Η άνοδος του πληθωρισμού, ο πόλεμος στην Ουκρανία, η αύξηση των επιτοκίων παρέμβασης από μεγάλες κεντρικές τράπεζες και η μείωση έως εξάντληση των μηνιαίων καθαρών αγορών τίτλων από τις ίδιες έχουν αυξήσει το κόστος δανεισμού από κράτη και επιχειρήσεις.

Οι αδύναμοι κρίκοι, όπως η Ελλάδα, είναι σαφώς πιο ευάλωτοι και έχουν δει το κόστος δανεισμού τους να αυξάνεται περισσότερο.

Όμως, υπάρχει μία τουλάχιστον περίπτωση που τα αυξημένα επιτόκια έχουν ευνοήσει την Ελλάδα. Η χώρα έχει πληρώσει κάπου 1,8 δισ. ευρώ συνολικά, για να μετατρέψει τα διμερή δάνεια του 1ου μνημονίου συνολικού ύψους άνω των 50 δισ. ευρώ σε σταθερό επιτόκιο από κυμαινόμενο, συνάπτοντας συμφωνίες ανταλλαγής επιτοκίων (swap) το 2018.

Θα χρεοκοπήσει η Ρωσία ή όχι; Είναι ένα από τα θέματα που συζητιούνται ευρέως μετά την επιβολή των πολύ αυστηρών οικονομικών κυρώσεων από τη Δύση κι ενώ η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία συνεχίζεται.

Ο ένας μετά τον άλλο, οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης υποβαθμίζουν την πιστοληπτική διαβάθμιση της Ρωσίας ενώ το ΔΝΤ τονίζει πως δεν είναι απίθανο. Από την άλλη πλευρά, το ΔΝΤ εκτιμά ότι οι συνέπειες δεν θα είναι μεγάλες για το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα, γιατί οι διεθνείς τράπεζες κατέχουν ρωσικό χρέος αξίας 121 δισ. δολαρίων.

Η συμπεριφορά των πετρελαιοπαραγωγών χωρών με γεωπολιτικές φιλοδοξίες, όπως η Ρωσία, καθορίζεται συχνά από τα λεφτά που εισπράττουν από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, ισχυρίζονται ειδικοί. Ένας εξ αυτών είναι ο Cullen Hendrix, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Ντένβερ και συγγραφέας αρκετών βιβλίων για τα ορυκτά καύσιμα και τις συγκρούσεις.

Κοινός παρονομαστής των εισβολών της Ρωσίας και της πρώην Σοβιετικής Ενωσης σε ξένες χώρες είναι οι εισπράξεις από τις εξαγωγές πετρελαίου, ισχυρίζεται ο Hendrix.

Ημέρες του 1999 στην Ελλάδα, όταν πολλοί πολίτες αγόραζαν μετοχές στο Χρηματιστήριο της Αθήνας με κριτήριο τις φήμες και τι τους έλεγαν φίλοι και γνωστοί για να βγάλουν γρήγορα ένα μεγάλο κέρδος, θυμίζει η συμπεριφορά των απλών πολιτών στη γειτονική Τουρκία αυτή την περίοδο.

Οπως αναφέρουν άτομα που ζουν εκεί, το Χρηματιστήριο της Κωνσταντινούπολης προσελκύει πολλούς απλούς πολίτες που επενδύουν τα λεφτά τους εκεί για να βγάλουν κέρδος και να τα γλιτώσουν από τον πληθωρισμό.

Αρκετοί πουλάνε σπίτια, αγροκτήματα κ.λπ. για να επενδύσουν τα χρήματα σε μετοχές με βάση τι τους λένε φίλοι και γνωστοί, ισχυρίζονται, φέρνοντας στη μνήμη τι γινόταν στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 1999.

Η Ελλάδα είναι ο 7ος μεγαλύτερος εισαγωγέας ρωσικού αλουμινίου, σύμφωνα με την αρμόδια διεύθυνση του ΟΗΕ. Ο μεγαλύτερος εισαγωγέας είναι με διαφορά η Τουρκία, με πάνω από 550 χιλ. τόνους ετησίως και ακολουθούν η Κίνα, η Ιαπωνία, η Γερμανία, η Ιταλία και οι ΗΠΑ.

Αν και το μέταλλο δεν έχει υποστεί κυρώσεις από τη Δύση, αρκετές ναυτιλιακές εταιρείες αρνούνται να μεταφέρουν ρωσικά εμπορεύματα. Το αποτέλεσμα είναι ο περιορισμός της προσφοράς παγκοσμίως και η άνοδος των τιμών.

Δεν είναι κάτι καινούργιο, αφού οι τιμές των οικοδομικών υλικών εμφανίζουν κατακόρυφη άνοδο, συχνά διπλασιασμό, από το 2020 μέχρι σήμερα. Ο μεγάλος ωφελημένος από αυτή την κατάσταση με το αλουμίνιο θα είναι η Ινδία, που εξάγει το 8% του παγκόσμιου αλουμινίου.