Εδώ και 7 μήνες, ο διεθνής φαρμακευτικός όμιλος Roche, με έδρα την Ελβετία, δίνει φάρμακα με το… σταγονόμετρο στα ελληνικά κρατικά νοσοκομεία, περιλαμβανομένων και φαρμάκων για τη θεραπεία καρκινοπαθών.

Πρόκειται, σύμφωνα με πηγές της αγοράς, για τη μοναδική περίπτωση τέτοιας εμπλοκής στην παράδοση φαρμάκων, που έχει δημοσιοποιηθεί εντόνως και συνεχίζεται επί μακρό χρονικό διάστημα, στη χώρα μας.

Εντούτοις, ως σήμερα, η ηγεσία του υπουργείου Υγείας δεν έχει καταφέρει να βρει λύση στο πρόβλημα.

Η απόφαση της Roche να μην παραδίδει φάρμακα σε κρατικά νοσοκομεία εφόσον δεν έχουν αποπληρωθεί οι προηγούμενες παραγγελίες (εντός 60 ημερών πίστωσης, που μπορεί να επεκταθεί κατά τρεις μήνες με… έντοκη πλέον πίστωση) ελήφθη τον περασμένο Φεβρουάριο, λόγω των καθυστερήσεων στις πληρωμές κρατικών νοσοκομείων.

Έκανε όμως τον γύρο του κόσμου, την περασμένη Παρασκευή, μέσω δηλώσεων του διευθύνοντος συμβούλου κ. Severin Schwan, που έγιναν πρωτοσέλιδο στη "Wall Street Journal", διασύροντας για μία ακόμη φορά τη χώρα μας.

"Ούτε για φάρμακα δεν μπορεί να πληρώσει η Ελλάδα". Αυτό ήταν το μήνυμα που πέρασε μέσω των δηλώσεων του CEO της Roche.

Ο κ. Schwan δεν δίστασε, μάλιστα, να καταστήσει απόλυτα σαφές ότι η Roche Ελλάς δεν δίνει φάρμακα στα ελληνικά κρατικά νοσοκομεία που παραβαίνουν τη "νέα πιστωτική πολιτική" της, αλλά και ότι ενδέχεται να εφαρμόσει την ίδια πολιτική και σε άλλες χώρες, όπως η Ισπανία, όπου παρατηρούνται καθυστερήσεις πληρωμών.

Οι δηλώσεις αυτές, όπως ήταν αναμενόμενο, προκάλεσαν ιδιαίτερη αίσθηση και στην Ελλάδα, υποχρεώνοντας τη Roche Ελλάδος να εκδώσει χθες σχετική ανακοίνωση.

Από την ανακοίνωση αυτή προκύπτει ότι εδώ και 7 μήνες η εταιρία δεν παραδίδει φάρμακα παρά μόνον στα νοσοκομεία που είναι σε θέση να ανταποκριθούν στις προθεσμίες πληρωμής τις οποίες έχει θέσει - και μόνο για παραγγελίες ισόποσες με τα ποσά που εξοφλούνται "εμπρόθεσμα".

Και τούτο διότι, όπως αναφέρει η ανακοίνωση, ακολουθεί πιστά "την πιστωτική πολιτική που ανακοίνωσε τον Φεβρουάριο του 2011".

Θα μπορούσε κάποιος να πει πολλά για τη στάση της Roche. Επί του πρακτέου, πάντως, πρόκειται για ιδιωτική, πολυεθνική εταιρία, που είναι ελεύθερη να κανονίζει κατά το δοκούν και σύμφωνα με το κέρδος της την πιστωτική πολιτική της, απέναντι σε ένα κράτος που πολλάκις έχει αποδειχτεί αναξιόπιστο και παρουσιάζει πολύ μεγάλα οικονομικά προβλήματα.

Η πρακτική αυτή, ωστόσο, φέρεται να δημιουργεί προβλήματα στον εφοδιασμό ορισμένων νοσοκομείων, ακόμη και σε φάρμακα που θεωρούνται αναντικατάστατα για ορισμένες κατηγορίες καρκινοπαθών, όπως π.χ. το Avastin (για τη θεραπεία καρκίνου του παχέος εντέρου και άλλων συναφών παθήσεων), το Herceptin (για τη θεραπεία του πρώιμου καρκίνου του μαστού) και το Xeloda (το οποίο ενδείκνυται για τη θεραπεία καρκίνου στο παχύ έντερο, στο στομάχι ή στον μαστό).

Η ίδια η Roche Ελλάς, πάντως, σημειώνει ότι "συνεχίζει να εφαρμόζει ένα πρόγραμμα έκτακτης ανάγκης, σύμφωνα με το οποίο όλα τα δημόσια νοσοκομεία, ανεξάρτητα από την κατάσταση των οφειλών τους, λαμβάνουν τα φάρμακά μας Konakion, Valcyte, Cymevene, CellCept IV και CellCept σκόνη για πόσιμο εναιώρημα, που χορηγούνται για τη θεραπεία απειλητικών για τη ζωή νόσων, καθώς και τις θεραπείες μας για το AIDS (HIV) Invirase, Fuzeon και Viracept, των οποίων το δίκτυο διανομής είναι εξαιρετικά περιορισμένο".

Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για ένα πρωτοφανές "μπλόκο" στην παροχή απαραίτητων φαρμάκων σε κρατικά νοσοκομεία, επί του οποίου ο αρμόδιος υπουργός Υγείας κ. Ανδρέας Λοβέρδος (ως πολιτικός προϊστάμενος των διοικήσεων των νοσοκομείων - τις περισσότερες των οποίων... ξήλωσε μόλις χθες) δεν έχει καταφέρει να βρει μια λύση, όλο το προηγούμενο διάστημα.

Κι αυτό παρότι αποκαλύπτει μια κατάσταση τριτοκοσμική εις βάρος της υγείας των νοσηλευομένων, αλλά -όπως αποδείχτηκε την Παρασκευή- και της διεθνούς εικόνας της χώρας.

Πώς είναι δυνατόν η ηγεσία του υπουργείου Υγείας να μην είναι σε θέση να διαπραγματευτεί μια λύση στο πρόβλημα, έναντι της "σκληρής" πολιτικής της Roche, όταν μάλιστα πηγές του υπουργείου ισχυρίζονται ότι "δεν είναι το θέμα η έλλειψη χρημάτων, αλλά οι γραφειοκρατικές διαδικασίες που εμποδίζουν την εμπρόθεσμη εξόφληση";

Εν τέλει, πόσο θεμιτό είναι να εξαρτάται η θεραπεία των συνανθρώπων μας από την... καλή διάθεση και την πιστωτική πολιτική της οιασδήποτε πολυεθνικής, όταν έχει μεσολαβήσει υποτίθεται η "κρατική μέριμνα";

Σημεία των καιρών, θα πείτε, μα όλα έχουν τα όριά τους!


* Ο κ. Γ. Παπανικολάου είναι διευθυντής του Euro2day.gr και του Iatronet.gr