Να μπουν στη... φυλακή για 2 - 3 μέρες, αντί να παρακολουθούν μαθήματα στην Κούβα, προτείνει στους πολιτικούς ο Σταύρος Θεοδωράκης, ως μάθημα ζωής. Η εμπειρία του δημοσιογράφου από τις γυναικείες φυλακές Θηβών στο www.protagon.gr.

"Από όλα τα παιδικά παραμύθια εμένα μου άρεσαν εκείνα με τους βασιλιάδες που ντυνόντουσαν ζητιάνοι για να μάθουν πώς ζουν οι απλοί άνθρωποι.

Στις εκλογές του 2004 είχα ρωτήσει δημοσίως, από τηλεοράσεως δηλαδή, τον Καραμανλή και τον Παπανδρέου αν έχουν νιώσει ποτέ την ανάγκη να κυκλοφορήσουν μεταμφιεσμένοι ανάμεσα στον κόσμο. Και οι δύο σχεδόν με αποπήραν λέγοντας ότι ξέρουν πώς είναι η ζωή. Εγώ αντεπιτέθηκα και τους είπα ότι δεν μαθαίνεις τη ζωή από τους συμβούλους. Ούτε από επιθεωρήσεις του τύπου "περιοδεία του αρχηγού στο χωριό σας".

Το πόσο τελικά ήξερε ο Καραμανλής την πραγματικότητα το καταλάβαμε, το πληρώσαμε και θα το πληρώνουμε για πολύ ακόμη. Το πόσο ξέρει ο Παπανδρέου τι γίνεται στην κοινωνία μένει ακόμη αδιευκρίνιστο.

Η αλήθεια είναι ότι μας έχει μπερδέψει. Τη μια μέρα επιλέγει τον Καμίνη και τον Μπουτάρη κόντρα και στο ίδιο του το κόμμα και κερδίζει, ερμηνεύοντας σωστά το αίτημα για ανανέωση. Και την επομένη αναβαθμίζει αποτυχημένους υπουργούς και εμφανίζεται δέσμιος παλιοπασοκικών στερεοτύπων. Αλλά αυτά τα έχουμε ξαναπεί. Σημασία έχει τώρα τι κάνουμε.

Βγαίνοντας από τη γυναικεία φυλακή Θηβών, λίγο πριν από την Πρωτοχρονιά, ένιωσα ότι είχα αποφοιτήσει από άλλο ένα σχολείο. Από αυτά τα ειδικά σχολεία που μέσα σε 2 - 3 μέρες μπορούν να σου μάθουν όσα δεν σου έμαθαν δέκα βιβλία και τριάντα διαλέξεις.

Ο κόσμος μας λοιπόν έχει πολλή αδικία. Δεν θα σας πω ότι στη φυλακή ανακάλυψα αθώες και άλλα τέτοια κλαψιάρικα. Θα σας πω, όμως, ότι στη φυλακή βρήκα γυναίκες με 5 - 10 - 15 χρόνια στην πλάτη τους επειδή έπιναν χασίς ή ηρωίνη και έσπρωχναν και μία δόση στο διπλανό τους πρεζάκι. Ορισμένοι δικαστές, απ' ό,τι φαίνεται, ερμηνεύουν τους νόμους όχι με βάση τα ισχύοντα στην κοινωνία αλλά σύμφωνα με τις ιδεοληψίες τους και τις αγκυλώσεις τους.

Πρόσφατα, το Δικαστήριο του Αιγαίου έριξε ισόβια σε μία γυναίκα που είχε 2 γραμμάρια χασίς και πούλησε 10 και 12 γραμμάρια ηρωίνης σε δύο συγκατηγορούμενές της. Η ίδια λέει ότι δεν ήταν δική της η ηρωίνη, όμως εγώ σας λέω ότι ας πούμε πως ήταν. Είναι δυνατόν 20 - 30 γραμμάρια ουσιών να σημαίνουν ισόβια; Σε ποια ήπειρο ζούμε;

Και μετά είναι η αδικία με τις αλλοδαπές. Είναι σαφές ότι φυλακίζονται πιο εύκολα και με μεγαλύτερες ποινές από τις Ελληνίδες, καθότι τις περισσότερες φορές εμφανίζονται μόνες και απροστάτευτες στα δικαστήρια. Στην πτέρυγα με τις μωρομάνες βρήκα Αφγανή μητέρα με τρία παιδιά επειδή μπήκε παράνομα στη χώρα! Όπα! Μην τρελαθούμε δηλαδή και εντελώς!

Από τους 128.000 μετανάστες που πέρασαν στην Ελλάδα χωρίς χαρτιά εμείς βρήκαμε να φυλακίσουμε μία μάνα με 3 παιδιά! Ανάλογες αδικίες έχουμε και με τις τσιγγάνες, οι οποίες επίσης υπερεκπροσωπούνται στη φυλακή. Και αν υπήρχε ένα αληθινά αριστερό ή, τέλος πάντων, κοινωνικά ευαισθητοποιημένο κίνημα με αυτά, θα έπρεπε να ασχοληθεί και όχι με την προάσπιση των κεκτημένων διαφόρων συντεχνιών.

Η ανισότητα που κυριαρχεί στην κοινωνία μας, το "μέσο", οι γνωριμίες, η εξουσία του χρήματος, τα λαδώματα, όλα αυτά που συζητάμε, δηλαδή, θα είχαν για τους πολιτικούς μας ένα αληθινό πεδίο μελέτης -και δράσης- αν ήθελαν "να λερώσουν λίγο τα χέρια τους".

Αντί λοιπόν να παρακολουθούν τα καλοκαίρια ταχύρρυθμα μαθήματα στο Κολούμπια ή στην… Κούβα, να βρουν έναν τρόπο να μπουν 2 - 3 μέρες στη φυλακή. Περισσότερα θα μάθουν. Αφήστε που στον διάδρομο μπορεί να ακούσουν ξώφαλτσα και καμιά συμβουλή:
- Να ακούς διπλά και να μιλάς μονά.
- Να μην κρίνεις αν δεν τα γνωρίζεις όλα.

Και αν είναι τυχεροί, θα γνωρίσουν και την Ιωάννα, η οποία θα τους διδάξει τι σημαίνει επανάσταση αλλά και συμμετοχή. Η πιο αντάρτισσα ίσως της φυλακής, αυτή που μου είπε "να τις γκρεμίσουμε", ήταν η ίδια που συμμετείχε παθιασμένα -και παρότρυνε και τις άλλες κρατούμενες να συμμετάσχουν- στον ετήσιο χορό της φυλακής. Η διάθεσή της δηλαδή να γκρεμίσει αυτό που την καταπίεζε δεν την εμπόδιζε να απολαμβάνει και να βελτιώνει αυτό που ζούσε. Γι' αυτό σας λέω, πολιτικοί μου: βρείτε τρόπο να μπείτε μέσα και μη φοβάστε, δεν θα σας κρατήσουν".