του Χρήστου Κίτσιου

Τις τελευταίες ημέρες στην αγορά επανακυκλοφορούν φήμες περί πώλησης της Μαΐλλης από τον βασικό της μέτοχο σε αμερικανικές εταιρίες.

Φήμες που διαψεύδονται περίπου αυτόματα. Όχι γιατί ο ιδρυτής, βασικός μέτοχος και πρόεδρος της εταιρίας δεν συζητά με κανέναν, αλλά γιατί ποντάρει στην αναδιάρθρωση και στην αναστροφή της πτωτικής πορείας των μεγεθών του ομίλου.

Για άλλη μια χρονιά, την τρίτη συνεχόμενη, η Μ. Ι. Μαΐλλης θα τρέξει πρόγραμμα αναδιάρθρωσης. Μόνο που αυτή τη φορά η επικείμενη αναδιοργάνωση υπόσχεται να βάλει (το) μαχαίρι στο... εταιρικό κόκαλο.

Με μια λιτή ανακοίνωση, η διοίκησή της έριξε προ μερικών ημερών ένα ισοδύναμο βόμβας. Ανακοίνωσε την πρόθεσή της να συγχωνεύσει τις δεκάδες εμπορικές θυγατρικές της στην Ευρώπη αλλά και την παραγωγή στις μηχανές.

Υπόσχεται δηλαδή απλοποίηση του οργανογράμματος του ομίλου με πολλαπλές συγχωνεύσεις των δεκάδων εμπορικών θυγατρικών και περαιτέρω συγκέντρωση της παραγωγής.

”Το σχέδιο προβλέπει όσα έπρεπε να γίνουν ήδη από το 2002, όταν ο όμιλος μετά το μπαράζ των δεκάδων εξαγορών επί μία τετραετία εισήλθε σε περίοδο αφομοίωσης”, σημειώνει έμπειρο στέλεχος της αγοράς που υπηρέτησε τον όμιλο την περίοδο της γιγάντωσής του.

Ο αντίλογος στην παραπάνω άποψη φαντάζει επίσης αληθοφανής. Ο όμιλος τα προηγούμενα χρόνια προχώρησε σε ριζική αναδιάρθρωση ενός πολυπλόκαμου συστήματος logistics που είχε δημιουργηθεί από τις απανωτές εξαγορές.

Δημιούργησε δύο μεγάλα αποθηκευτικά συγκροτήματα σε Αυστρία και Βέλγιο μέσω των οποίων εξυπηρετεί το σύνολο των αναγκών των πελατών του σε δυτική και κεντρική Ευρώπη.

Με τις αποθήκες πλέον σε λειτουργία, η συγχώνευση εμπορικών θυγατρικών και η απλοποίηση του οργανογράμματος και σε αυτό το επίπεδο είναι το επόμενο βήμα, σχολιάζουν στελέχη του.

Η λύση της ριζικής απλοποίησης του οργανογράμματος είναι περίπου αδήριτη ανάγκη για τον όμιλο, καθώς ο ανταγωνισμός που δέχεται στην ίδια την έδρα του, δηλαδή στις ευρωπαϊκές αγορές, είναι περίπου αιματηρός.

Η αλλαγή προ έτους της εμπορικής πολιτικής της Μαΐλλης και η στόχευση επέκτασης του πελατολογίου της σε μεγάλους ομίλους στους οποίους μπορεί να προσφέρει ολοκληρωμένες λύσεις προϊόντων προκάλεσε την αντίδραση της ITW, καθώς ο αμερικανικός κολοσσός βρέθηκε να χάνει πελάτες με μεγάλους λoγαριασμούς.

Για να ξανακερδίσει μερίδιο ο αμερικανικός όμιλος μείωσε τις τιμές, σε ένα περιβάλλον μάλιστα όπου η ζήτηση μηχανών και αναλωσίμων ομαδικής συσκευασίας αυξάνεται αργά, ενώ οι τιμές των πρώτων υλών αργά αλλά σταθερά συνεχώς ανεβαίνουν.

Ταυτόχρονα εντείνεται ο ανταγωνισμός από τα φθηνότερα προϊόντα κορεατικών και κινεζικών βιομηχανιών, ενώ μικρότερες ευρωπαϊκές βιομηχανίες αύξησαν τα τελευταία χρόνια την παραγωγική τους δυναμικότητα.

Στην ανάδειξη νέων μικρών ανταγωνιστών εντός της ”έδρας” της συντέλεσε και η αλλαγή εμπορικής πολιτικής.

Η Μ. Ι. Μαΐλλης στηρίχτηκε στα πρώτα χρόνια της αλματώδους ανάπτυξής της μεταξύ άλλων και στην καλή συνεργασία της με τους ανεξάρτητους διακινητές προϊόντων συσκευασίας. Συνεργασία που εγκατέλειψε προ τριετίας στρεφόμενη στην ανάπτυξη του δικού της δικτύου πωλήσεων.

Αποτέλεσμα ήταν τα εν λόγω εμπορικά δίκτυα να στραφούν σε άλλους μικρότερους ευρωπαίους παραγωγούς. Ένας, μάλιστα, από αυτούς ο οποίος διακινούσε πάνω από το 10% των εμπορευμάτων της Μ. Ι. Μαΐλλης προχώρησε στη δημιουργία παραγωγικής μονάδας στη Ρωσία και αποτελεί σήμερα έναν από τους ανταγωνιστές του εγχώριου ομίλου με αιχμή το φθηνό προϊόν.

Το πρόγραμμα συγχωνεύσεων των εμπορικών θυγατρικών και η συγκέντρωση της παραγωγής ομοειδών μηχανών εκτιμάται με βάση τη μελέτη αναδιοργάνωσης που εκπόνησε η Price WaterhouseCoopers ότι θα επιφέρει σημαντικές οικονομίες κλίμακας.

Μελέτη που επειδή ακριβώς αποτίμησε και την αξία του ομίλου στατικά και δυναμικά, πυροδότησε τα σενάρια για due diligence με στόχο την πώληση της εταιρίας.

Ο κ. Μιχάλης Μαΐλλης είναι περίπου βέβαιο ότι σε μια έντονη περίοδο συγχωνεύσεων και εξαγορών παγκοσμίως δέχεται κρούσεις ή προτάσεις για την πώληση του ομίλου που δημιούργησε.

Ο δανεισμός του ομίλου είναι διακανονισμένος με ιδιαίτερα καλούς όρους και πίεση από αυτόν μόνο σε περίπτωση τραγικής επιδείνωσης των οικονομικών μεγεθών του ομίλου θα υπάρξει, η ζήτηση έστω και οριακά αυξάνεται στις αγορές του, ενώ τον πόλεμο με την ΙΤW έχει αποδείξει ότι μπορεί να τον κερδίσει.

Ίσως μεγαλύτερο στοίχημα αποτελεί η ανάδειξη και η παραμονή μιας ομάδας στελεχών ”που θα κληθεί να κερδίσει ή να χάσει όλη μαζί”, σημειώνουν στελέχη που τον γνωρίζουν χρόνια.