Stratfor: Τα μυστικά του χτυπήματος στο Παρίσι

Τρεις ένοπλοι σκότωσαν χθες 12 ανθρώπους και τραυμάτισαν 11 σε επίθεση που πραγματοποίησαν στα γραφεία του σατιρικού περιοδικού Charlie Hebdo στο Παρίσι.

Μεταξύ των νεκρών ήταν και δύο αστυνομικοί που είχαν αναλάβει τη φύλαξη των γραφείων. Το περιοδικό ήταν γνωστό για τα σατιρικά δημοσιεύματα που αφορούσαν τον προφήτη Μωάμεθ και πλήρωσε πολύ υψηλό τίμημα.

Τα γραφεία του περιοδικού στο Παρίσι είχαν καταστραφεί πλήρως το 2011 από επίθεση με βόμβες μολότωφ, μετά από δημοσίευμα με μια καρικατούρα του προφήτη. Οι εκδότες είχαν αρνηθεί να ρίξουν τους τόνους παρά τις συνεχείς απειλές, την προηγούμενη επίθεση αλλά και τις εκκλήσεις από τη γαλλική κυβέρνηση.

Η στάση αυτή τους διατήρησε στο στόχαστρο των τζιχαντιστών. Επί παραδείγματι, το 10ο τεύχος Ισλαμικού περιοδικού περιείχε μια λίστα ατόμων που προσέβαλαν τον Προφήτη Μωάμεθ. Αυτή η λίστα περιελάμβανε τον Stephane Charbonnie συντάκτη του Charlie Hebdo, που είναι ανάμεσα στους νεκρούς. Ενας από τους δράστες φέρεται να φώναξε «πείτε στα media ότι ήταν η Aλ Κάιντα στην Υεμένη», σύμφωνα με βρετανικό κανάλι.

Το γεγονός ότι μια τέτοια επίθεση συνέβη στο Παρίσι δεν προκαλεί έκπληξη.

Πράγματι η ισλαμική απειλή στη Γαλλία και σε άλλα μέρη της Ευρώπης ήταν οξεία για μεγάλο διάστημα. Από τις φωτογραφίες και το video φαίνεται ότι οι δολοφόνοι ήταν εκπαιδευμένοι. Αυτό συνάγεται από τον τρόπο που χειρίζονταν τα όπλα, το πώς προχωρούσαν και πυροβολούσαν. Αυτό με τη σειρά του ενισχύει τις πιθανότητες να έλαβαν κάποια εκπαίδευση στο χειρισμό ελαφρών όπλων (ίσως σε στρατόπεδο εκτός Γαλλίας) ή να έχουν πολεμήσει στο πλευρό των τζιχαντιστών.

Έκπληξη προκαλεί και η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε στις επιθέσεις. Οι τζιχαντιστές που επιστρέφουν από το εξωτερικό σπάνια εκπαιδεύονται σε προχωρημένες τεχνικές τρομοκρατίας, αλλά οι περισσότεροι εξ αυτών λαμβάνουν κάποια εκπαίδευση στον χειρισμό ελαφρών όπλων και σε επιχειρήσεις μικρών ομάδων. Οι ένοπλοι αυτοί πραγματοποίησαν μια επιτυχημένη επίθεση βασιζόμενοι σε ό,τι γνώριζαν, αντί να επιχειρήσουν μια επίθεση πέρα από τις δυνάμεις τους, με κίνδυνο να αποτύχουν. 

Δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη και το γεγονός ότι η επίθεση έγινε από μια ομάδα και όχι από έναν ένοπλο. Η φύση της απειλής των τζιχαντιστών είναι διαφορετική στην Ευρώπη από ό,τι στις ΗΠΑ, εξαιτίας των διαφορών μεταξύ των μουσουλμανικών μειονοτήτων. 

Στις ΗΠΑ, όπου η μουσουλμανική μειονότητα είναι περισσότερο ενσωματωμένη και λιγότερο περιχαρακωμένη, οι δράστες που έχουν συνήθως ριζοσπαστικοποιηθεί μόνοι τους και έχουν πιο φιλόδοξους στόχους συλλαμβάνονται.

Μόλις μπουν στο δρόμο της τζιχάντ, συνήθως μέσω του διαδικτύου, αναζητούν βοήθεια από άτομα που είναι πράκτορες του FBI ή πληροφοριοδότες της αστυνομίας.

Στην Ευρώπη αντίθετα η περιχαράκωση του μουσουλμανικού πληθυσμού σε κλειστές κοινότητες διευκολύνει τους ριζοσπαστικοποιημένους Ευρωπαίους μουσουλμάνους να βρουν ομοϊδεάτες που δεν είναι πληροφοριοδότες της αστυνομίας. 

Ακόμα και οι πιο φιλόδοξες και παρανοϊκές ομάδες, όπως οι τέσσερις άνδρες που συνελήφθησαν τον Απρίλιο του 2012 στο Λούτον στο Ηνωμένο Βασίλειο και δήλωσαν ένοχοι για τον σχεδιασμό επίθεσης σε βρετανική στρατιωτική βάση την 1η Μαρτίου 2013, μπορεί να αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης φονταμενταλιστικής κοινότητας και να έχουν φίλους και συγγενείς που συμμετείχαν σε προηγούμενες επιχειρήσεις ή να είχαν πολεμήσει στο εξωτερικό. 

Αυτό ισχύει και για τον εκτελεστή της Τουλούζης, Mohammed Mera. Αν και δολοφόνησε μόνος του επτά ανθρώπους, ο Mera ήταν μέλος μιας ευρύτερης τρομοκρατικής ομάδας και είχε ταξιδέψει σε μέρη όπως το Πακιστάν και το Αφγανιστάν για να εκπαιδευτεί και να αγωνιστεί.   

Οι ένοπλοι, ανεξάρτητα από το αν εκτελούσαν οδηγίες μιας τζιχαντικής ομάδας, κατά πάσα πιθανότητα έδρασαν σε συνεργασία με την Αλ Κάιντα ή το Ισλαμικό Κράτος. Το πιθανότερο είναι πως κάποια ομάδα θα αναλάβει την ευθύνη για την επίθεση, στην οποία θα εκφράζεται ξεκάθαρα η ιδεολογική της ταυτότητα.

Οι επιθέσεις έγιναν σε μια στιγμή όπου ο ρόλος των μουσουλμανικών μειονοτήτων στη Γαλλία βρίσκεται στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου, ειδικά μετά τη δημοσίευση μυθιστορήματος που παρουσιάζει έναν Μουσουλμάνο ως πρόεδρο της Γαλλίας. Συνέβη επίσης σε μια στιγμή όπου το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο απολαμβάνει ιστορικά υψηλά επίπεδα δημοτικότητας και πιθανότατα θα είναι ένας από τους διεκδικητές της γαλλικής προεδρίας στις εκλογές του 2017.

Η κατάσταση των μουσουλμανικών μειονοτήτων βρίσκεται στο επίκεντρο της δημόσιας σφαίρας και στη Γερμανία, όπου έχουν γίνει πολλές διαδηλώσεις κατά των ισλαμιστών και στην Ολλανδία, όπου το ακροδεξιό Κόμμα της Ελευθερίας υπόσχεται πιο αυστηρούς νόμους για τη μετανάστευση.

Οι επιθέσεις αυτές θα συνεχιστούν στη Δύση για όσο καιρό θα επιβιώνει ο τζιχαντισμός ως ιδεολογία. Θα είναι περιορισμένης έκτασης, αλλά θα έχουν ως στόχο να προκαλέσουν θόρυβο και πανικό πέρα από τα όρια της επίθεσης.