Η διαδρομή της Λεβεντάκης (πρώην Βερνίκος) προς τα ”αποδυτήρια” της Σοφοκλέους είναι -με μία φράση- χαρακτηριστική των νοσηρών φαινομένων που εξακολουθούν να υφίστανται στην ελληνική χρηματιστηριακή αγορά.

Μόλις τον Απρίλιο του 2007 η εταιρία που άλλαξε βασικούς μετόχους και δραστηριότητα στα μισά του 2004, μέσα σε ένα κλίμα ενθουσιωδών δηλώσεων και… χαριεντισμών μεταξύ του τέως βασικού μετόχου (του κ. Γ. Βερνίκου) και του νυν (του κ. Γ. Λεβεντάκη), είχε κλείσει ήδη σχεδόν… ενάμιση χρόνο (!) σε αναστολή διαπραγμάτευσης.

Και υποχρεωνόταν τότε να ανακοινώσει ότι δεν προτίθεται να αυξήσει το μετοχικό της κεφάλαιο, αλλά θα λάβει έτερα μέτρα ”εξυγίανσης”, ώστε να συνεχίσει κανονικά τη λειτουργία της.

Λίγους μήνες αργότερα όμως (στις 15 Νοεμβρίου 2007) αντί της εξυγίανσης, ήρθε το τελειωτικό χτύπημα καθώς η μετοχή διαγραφόταν οριστικά από το ταμπλό και οι μικρομέτοχοι έχαναν τα χρήματά τους!

Το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε ανάμεσα στις μεγαλόστομες εξαγγελίες και στην απόλυτη καταστροφή είναι τόσο μικρό που αξίζει να δούμε πώς εκτυλίχτηκε αυτή η υπόθεση σε όλη της τη μεγαλοπρέπεια.

Πώς η ”Βερνίκος” έγινε… ”Λεβεντάκης”

Η Βερνίκος Κότερα μπήκε στην Παράλληλη Αγορά του χρηματιστηρίου το 1996. Με τον μέτοχο πλειοψηφίας κ. Γ. Βερνίκο στο πηδάλιο, έφτασε να δραστηριοποιείται στους τομείς των αερομεταφορών, των θαλάσσιων μεταφορών των πλαζ και από το 2004 της… γεωργικής βιομηχανίας, σε μια περίοδο όπου τα πρώτα σύννεφα γύρω από τον ευρύτερο κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας είχαν ήδη αρχίσει να πυκνώνουν.

Προάγγελος των επερχόμενων εξελίξεων στην εταιρία και της στροφής σε ”αχαρτογράφητα” επιχειρηματικά πεδία ήταν η είσοδος του κ. Γ. Λεβεντάκη στο μετοχικό κεφάλαιο της Βερνίκος με την εξαγορά του 6,5% έναντι τιμήματος 1.000.000 ευρώ, τον Οκτώβριο.

Μια πρώτη γεύση των επικείμενων αλλαγών έλαβαν οι μέτοχοι μέσω της συνοδευτικής ενθουσιώδους δήλωσης του κ. Βερνίκου, ο οποίος τόνισε ότι ”μαζί θα σχεδιάσουμε μελλοντικές κινήσεις της εταιρίας, την περαιτέρω ανάπτυξη των εργασιών της και σε άλλους επιχειρηματικούς τομείς και θα εισηγηθούμε σχετικά στο διοικητικό συμβούλιο και στη γενική συνέλευση”.

Κομβική περίοδος για τη μετέπειτα πορεία και τη μετοχική σύνθεση της εταιρίας αποτέλεσε το α΄ τρίμηνο του 2004 όπου αποφασίστηκε η επέκταση των δραστηριοτήτων της Βερνίκος στη γεωργική βιομηχανία και η έγκριση της αγοράς από την εταιρία ποσοστού της Ελληνικά Εκκοκκιστήρια.

Εγκρίθηκε όμως επίσης η μεταβίβαση από την εταιρία στον κ. Γ. Βερνίκο, ή σε εταιρίες συμφερόντων του, δραστηριοτήτων της Βερνίκος. Ουσιαστικά και όπως κατέδειξαν οι μετέπειτα εξελίξεις ο κ. Γ. Βερνίκος ”σάλπιζε” υποχώρηση από την ηγεσία της εισηγμένης εταιρίας παραδίδοντας σταδιακά τα ηνία στον κ. Γ. Λεβεντάκη, την ώρα που θριαμβολογούσε για την είσοδο στον ”χώρο του”.

Η εξαγορά ποσοστού περίπου 19% της Ελληνικά Εκκοκκιστήρια κόστισε στην εταιρία περί τα 10.300.000 ευρώ, ποσό που αποτιμά το σύνολο της αξίας της εταιρίας στα 52.025.000 όταν η εταιρία χρωστούσε (30/6/2004) περί τα 76,5 εκατ. ευρώ και ο δείκτης υποχρεώσεων προς ίδια κεφάλαια κυμαινόταν στο 12,61.

Η χρηματοδότηση του τιμήματος όπως ανέφερε η Βερνίκος θα προέκυπτε, μεταξύ άλλων, από τα διαθέσιμα της εταιρίας και από την εκποίηση παγίων στοιχείων έως και στοιχείων του κυκλοφοριακού ενεργητικού της.

Ποιος θα ήταν όμως ο αγοραστής μέρους της ”περιουσίας” της Βερνίκος;

Μα ο κ. Γ. Βερνίκος, ο οποίος μείωνε σταθερά τη συμμετοχή του στην εισηγμένη. Ειδικότερα, ο επικεφαλής της εταιρίας συμφώνησε να καταβάλει περί τα 8,7 εκατ. ευρώ στην εισηγμένη ”απογυμνώνοντάς την από κύρια περιουσιακά στοιχεία, ώστε να μετατραπεί σε μια εταιρία-”κουφάρι”, η οποία θα δραστηριοποιούνταν πλέον στη γεωργική βιομηχανία.

Όπως αναφέρεται στις σχετικές ανακοινώσεις, στον ίδιο ή σε εταιρίες συμφερόντων του μεταβιβάστηκαν, μεταξύ άλλων, οι Βερνίκος Κότερα, Βερνίκος Αεροπλοΐα, ένα σύνολο 45 σκαφών αλλά και διάφορες συμμετοχές σε μαρίνες.

Στο μεταξύ το ποσοστό του στην εταιρία σταθερά μειωνόταν, καθώς τον Ιούλιο του 2004 ήλεγχε το 37,28%, τον Νοέμβριο του ίδιου έτους το 18,05% για να πιάσει το 4,91% τον Νοέμβριο του 2005.

Μάλιστα ο κ. Γ. Βερνίκος προέβη μέσω της Ολυμπία ΑΧΕΠΕΥ στην πώληση 1.192.600 τεμαχίων από τη 2α Νοεμβρίου 2004 έως και την 31η Ιανουαρίου 2005, περίοδο όπου η τιμή της Βερνίκος Κότερα στη Σοφοκλέους βρισκόταν στα επίπεδα των 3 ευρώ ανά μετοχή.

Αξίζει ακόμη να σημειωθεί ότι το ποσοστό που διαθέτει ο κ. Βερνίκος στη Λεβεντάκης την τρέχουσα περίοδο δεν είναι σαφές.

”Κρυφτούλι” με την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς

Από το 2005 η εταιρία πορεύεται πλέον επιχειρηματικά ως Γ. Λεβεντάκης ΑΒΕΕ, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται δεν διαθέτει ούτε τις βασικές οργανωτικές δομές που θα έπρεπε να χαρακτηρίζουν μια εισηγμένη σε χρηματιστήριο εταιρία και επιτάσσουν οι αρχές της εταιρικής διακυβέρνησης.

Όπως υπογραμμίζει έγγραφο της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κεφαλαιαγοράς, ύστερα από επιτόπια έρευνα που διενεργήθηκε διαπιστώθηκε ότι στερείται παντελώς των προϋποθέσεων οργάνωσης και λειτουργίας που προβλέπονται από τις διατάξεις της νομοθεσίας για την εταιρική διακυβέρνηση και τον κανονισμό συμπεριφοράς των εισηγμένων εταιριών.

Ειδικότερα η εταιρία δεν είχε εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας που να ανταποκρίνεται στη δραστηριότητά της, δεν διέθετε εσωτερικό ελεγκτή και οικονομικό διευθυντή, ούτε είχε διασφαλίσει εν γένει την οργάνωση, τις δομές και τους μηχανισμούς εσωτερικής λειτουργίας που είναι απαραίτητοι για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μετόχων της και του επενδυτικού κοινού.

Ως εκ τούτου οι χρηματιστηριακές αρχές αποφάσισαν στις 14 Φεβρουαρίου την αναστολή διαπραγμάτευσης των μετοχών της εισηγμένης, κατάσταση στην οποία παρέμεινε έως τον Μάρτιο του ίδιου έτους, όπου οι μετοχές της εταιρίας επανήλθαν στο ταμπλό, ύστερα από ”συμμόρφωσή της” στις υποδείξεις των αρμόδιων αρχών.

Στο Δ.Σ. της εταιρίας πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος αναλαμβάνει ο κ. Γ. Λεβεντάκης, ο οποίος αντικατέστησε τον κ. Δ. Λεβεντάκη που είχε αναλάβει τα ηνία της επιχείρησης από τον Ιούλιο του 2005.

Τα πάρε-δώσε με την Ε.Κ. όμως είχαν και συνέχεια, καθώς στις αρχές του 2006 η Λεβεντάκης ξαναβρέθηκε στο στόχαστρο των αρχών οι οποίες αποφάσισαν την προσωρινή αναστολή διαπραγμάτευσης (9/1/2006) των μετοχών της.

Η Ε.Κ. ζήτησε από το χρηματιστήριο να προβεί στην αναστολή διαπραγμάτευσης των μετοχών της εταιρίας, διότι διαπίστωσε ότι η εισηγμένη δεν δημοσίευσε λογιστικές καταστάσεις για τη χρήση 1/7/04 – 30/6/05 της Ελληνικά Εκκοκκιστήρια, εταιρίας συμφερόντων του βασικού μετόχου της κ. Γ. Λεβεντάκη, στην οποία η εταιρία συμμετέχει σε ποσοστό 19,8% με το ποσό των 10,3 εκατ. ευρώ.

Σημειώνεται ότι το ποσό αυτό αντιπροσώπευε το 37,7% περίπου των ιδίων κεφαλαίων της εισηγμένης (στοιχεία 30/9/05).

Λίγους μήνες μετά η Ε.Κ. αποφάσισε την επιβολή προστίμου στα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Λεβεντάκης, διότι από έλεγχο διαπιστώθηκε ότι η εταιρία δεν διέθετε εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας, ούτε οργανωμένο τμήμα εσωτερικού ελέγχου, κατά παράβαση των όσων προβλέπονται από τη νομοθεσία της εταιρικής διακυβέρνησης των εισηγμένων εταιριών.

Το επόμενο επεισόδιο στο σίριαλ της αναστολής έλαβε χώρα τον Ιούνιο του 2006 με την Ε.Κ. να ”εισηγείται” την επαναδιαπραγμάτευση των μετοχών της εταιρίας και το Χ.Α. να απαντά ότι η επαναδιαπραγμάτευση των τίτλων της Λεβεντάκης θα γίνει σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στον κανονισμό του Χ.Α. για τις μετοχές εταιριών που τελούν υπό αναστολή διαπραγμάτευσης για διάστημα άνω των 3 μηνών.

Τελικά ίσχυσε το ”ουδέν μονιμότερο του προσωρινού”!

Η εταιρία πάντως αποτέλεσε έναν από τους καλύτερους πελάτες της Ε.Κ., αφού τον Αύγουστο του ίδιου έτους επέβαλε πρόστιμο σε μέλη του Δ.Σ. διότι καθυστέρησαν να συμμορφωθούν με τις διατάξεις του νόμου για την Εταιρική Διακυβέρνηση και συγκεκριμένα να ορίσουν τα ανεξάρτητα, εκτελεστικά και μη εκτελεστικά μέλη του διοικητικού συμβουλίου.

Το προδιαγεγραμμένο τέλος

Δυσοίωνες ήταν και οι εξελίξεις από το επιχειρηματικό μέτωπο, καθώς η Αγροτική Τράπεζα αποφάσισε να μεταφέρει σε οριστική καθυστέρηση όλους τους λογαριασμούς των δανείων των εταιριών BELCOT, BIBATOM και Ελληνικά Εκκοκκιστήρια.

Ουσιαστικό επίλογο για τη χρηματιστηριακή καριέρα της εισηγμένης αποτέλεσε η κρίσιμη Γ.Σ. της εταιρίας με θέμα την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, η οποία αναβλήθηκε περίπου… 5 φορές από τη 15η Νοεμβρίου του 2006 έως τον Απρίλιο του 2007 όπου τελικά ελήφθη η απόφαση να μην πραγματοποιηθεί η αύξηση.

Χαρακτηριστικό είναι επίσης το απόσπασμα της έκθεσης επισκόπησης της Prime Audit Ltd. (ανεξάρτητου ορκωτού ελεγκτή λογιστή) για τα τελευταία δημοσιευμένα στο site της εταιρίας αποτελέσματα, όπου εκφράζονται σοβαρές αμφιβολίες ως προς τη δυνατότητά της να συνεχίσει τη δραστηριότητά της και να καλύψει τις υποχρεώσεις της στα πλαίσια των συνήθων εργασιών της.

Οι ζημίες της Λεβεντάκης (30/6/2007) είχαν μειωθεί ελαφρώς συγκριτικά με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο, ωστόσο ανέρχονταν σε περίπου 1,087 εκατ. ευρώ, με την καθαρή θέση στα 7,956 εκατ. ευρώ και το σύνολο των υποχρεώσεων στα 12,005 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 9,335 εκατ. αφορούσαν σε βραχυπρόθεσμες τραπεζικές υποχρεώσεις.

Μέσα σε όλα αυτά, η απόφαση της Επιτροπής για διαγραφή απλώς έβαλε την ταφόπλακα.

Τα μεγάλα ερωτήματα όμως παραμένουν. Κανένας δεν φταίει για την υπόθεση Λεβεντάκης; Γιατί δεν έχει γίνει καμία ενέργεια ώστε να διαπιστωθεί πώς μια εταιρία που αποτιμήθηκε περί τα 52 εκατ. ευρώ το 2004 έφτασε να αποτελεί ”λόγο” αναστολής το 2006 κι εν συνεχεία διαγραφής… το 2007;

Aρ. Δαμουλάκης

* Αναδημοσίευση από το φύλλο 507 της εφημερίδας ”ΜΕΤΟΧΟΣ & ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ”, 7/12 - 11/12/2007