του Σταμάτη Ζαχαρού

Ανακοινώθηκαν τις προηγούμενες ημέρες οι πρώτες τιμές (από ACN, HOL, Forthnet και Otenet) για την υπηρεσία πρόσβασης στο internet μέσω ADSL, ενώ σε εξέλιξη βρίσκονται ακόμη οι διαπραγματεύσεις των εταιριών με τον ΟΤΕ για το ενδεχόμενο μεταπώλησης της βασικής υπηρεσίας φυσικής πρόσβασης που αφορά στη μετατροπή του τηλεπικοινωνιακού δικτύου. (*)

Εντός των επομένων ημερών, αρκετοί συνδρομητές –όχι όλοι, καθώς η υπηρεσία δεν είναι παντού διαθέσιμη- θα μπορούν να σερφάρουν με μεγάλες ταχύτητες, παρά το γεγονός ότι η συζήτηση για το υψηλό κόστος του ”γρήγορου Ιnternet” θα συνεχίζεται.

Τα τιμολόγια ADSL που ανακοίνωσε προ καιρού ο ΟΤΕ δεν αφορούν τίποτε περισσότερο από την ”αλλαγή” της γραμμής που συνδέει το εκάστοτε σπίτι με το πλησιέστερο τηλεφωνικό κέντρο του ΟΤΕ, καθώς και τον εξοπλισμό που απαιτείται για να αποκτήσει κάποιος πρόσβαση μέσω γρήγορου Ιnternet, τον οποίο ο καταναλωτής είναι υποχρεωμένος προς το παρόν να αγοράσει από τον ΟΤΕ.

Με άλλα λόγια, πληρώνοντας τα χρήματα αυτά αποκτά κανείς υποδομή για γρήγορο Ιnternet, όχι όμως και την πρόσβαση σε αυτό, καθώς πρέπει να έχει συνδρομή σε κάποιον πάροχο της υπηρεσίας.

Ο καταναλωτής δηλαδή πρέπει να πληρώσει 82 ευρώ για την ενεργοποίηση της γραμμής ADSL και 50 ευρώ για την απόκτηση του διαιρέτη (splitter) και του σχετικού ADSL modem. Επιπλέον, θα χρεωθεί με το πάγιο τέλος του ADSL (ανάλογα με το πακέτο που θα επιλέξει και για όσο διαρκεί η δοκιμαστική περίοδος με την έκπτωση 50%), ενώ θα πρέπει να συνεχίσει να πληρώνει το πάγιο της τηλεφωνικής γραμμής του, καθώς η υπηρεσία προς το παρόν δεν περιλαμβάνει φωνητική τηλεφωνία.

Στο κόστος αυτό λοιπόν θα πρέπει να προστεθεί το κόστος συνδρομής σε κάποιον ISP, που για την πιο ”αργή” σύνδεση ανέρχεται περίπου σε 50 ευρώ μηνιαίως.

Ο splitter στην ουσία δρομολογεί τις κλήσεις ανάλογα με το εάν αφορούν σε φωνή ή δεδομένα και είναι απαραίτητος για τη λειτουργία του δικτύου. Το ADSL modem αντικαθιστά όλες τις προηγούμενες συσκευές modem και ο ΟΤΕ θα προσφέρει δυνατότητα επιλογής μεταξύ κατασκευαστών τέτοιων συσκευών. To modem πάντως που θα επιλέξει ο χρήστης πρέπει να είναι συμβατό με τον εξοπλισμό του δικτύου του ΟΤΕ στην εκάστοτε περιοχή.

Προς το παρόν πάντως, και παρά την έντονη κινητικότητα γύρω από το θέμα, πολλά τηλεφωνικά κέντρα –ακόμη και στο κέντρο της Αθήνας- δεν υποστηρίζουν την υπηρεσία καθώς απαιτείται επιπλέον εξοπλισμός που δεν έχει εγκατασταθεί, με αποτέλεσμα ακόμη και εάν ο καταναλωτής έχει συνδρομή σε κάποιον ISP να μην μπορεί να συνδεθεί καθώς δεν θα έχει γίνει η μετατροπή της γραμμής του.

Οι ενστάσεις

Η διάθεση της υπηρεσίας αλλά και η έκπτωση στα πάγια ADSL του ΟΤΕ μέχρι το τέλος Οκτωβρίου ήταν αποτέλεσμα άμεσης παρέμβασης της κυβέρνησης, καθώς οι πρώτες αντιδράσεις τόσο για το κόστος όσο και για την καθυστέρηση ήταν έντονες. Η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών, πάντως, δεν είναι σε θέση να λάβει αποφάσεις για την τιμολογιακή πολιτική του ΟΤΕ, γεγονός που γνώριζαν τα μέλη της επιτροπής και επιβεβαιώθηκε μετά τις δύο διαβουλεύσεις που πραγματοποιήθηκαν με τους ενδιαφερόμενους φορείς στις 5 και 12 Μαΐου.

Παράπονα, πάντως, δεν έχουν μόνο οι καταναλωτές που θεωρούν το κόστος ιδιαίτερα υψηλό, αλλά και οι λοιποί πάροχοι που ενδιαφέρονται να μεταπωλήσουν τη φυσική πρόσβαση στον τελικό καταναλωτή σε συνδυασμό με την υπηρεσία πρόσβασης στο Διαδίκτυο.

Οι τιμές χονδρικής είναι μόνο 10% χαμηλότερες σε σχέση με τη λιανική και οι πάροχοι εκτιμούν ότι η μεταπώληση είναι ασύμφορη, δεδομένου ότι τα έξοδα διαφήμισης και υποστήριξης της συγκεκριμένης υπηρεσίας είναι υψηλά.

Σε περίπτωση μεταπώλησης άλλωστε της φυσικής πρόσβασης, η κάθε εταιρία θα πρέπει να αναλάβει την τεχνική υποστήριξη απαλλάσσοντας τον ΟΤΕ. Οι ISP’ s λοιπόν δεν έχουν υπογράψει ακόμη τις σχετικές συμφωνίες διασύνδεσης, και η απόφαση της ΕΕΤΤ που αναμένεται τις επόμενες ημέρες, δεν θεωρείται ότι θα επιφέρει σημαντικές αλλαγές στο ισχύον καθεστώς.

Η τεχνική bit stream, πάντως, που διαθέτει ο ΟΤΕ είναι ένας φθηνότερος τρόπος να αποκτήσει κανείς πρόσβαση σε γρήγορο Ιnternet, σε σχέση τόσο με τις μέχρι τώρα διαθέσιμες τεχνολογίες (μισθωμένη γραμμή, LMDS) όσο και με τον άμεσο έλεγχο του ακραίου δικτύου από τους παρόχους με την αποδεσμοποιημένη πρόσβαση στον τοπικό βρόχο (LLU) που απαιτεί ιδιαίτερα υψηλές επενδύσεις.

Η έλλειψη εγγύησης ποιότητας στην παροχή της υπηρεσίας αποτελεί το βασικότερο πρόβλημα στη διάδοση του ADSL και το καθιστά ασύμφορο για μεταπώληση από τους διάφορους παρόχους, σύμφωνα με τον κ. Πάνο Παπαδόπουλο, εμπορικό διευθυντή της εταιρείας FORTHnet.

Επιπλέον η έλλειψη εγγύησης ποιότητας (service level agreement) δεν διασφαλίζει την ταχύτητα για την οποία κάνει λόγο ο ΟΤΕ (και κατ’ επέκταση οι ISPs στα πακέτα τους), καθώς με την αύξηση της κίνησης ενδέχεται να μειωθούν οι ταχύτητες, χωρίς να είναι υποχρεωμένος ο ΟΤΕ να αναβαθμίσει το δίκτυό του σε συγκεκριμένες χρονικές στιγμές.

(*) Το κείμενο αποτελεί μερική αναδημοσίευση από το φύλλο του ΜΕΤΟΧΟΥ 274, της 20ης Ιουνίου