Η έξοδος της Ελλάδας από το μεταμνημονιακό καθεστώς επιτήρησης στα τέλη του προσεχούς Αυγούστου δεν θα αποφέρει μόνο τα οφέλη των επιστροφών χρημάτων από τα ελληνικά ομόλογα που κατέχει το ευρωσύστημα. Θα γλιτώσει επίσης τη χώρα από τα πέναλτι που θα πλήρωνε, αν δεν τα κατάφερνε. Κι αυτά είναι μεγαλύτερα ποσά σε βάθος χρόνου από τις δόσεις των επιστροφών.

Αναφερόμαστε στο επιπρόσθετο κουπόνι των 2 ποσοστιαίων μονάδων επί του EFSF επιτοκίου που θα έπρεπε να πληρώνει για τα εναπομείναντα χρόνια του δανείου των 11,7 δισ. ευρώ που είχε λάβει η Ελλάδα για να επαναγοράσει τα ομόλογά της το 2012. Για όσους θυμούνται, η χώρα δανείστηκε 11,7 δισ. για να επαναγοράσει ελληνικά ομόλογα από την αγορά και να μειώσει το δημόσιο χρέος της κατά 20 δισ. ευρώ περίπου στα τέλη του 2012.

Όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι οι συστημικές τράπεζες κατέγραψαν σημαντικά έκτακτα κέρδη το 1ο τρίμηνο.

Αν και διαφέρει από τράπεζα σε τράπεζα, η συμβολή των παράγωγων χρηματοοικονομικών προϊόντων είναι αξιοσημείωτη.

Είναι λογικό να έχουν προχωρήσει οι τράπεζες σε αντιστάθμιση κινδύνου π.χ. στα ομόλογα που κατέχουν. Σε μια τέτοια περίπτωση, η χασούρα από την πτώση των τιμών τους ή την άνοδο των αποδόσεών τους, αν προτιμάτε, αντισταθμίζεται από τα κέρδη στις θέσεις των παραγώγων.

Το θέμα των λογαριασμών του ηλεκτρικού ρεύματος που πληρώνουν οι καταναλωτές έχει κάπως υποχωρήσει στην επικαιρότητα, μετά τις πρόσφατες κυβερνητικές ανακοινώσεις περί επιδοτήσεων.

Ένα από τα θέματα που τέθηκαν στον υπολογισμό των υπερκερδών των καθετοποιημένων ομίλων ήταν το κόστος από τη διατήρηση των σταθερών τιμολογίων σε επίπεδα προ κρίσης.

Οι προμηθευτές θεωρούν πως πρόκειται για «έμμεση έκπτωση» προς τους καταναλωτές  και θα πρέπει να αφαιρεθεί. Σε διάφορα ρεπορτάζ στον Τύπο έχει αναφερθεί πως το κόστος της  διατήρησης των σταθερών τιμολογίων (κυρίως από τη ΔΕΗ) διαμορφώνεται στα 300 εκατ. ευρώ.

Με θερμά λόγια υποδέχθηκε ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν τον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη στον Λευκό Οίκο, λέγοντας μάλιστα «πως μας ενώνει μια προσωπική φιλία».

Προφανώς, ο κ. Μπάιντεν δεν ξεχνά τι είχε συμβεί κατά τη διάρκεια της προηγούμενης επίσκεψης του κ. Μητσοτάκη στις ΗΠΑ, ως πρωθυπουργού, επί προεδρίας Ντόναλντ Τραμπ.

Ο κ. Μητσοτάκης είχε δει τότε τον Τζο Μπάιντεν, ο οποίος εκτιμάτο ότι ήταν το φαβορί για το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος, πριν συναντήσει τον Τραμπ. Σύμφωνα με άτομα που είναι σε θέση να γνωρίζουν, η κίνηση του κ. Μητσοτάκη θεωρήθηκε προσβλητική από τον Τραμπ. Γι’ αυτό τον λόγο ακύρωσε τη συνάντηση που επρόκειτο να έχει μαζί του. Μάλιστα, φρόντισε να περάσει το μήνυμα δυσαρέσκειας στην ελληνική πλευρά, καθώς δεν ακύρωσε τη συνάντηση με τον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν.

Το μακροοικονομικό τοπίο γίνεται πιο προβληματικό με τον πληθωρισμό στα ύψη και τις επίσημες προβλέψεις για τον ρυθμό ανάπτυξης να αναθεωρούνται καθοδικά.

Σ’ ένα τέτοιο τοπίο, είναι λογικό οι τράπεζες να αναζητούν τρόπους να αβγατίσουν τα έσοδά τους, χωρίς να θέτουν σε κίνδυνο τους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας. Ιδίως όταν θα πρέπει να αναπληρώσουν τα έσοδα από τους λογιστικούς τόκους των μη εξυπηρετούμενων δανείων που τιτλοποιήθηκαν.

Σ’ αυτό το πλαίσιο, ορισμένοι βλέπουν τις τράπεζες να ζητάνε εγγυήσεις από το EIF (European Investment Fund), με στόχο να βελτιώσουν τους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειάς τους μέσω μείωσης των σταθμισμένων στοιχείων του ισολογισμού τους.