Ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις της αναλυτικής ομάδας του iraj.gr περιέχει σχετική έκθεση για την πορεία της αμερικανικής αγοράς.

Στην ίδια έκθεση περιλαμβάνονται στοιχεία για τις αγοραπωλησίες σε μετοχές μεγάλων εταιριών από κορυφαία στελέχη τους, όπου προκύπτει ότι οι επικεφαλής των επιχειρήσεων αυτών προβαίνουν σε πωλήσεις πολλών εκατομμυρίων δολαρίων, οι οποίες δε συνοδεύονται από αντίστοιχου μεγέθους αγορές. Κατά την άποψη του iraj.gr, η κίνηση αυτή των ”insiders” φανερώνει τις πτωτικές τάσεις της αγοράς.

Εξάλλου υπό αμφισβήτηση τίθεται το τελευταίο διάστημα το ρητό της αμερικανικής αγοράς ότι ”οι τιμές οδηγούνται από τους υψηλούς όγκους συναλλαγών”. Όπως επισημαίνεται, εδώ και δύο χρόνια φαίνεται να μην ισχύει ο ”κανόνας” που θέλει την όποια αύξηση του τζίρου των συναλλαγών να προκαλεί ή απλώς να σηματοδοτεί άνοδο στην τιμή των μετοχών, εκφράζοντας την πεποίθηση ότι αυτό στο οποίο οδηγεί ο αυξημένος τζίρος είναι η… επενδυτική ελπίδα.

Όταν ο Dow Jones πέρασε για πρώτη φορά το φράγμα των 10.000 στις 29/3/99, ο μέσος ημερήσιος όγκος συναλλαγών στο NYSE ανερχόταν στα 772 εκατ. μετοχές. Οδεύοντας προς την ημέρα, που ο δείκτης Dow κατέγραψε το ιστορικό υψηλό όλων των εποχών, στις 11.722 μονάδες, ο όγκος των συναλλαγών ακολουθούσε τους γρήγορους ανοδικούς ρυθμούς. Οι υψηλές τιμές έγιναν δέλεαρ για περισσότερους επενδυτές και οι περισσότεροι επενδυτές διόγκωναν τις τιμές, με αποτέλεσμα στις αρχές του 2000, ο όγκος συναλλαγών να διαμορφωθεί στα 929 εκατ. μετοχές και η άνοδος του DJIA στο +17,2% (από 10.000 στις 11.722 μονάδες).

Ως εκεί όμως. Στη συνέχεια, και καθώς ο όγκος συναλλαγών συνέχισε να αυξάνει οι τιμές έπεσαν, σταθεροποιήθηκαν, έπεσαν ξανά, για να κινηθούν στη συνέχεια έντονα καθοδικά. Η κατάσταση αυτή επισημαίνουν οι αναλυτές, αποτελεί το ”ακριβές αντίστροφο της συσσώρευσης (accumulation) και δεν είναι τίποτα διαφορετικό από το ξεφόρτωμα μετοχών οι οποίες επί σειρά ετών συγκεντρώνονταν στα χέρια επενδυτών”. Η πρακτική αυτή καλείται distribution (διανομή) και αυθεντίες της χαρακτηρίζονται οι θεσμικοί επενδυτές.

Από το υψηλό Ιανουαρίου του 2000 και ενώ ο μέσος ημερήσιος όγκος συναλλαγών αυξήθηκε κατά ένα επιπλέον 30,6% (στο 1,2 δισ. μετοχές), οι τιμές του DJIA εμφανίζονται μειωμένες κατά περίπου 15%.

Η έκθεση τονίζει ότι οι μοναδικές φορές που ο ”κανόνας” επιβεβαιώθηκε ήταν περίοδοι ”επενδυτικού παροξυσμού” των μικροεπενδυτών. Η πρόσθετη ρευστότητα που απέκτησε τότε το σύστημα άρχισε να ”στεγνώνει” με την αποχώρηση των ίδιων μικροεπενδυτών, οι οποίοι παρακολούθησαν τα χαρτοφυλάκιά τους να γκρεμίζονται, αλλά και με την αποχώρηση των ξένων κεφαλαίων.

Σας θυμίζει τίποτα;