρμογής.
Ο κ. Blanchard είχε επισημάνει ότι ο δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής που χρησιμοποιείτο στις παραδοχές των προγραμμάτων προσαρμογής ήταν μικρότερος του πραγματικού, υποεκτιμώντας τις υφεσιακές επιπτώσεις των πολιτικών λιτότητας.
Κοινώς, η μείωση των δαπανών κατά 1 δισ. ευρώ εκτιμάτο ότι οδηγούσε σε συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 500 ή 600 εκατ. ευρώ επειδή ο πολλαπλασιαστής εκτιμάτο στο 0,5 ή 0,6.
Ο ίδιος υπολόγισε τον μέσο δημοσιονομικό πολλαπλασιαστή για την Ελλάδα στο 1,75.
Αν είμασταν πιο γενναιόδωροι και κατεβάζαμε τον πολλαπλασιαστή στο 1,3, η ελληνική οικονομία θα έπρεπε να συρρικνωθεί κατά 14 δισ. ευρώ και πλέον από την εφαρμογή των μέτρων λιτότητας ύψους 11 δισ. ευρώ.
Με άλλα λόγια, το ονομαστικό ΑΕΠ θα έπρεπε να μειωθεί στα 179-180 δισ. ευρώ φέτος από 194 δισ. το 2012 εξαιτίας των μέτρων και απέμενε η ώθηση από τις καθαρές εξαγωγές.
Τα στοιχεία για την μεταβολή του ονομαστικού ΑΕΠ το 1ο τρίμηνο σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό ήταν ευθυγραμμισμένα με την υποχώρηση του στα 179-180 δισ. ευρώ στο τέλος της χρονιάς.
Όμως, η προσέγγιση του θέματος της ύφεσης από την κυβέρνηση, τους δανειστές και άλλους δείχνει εφησυχασμό.
Ισως επειδή θεωρούν ότι είναι υπό έλεγχο.
Υπάρχουν σοβαροί λόγοι που δεν δικαιολογούν μια τέτοια συμπεριφορά. Είτε αφορούν τις επιπτώσεις από την μετενέργεια στον ιδιωτικό τομέα, είτε τα μπιλιετάκια με τους φόρους ακινήτων που είναι καθ’ οδόν.
Όμως, υπάρχει κάτι ακόμη. Μόνο που «δεν είναι σωστό και δίκαιο» να ανεγερθεί τέτοιο θέμα, ενώ οι επικεφαλής της τρόικας είναι ακόμη στην Αθήνα, όπως επεσήμανε ενήμερος αξιωματούχος.
Θα επανέλθουμε λοιπόν αργότερα υπενθυμίζοντας πως τελειώνει ο σημερινός μας τίτλος...