του: Γιώργου Παπανικολάου

Με τη σφραγίδα και τη βούληση του κράτους έγιναν και φέτος τα ”παιχνίδια” δεκάδων εισηγμένων στις αποτιμήσεις συμμετοχών και μετοχών. Προκειμένου να επιτευχθεί ο υψηλός αυτός σκοπός, η κυβέρνηση έφερε στη Βουλή ειδική ρύθμιση, η οποία ψηφίστηκε μόλις τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους!

Οι περισσότεροι αναγνώστες του euro2day.gr μάλλον γνωρίζουν ότι πάρα πολλές παρατηρήσεις ορκωτών στους ισολογισμούς των εισηγμένων αφορούν στο γεγονός ότι οι εταιρίες αυτές επιλέγουν πλειστάκις να αποτιμούν μετοχές και συμμετοχές τους σε άλλες εισηγμένες και μη εταιρίες όχι ”στη μικρότερη μεταξύ τιμής κτήσεως και τρέχουσας τιμής”, όπως προβλέπει ο νόμος 2190, αλλά στην τιμή κτήσεως, όταν βέβαια αυτή είναι υψηλότερη.

Μπορεί επίσης ίσως να γνωρίζουν ότι η πρακτική αυτή ήταν νομότυπη έως το 2003, καθότι υπήρχε αντίθεση μεταξύ του νόμου 2190 και του φορολογικού κώδικα (ΚΒΣ-, ΠΔ186/92), ο οποίος επέτρεπε όντως την αποτίμηση σε τιμές κτήσεως των συμμετοχών και χρεογράφων.

Από την αρχή του 2003, βέβαια, η διάταξη αυτή άλλαξε, έτσι ώστε να μην υπάρχει αντιδιαστολή μεταξύ των δύο θεσμικών πλαισίων. Η αποτίμηση έπρεπε να είναι στη μικρότερη από τις δύο τιμές.

Αυτό όμως που δεν γνωρίζουν οι αναγνώστες μας, είναι ότι η κυβέρνηση έφερε στη Βουλή, τον Ιανουάριο του 2004, άλλη διάταξη που… κατήργησε την προαναφερθείσα νέα διάταξη!

Κι έτσι, η αντίθεση μεταξύ φορολογικού και νομικού καθεστώτος διατηρήθηκε, όσοι επιχειρηματίες ”βολεύονταν” χρησιμοποίησαν στα αποτελέσματα 2003 αποτιμήσεις σε τιμές κτήσης, ωραιοποίησαν τα στοιχεία τους, και άφησαν τους ορκωτούς να γράφουν… υποσημειώσεις.

Ο λόγος βέβαια είναι απλός. Αν υποχρεώνονταν να ”γράψουν” ζημίες, θα έπρεπε να μειώσουν ή τα ίδια κεφάλαια ή τα... κέρδη τους ή και τα δύο!

Έτσι, πέρασε από τη Βουλή, μόλις πριν από ένα μήνα, αυτή η εντελώς ”φωτογραφική” διάταξη, τόσο φωτογραφική που η ισχύς της προβλέπεται ρητώς ότι είναι ειδικά και μόνο για τη διαχειριστική περίοδο του 2003! Και έτσι βολεύτηκε και η… εφορία, που όσο αυξάνονται τα κέρδη τόσο περισσότερα έσοδα λαμβάνει.

Αφού λοιπόν εξυπηρετούνται τόσο τα συμφέροντα των ισχυρών επιχειρηματιών όσο και των ταμείων του κράτους, τι σημασία θα μπορούσε να έχει η διαφάνεια;

Γι’ αυτήν μπορούμε να περιμένουμε και το... 2004.