Κακή χρονιά για τη συντριπτική πλειοψηφία των επενδυτικών κατηγοριών (asset classes) ήταν το 2022. Όλες οι παραδοσιακές επενδύσεις εμφάνισαν ζημιές -ο χρυσός ήταν οριακά κάτω-, με εξαίρεση δύο.  

Τα εμπορεύματα που εμφάνισαν κέρδη για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά και το ρευστό.

Η κατηγορία των εμπορευμάτων κατέγραψε κέρδη 24,08% σε δολάρια το 2022 έναντι 38,77% το 2021 και ζημιές 23,94% το 2020, σύμφωνα με το portofoliovisualizer. Το ρευστό απέδωσε 1,82%. Αν όμως ληφθεί υπόψη ο πληθωρισμός που εκτιμάται σε 6,7% περίπου στις ΗΠΑ και υψηλότερα στην ευρωζώνη, τότε οι καταθέτες και όσοι επένδυσαν σε ρευστά διαθέσιμα έχασαν σε πραγματικούς όρους.

Ο υψηλός πληθωρισμός λειτουργεί ως φόρος, μειώνοντας την αγοραστική δύναμη των πολιτών. Το φαινόμενο έχει πάρει παγκόσμιες διαστάσεις καθώς οι μισές περίπου χώρες, πάνω από το 40%, έχουν πληθωρισμό μεγαλύτερο από 10%.

Ο μέσος πληθωρισμός στην Ελλάδα αναμένεται πως θα κυμανθεί μεταξύ 9% και 10%. Όμως, κάποιες χώρες ξεχωρίζουν. Πρωταθλήτρια με διαφορά είναι η Ζιμπάμπουε στην Αφρική, με πληθωρισμό 269%.

Ακολουθεί στη δεύτερη θέση ο κοντινός μας Λίβανος με 162% ενώ την τρίτη θέση καταλαμβάνει η Βενεζουέλα με 156% και ακολουθεί η Συρία με 139%. Ειδικά στη Βενεζουέλα, ο πληθωρισμός είναι τριψήφιος από το 2015, φθάνοντας στο εκπληκτικό 300.000% το 2019. 

Αυξάνεται το ενδιαφέρον των τραπεζών για την ενίσχυση της κεφαλαιακής τους επάρκειας με τη χρήση ενός ολοένα και πιο δημοφιλούς εργαλείου.

Αναφερόμαστε στις αποκαλούμενες «συνθετικές» τιτλοποιήσεις δανείων. Οι τελευταίες μειώνουν το σταθμισμένο ενεργητικό των τραπεζών, βελτιώνοντας τους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας.

Πρακτικά, οι τράπεζες ενισχύουν την ποιότητα ενός μέρους του χαρτοφυλακίου τους, αγοράζοντας ασφάλεια από ξένα, εξειδικευμένα funds, ορισμένα από τα οποία έφερε στην Ελλάδα η Deutsche Bank, ισχυρίζονται τραπεζίτες. Ετσι, μειώνεται η στάθμιση του ειδικού βάρους των συγκεκριμένων δανείων στο ενεργητικό τους.

Ο νόμος που διέπει τη λειτουργία των εταιρειών διαχείρισης απαιτήσεων (servicers) επιτρέπει τη χρηματοδότηση των ενήμερων δανειοληπτών τους, όμως καμία εταιρεία δεν έχει υποβάλει αίτημα αν θα μπορούσε.

Μια τέτοια χρηματοδότηση θα μπορούσε να βοηθήσει εταιρικούς, κυρίως, δανειολήπτες που πληρούν κάποια κριτήρια να επανέλθουν στην κανονικότητα. Από τη στιγμή που οι τελευταίοι είναι στον Τειρεσία και δεν μπορούν να πάρουν δάνειο από τις τράπεζες, οι servicers αποτελούν τη μοναδική διέξοδο.

Ομως, οι εταιρείες διαχείρισης δεν προχωρούν σε κάτι τέτοιο για έναν απλό λόγο. Από τις επαφές που είχαν με τα funds προέκυψε ότι το κόστος χρηματοδότησης θα ήταν τόσο υψηλό που κρίνεται ασύμφορο για τους δανειολήπτες, όπως μαθαίνουμε.

Κάλλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρι. Αυτό πρέπει να είχαν στο νου τους τα στελέχη ενός από τους μεγάλους servicers, όταν αποφάσισαν  να μην αυξήσουν τις δόσεις στα τιτλοποιημένα στεγαστικά δάνεια κυμαινόμενου επιτοκίου που διαχειρίζονται, μετά τις κινήσεις της ΕΚΤ.

Η απόφαση, η οποία βασίσθηκε σε καθαρά χρηματοοικονομικά κριτήρια και πήρε την έγκριση του fund που βρίσκεται πίσω από την εταιρεία διαχείρισης απαιτήσεων, ελήφθη αρκετό καιρό πριν από την περίφημη συνάντηση Σταϊκούρα-τραπεζιτών.