του Ιεροκλή Καπογιάννη

Ποιοι όμιλοι αναμένεται να παίξουν τον σημαντικότερο ρόλο στην ομαλή εκτέλεση των Συγχρηματοδοτούμενων Έργων του Ιδιωτικού και του Δημόσιου Τομέα (ΣΔΙΤ), στα οποία η κυβέρνηση έχει εναποθέσει πολλές από τις ελπίδες της για τη διατήρηση των σημερινών υψηλών ρυθμών ανάπτυξης της εθνικής οικονομίας;

Η απάντηση είναι κατηγορηματική: οι τραπεζικοί και ειδικότερα οι αποκαλούμενοι ”μεγάλοι”.

Κι αυτό γιατί, όπως υποστηρίζεται στους διαδρόμους του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, αυτοί είναι που και το 2008 θα κληθούν να αναλάβουν το μεγαλύτερο κομμάτι της χρηματοδότησης για την εκτέλεσή τους.

Κατά συνέπεια, θα έχουν και το πάνω χέρι στον σχεδιασμό και στην υλοποίησή του, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.

Όπως υποστηρίζουν παράγοντες της αγοράς που είναι σε θέση να γνωρίζουν τον τρόπο και τους μηχανισμούς με τους οποίους λειτουργεί αυτό το σύστημα, οι τραπεζικοί όμιλοι θα πρέπει να θεωρείται σχεδόν σίγουρο πως θα προχωρήσουν στις λεγόμενες ”σταθερές” επιλογές, ως προς την εκτέλεση των προωθούμενων projects.

Τι σημαίνει αυτό πρακτικά: ότι θα επιλέξουν για τον συγκεκριμένο σκοπό μεγάλους κατασκευαστικούς ομίλους, προκειμένου τα έργα να προωθηθούν το ταχύτερο δυνατό.

Οι εγγυητικές

Προς αυτήν την κατεύθυνση θα συμβάλει και μία ακόμα βασική παράμετρος, εκείνη που έχει να κάνει με τις εγγυητικές επιστολές τις οποίες θα πρέπει να καταθέσουν οι ανάδοχοι των έργων προκειμένου να τα αναλάβουν. Κι εδώ εντοπίζεται ένα άλλο μυστικό της όλης διαδικασίας.

Μέχρι σήμερα τα έργα που ”βγαίνουν” μέσω των ΣΔΙΤ είναι συνήθως ”πακέτο”. Δηλαδή δημοπρατούνται πολλά νοσοκομεία ή σχολεία μαζί, γεγονός το οποίο έχει ως αποτέλεσμα να εκτοξεύεται στα ύψη ο προϋπολογισμός τους. Κατά συνέπεια αυξάνεται πολύ αντίστοιχα και το ύψος των εγγυητικών επιστολών που θα πρέπει να κατατεθούν για τη συμμετοχή στη διαδικασία του διαγωνισμού.

Αυτό με τη σειρά του έχει ως αποτέλεσμα να αποκλείονται εκόντες - άκοντες οι λεγόμενοι ”μικροί” και ”μεσαίοι” κατασκευαστές της αγοράς.

Στενός κύκλος

”Και όχι μόνο. Την ίδια τύχη έχουν και αρκετοί από αυτούς που έως πρόσφατα χαρακτηρίζαμε ”μεγάλους””, αναφέρει παράγοντας της αγοράς που παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις από το συγκεκριμένο μέτωπο. Κι εξηγεί:

”Ουσιαστικά σήμερα στην αγορά υπάρχουν τρεις - τέσσερις όμιλοι, οι οποίοι μπορούν να σηκώσουν αυτές τις εγγυητικές επιστολές και είναι εκείνοι που στην πράξη μονοπωλούν την πίτα”.

Εννοείται ότι μαζί τους συνεργάζονται και οι τράπεζες, οι οποίες επειδή χρηματοδοτούν πολλά από αυτά τα projects θέλουν και την ομαλή εκτέλεσή τους.

Οι τράπεζες όμως επιδιώκουν και την ταχύτερη δυνατή εκτέλεσή τους, προκειμένου να παραδοθούν άμεσα κι έτσι να αρχίσουν να ”τρέχουν” γρήγορα και τα ενοίκια.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα ΣΔΙΤ αυτόν τον καιρό επικεντρώνονται στην κατασκευή πυροσβεστικών μονάδων και σχολείων, ενώ είχε προηγηθεί η κατασκευή φυλακών. Και, όπως προαναφέρθηκε, η διαδικασία προβλέπει δημοπρατήσεις-πακέτο, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται στην πράξη, με τους έμμεσους αποκλεισμούς των μικρών κατασκευαστών και την κυρίαρχη θέση των πραγματικά πολύ μεγάλων ομίλων.

* Αναδημοσίευση από το φύλλο 512 της εφημερίδας ”ΜΕΤΟΧΟΣ & ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ”, 11/01 - 15/01/08.