Έντονες αντιδράσεις έχει προκαλέσει σε όσους ασχολούνται με τα χρηματιστηριακά πράγματα της χώρας η επιλογή του κ. Γιώργου Βερνίκου στη θέση του υφυπουργού Ναυτιλίας και μάλιστα σε μια κυβέρνηση που άλλοι την αποκαλούν «εθνικής σωτηρίας», άλλοι «Εθνική Ελλάδος» και όλοι τη θεωρούν την τελευταία ελπίδα της χώρας ώστε να εξασφαλίσει την παραμονή της στη ζώνη του ευρώ.

Και αυτό γιατί -με την πρώτη κιόλας ματιά- διαπιστώνουν πως υπάρχουν τρεις καραμπινάτοι λόγοι για τους οποίους ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος δεν θα έπρεπε να προχωρήσει στη συγκεκριμένη πρόταση και προφανώς για τους ίδιους λόγους οι άλλοι δύο πολιτικοί αρχηγοί θα έπρεπε να είχαν αντιδράσει.

Πρώτος λόγος: Τίθεται θέμα αξιοπιστίας του προσώπου. Το πρόστιμο που επιβλήθηκε από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς στον κ. Βερνίκο δεν ήταν ούτε για… παράνομο παρκάρισμα, ούτε και για κάποιο θέμα διαδικαστικής φύσεως, αλλά ήταν άμεσα συνδεδεμένο με την προσωπικότητά του.

Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς λοιπόν είχε επιβάλει πρόστιμο 200.000 ευρώ στους κ. Γιώργο Βερνίκο και Γιώργο Λεβεντάκη «διότι με εταιρικές ανακοινώσεις κατά το χρονικό διάστημα 2003-2005 διέδιδαν ανακριβείς πληροφορίες σχετικά με την απόκτηση του ελέγχου της εταιρείας από τον κ. Γ. Λεβεντάκη και την αποχώρηση του κ. Γ. Βερνίκου από αυτήν, καθώς και τη μεταβίβαση από την εταιρεία προς τον τελευταίο του συνόλου των περιουσιακών της στοιχείων».

Δηλαδή, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς διαπίστωσε πως ο κ. Βερνίκος με τον πλέον επίσημο τρόπο (εταιρικές ανακοινώσεις) και για χρονικό διάστημα τριών ολόκληρων ετών διέδιδε «ανακριβείς πληροφορίες». «Ανακριβείς πληροφορίες», συμπληρώνουμε εμείς, που ωφέλησαν τον ίδιο και έβλαψαν τους υπόλοιπους -χιλιάδες σε αριθμό- μικρομετόχους (βλέπε χθεσινό δημοσίευμα του Euro2day.gr).

Γιατί λοιπόν να είμαστε βέβαιοι πως ο κ. Βερνίκος δεν θα συνεχίσει και από τη θέση του υφυπουργού Ναυτιλίας «να διαδίδει ανακριβείς πληροφορίες»;

Δεύτερος λόγος: Τίθεται θέμα ικανότητας του κ. Βερνίκου να επιλέγει συνεργάτες. Ας υποθέσουμε πως είχε τις αγαθότερες προθέσεις στο αποκαλούμενο «σκάνδαλο Βερνίκου-Λεβεντάκη».

Όταν συνάντησε λοιπόν τον κ. Λεβεντάκη με σκοπό να προχωρήσουν σε στρατηγική συνεργασία -όπως γράψαμε και χθες στο Euro2day.gr-, η κοινή λογική λέει πως, αν δεν τον γνώριζε ήδη από παλιά, ο κ. Βερνίκος θα έψαξε, θα ρώτησε, θα έμαθε, θα κίνησε τέλος πάντων γη, ουρανό και θάλασσα για να μάθει για το παρελθόν του.

Σύμφωνα πάλι με την κοινή λογική, οι δύο άνδρες και τα επιτελεία τους θα είχαν μια μακρά σειρά συναντήσεων με ανταλλαγές στοιχείων, με αναλύσεις, με προτάσεις και επιχειρήματα πριν καταλήξουν να ακολουθήσουν κοινή πορεία. Γιατί δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση να μοιραστείς την εταιρεία που με χίλιους κόπους και επί τόσα χρόνια δημιουργούσες…

Τι προέκυψε λοιπόν μετά τη συνεργασία με τον κ. Λεβεντάκη; Μια εταιρεία μπάχαλο! Ενδεικτικό είναι το πόρισμα της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς ότι δεν διέθετε εσωτερικό έλεγχο λειτουργίας, εσωτερικό ελεγκτή και οικονομικό διευθυντή, ούτε είχε διασφαλίσει τις δομές και τους μηχανισμούς λειτουργίας που είναι απαραίτητα για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μετόχων και του επενδυτικού κοινού!

Επιπλέον, προέκυψε μία εταιρεία που λίγους μήνες αργότερα ετέθη εκτός χρηματιστηριακής διαπραγμάτευσης, για να διαγραφεί οριστικά από το Χ.Α. δύο χρόνια αργότερα…

Αν λοιπόν έτσι προχωρούσε στο παρελθόν ο κ. Βερνίκος σε στρατηγικές συνεργασίες, γιατί (και) σήμερα να μην πράξει αναλόγως, αυτήν τη φορά από τη θέση του υφυπουργού, και μάλιστα για θέματα που αφορούν έναν τόσο ζωτικό κλάδο για την ελληνική οικονομία;

Τρίτος λόγος: Είναι αυτός της ελλιπούς αποτελεσματικότητας. Αν στη συγκεκριμένη περίπτωση «κατάφερε» να μηδενίσει την αξία των περιουσιών των μετόχων μειοψηφίας (των συνεταίρων του δηλαδή), αν επίσης από τόσους κλάδους επέλεξε ως πλέον υποσχόμενο αυτόν των εκκοκκιστηρίων, και μάλιστα με εταιρεία φορτωμένη δάνεια, τότε γιατί να δράσει αποτελεσματικότερα ως υφυπουργός Ναυτιλίας;

Γενικότερα, κανείς πολιτικός αρχηγός (προφανώς ούτε και ο κ. Βενιζέλος) δεν μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά για τις μελλοντικές επιδόσεις ενός υπουργού που προτείνει σε μια κυβέρνηση. Ωστόσο, οι όποιες αποφάσεις του θα πρέπει να βασίζονται στις προηγούμενες επιδόσεις του προτεινόμενου υπουργού σε μια σειρά θέματα και καταστάσεις: στο track record που έχει να επιδείξει, όπως θα έλεγαν οι άνθρωποι του χρηματιστηρίου. Και αυτό είναι εντελώς αρνητικό για τον σημερινό υφυπουργό Ναυτιλίας.

Μάλιστα, στην τρέχουσα συγκυρία της χώρας, όπου αναζητήθηκε «κυβέρνηση-Εθνική Ελλάδος», είναι σαν να επέλεξε ο ομοσπονδιακός προπονητής να βάλει τον Πίου (τον συμπαθή λαθρομετανάστη της γνωστής διαφήμισης) στη βασική ενδεκάδα…