Τι κρύβεται πίσω από τα... 26 ρίχτερ της Λεπέν

Πώς το Εθνικό Μέτωπο κέρδισε τη γαλλική αστική τάξη αλλά και τμήμα των... μεταναστών. Η αποτυχία των σοσιαλιστών και η εσωστρέφεια των γκωλικών. Οι κυβερνητικές πρωτοβουλίες στο μέτωπο της οικονομίας και της φορολογίας.

Τι κρύβεται πίσω από τα... 26 ρίχτερ της Λεπέν

Μεταξύ του 2009 και του 2014, το Εθνικό Μέτωπο της Λεπέν αύξησε την εκλογική του δύναμη από 6,34% σε περισσότερο από 25%. Η Λεπέν πραγματοποίησε όσα υποσχόταν στο εκλογικό της κοινό προεκλογικά: είναι πλέον η πρώτη δύναμη στο γαλλικό πολιτικό σκηνικό, σημειώνοντας ποσοστό ρεκόρ. Για πρώτη φορά στην τριαντάχρονη Ιστορία του, το γαλλικό Εθνικό Μέτωπο βρέθηκε επικεφαλής μιας εκλογικής διαδικασίας, προσπερνώντας πέντε μονάδες το γκωλικό UMP και δέκα μονάδες τους κυβερνώντες Σοσιαλιστές.

Η Μαρίν Λεπέν και ο πατέρας της θα στείλουν στην επόμενη ευρωβουλή περισσότερους από 20 βουλευτές, ενώ το ακροδεξιό γαλλικό κόμμα αναμένεται την επόμενη πενταετία να παίξει κομβικό ρόλο στην οργάνωση και συσπείρωση των απανταχού αυξημένων ακροδεξιών ευρωφοβικών δυνάμεων.

Ο λόγος της Λεπέν είναι δυναμικός και απευθύνεται στη ρεπουμπλικανική παράδοση της Γαλλίας. Αμέσως μετά τα αποτελέσματα των εκλογών, με στεντόρεια φωνή ανήγγειλε ότι οι Γάλλοι πολίτες πήραν πίσω στα χέρια τους τη λαϊκή κυριαρχία, τη δημοκρατία και το έθνος τους, απέναντι στους αντιδημοκράτες τεχνοκράτες των Βρυξελλών.

Αν εξαιρέσουμε τις συχνές αναφορές της στο γαλλικό έθνος και στις παραδόσεις του, ο λόγος της Λεπέν αγγίζει δυνητικά την πλειονότητα των Γάλλων αστών, μεσοαστών και μικροαστών, αλλά ακόμα και την πιο συντηρητική μερίδα των μεταναστών δεύτερης και τρίτης γενιάς, που είναι απογοητευμένοι από τα αδιέξοδα της οικονομικής και της πολιτικής ζωής της χώρας.

Η νίκη της επιβεβαιώνει ότι οι προεδρικές της φιλοδοξίες δεν μένουν στο φαντασιακό, αλλά αρχίζουν να παίρνουν σάρκα και οστά. Το Εθνικό Μέτωπο και η Λεπέν έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν την εντύπωση σε πολλούς Γάλλους ότι αποτελούν τη μοναδική, αυθεντική εναλλακτική για τη διακυβέρνηση της Γαλλίας, απέναντι στο παραδοσιακό κυβερνητικό δίπολο των Γάλλων Συντηρητικών και των Σοσιαλιστών.

Το Σοσιαλιστικό Κόμμα βυθίστηκε, συγκεντρώνοντας 14,3% των ψήφων έναντι 16,8% στις ευρωεκλογές του 2009 και θα στείλει στις Βρυξέλλες μόλις 13 βουλευτές. Η γαλλική Δεξιά, που ήλπιζε ότι θα νικούσε τη Λεπέν επιβεβαιώνοντας την κυριαρχία της στο συντηρητικό χώρο, σοκαρίστηκε, όσο και η υπόλοιπη γαλλική κοινωνία, από τον ακροδεξιό θρίαμβο του Γαλλικού Μετώπου.

Ο πρόεδρος του UMP, Ζαν Φρανσουά Κοπέ, καλείται να αντιμετωπίσει όσους εσωκομματικά τσεκουρώνουν την κυριαρχία του στην ηγεσία του κόμματος, που είναι πολλοί. Ο Νικολά Σαρκοζί, αλλά και μια χούφτα δελφίνων, καραδοκούν στη γωνία εποφθαλμιώντας την προεδρία του γκωλικού κόμματος. Η εσωκομματική γαλήνη του UMP κρέμεται από μια κλωστή, ενώ θα συνεδριάσουν τα όργανα του κόμματος και αναμένεται να βγουν για τα καλά τα μαχαίρια.

Xθες το πρωί ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός Μανουέλ Βαλς και πέντε μέλη από το υπουργικό συμβούλιο συναντήθηκαν στα Ηλύσια Πεδία με τον πρόεδρο Ολάντ. Βγαίνοντας από το προεδρικό μέγαρο, δεν έκαναν καμία δήλωση. Αναμένεται νέα κυβερνητική σύσκεψη στην πρωθυπουργική κατοικία.

Με δηλώσεις του ο Βαλς χαρακτήρισε το εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής πολιτικό σεισμό και ανακοίνωσε νέα μέτρα μείωσης της φορολογίας: "Δεν μπορούμε να παίζουμε με τα δημοσιονομικά για πολύ καιρό ακόμα [...], πρέπει να ρίξουμε τους φόρους, κυρίως της φορολογίας επί του εισοδήματος". Ο Βαλς υποστήριξε ότι "οι φόροι έχουν γίνει αβάσταχτοι για τη λαϊκή και τη μεσαία τάξη". Ωστόσο, δεν διευκρίνισε ούτε πώς ούτε πότε θα ανακοινώσει τα νέα μέτρα.

Οι κυβερνώντες Σοσιαλιστές παραπαίουν και μουδιασμένοι υπόσχονται εδώ και εβδομάδες οικονομικές και φορολογικές μεταρρυθμίσεις στους Γάλλους πολίτες, οι οποίοι όμως φαίνεται πως δεν εμπιστεύονται στο ελάχιστο την κυβέρνησή τους. Η Δεξιά βυθίζεται μέσα στους βυζαντινισμούς της και στο ενδεχόμενο να χάσει την ηγεμονία στη δεξιά πολυκατοικία. Η Λεπέν αναδεικνύεται συντηρητικό σύμβολο της πληττόμενης από την κρίση μικροαστικής και μεσοαστικής γαλλικής τάξης.

Μέσα σ' όλα αυτά, η γαλλική Αριστερά του Αριστερού Μετώπου του Μελανσόν συγκέντρωσε μόλις το 6,34% των ψήφων. Η δημοκρατική και προοδευτική Γαλλία φοβάται και δεν μπορεί να πιστέψει πώς γίνεται στη χώρα τους η ακροδεξιά να βγήκε πρώτο κόμμα και να φλερτάρει με την προεδρία.

Οι δηλώσεις του Μελανσόν με δάκρυα στα μάτια αργά το βράδυ της Κυριακής αντικατοπτρίζουν τη θλίψη της δημοκρατικής Γαλλίας για την άνοδο των ακροδεξιών : "Va la France, va ma belle patrie", δηλαδή "πάει η Γαλλία, πάει η όμορφη πατρίδα μου...".

Eν τω μεταξύ, το βράδυ της Δευτέρας ο πρόεδρος της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ, ανέφερε πως θα προχωρήσει τις μεταρρυθμίσεις στο εσωτερικό της χώρας, ενώ θα αυξήσει τις πιέσεις στις Βρυξέλλες για να δώσουν μεγαλύτερη έμφαση στην ανάπτυξη και την απασχόληση.

"Είμαι Ευρωπαίος, είναι καθήκον μου να μεταρρυθμίσω τη Γαλλία και να επαναπροσανατολίσω την Ευρώπη" σημείωσε σε σύντομο τηλεοπτικό του διάγγελμα. "Αύριο, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, θα επαναεπιβεβαιώσω ότι η ανάπτυξη και η απασχόληση έχουν προτεραιότητα", τόνισε.

 Πηγή: Premium.paratiritis.gr

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v