Όσο και αν ο όμιλος ΒΙΟΧΑΛΚΟ «αναγκάστηκε» να αποχωρήσει από το Χ.Α. προκειμένου να αντλήσει ρευστότητα -και μάλιστα όσο το δυνατόν χαμηλότερη-, η ουσία είναι πως φαίνεται πολύ εύκολο για μια εισηγμένη να υποχρεώνει τους μετόχους μειοψηφίας:
Πρώτον, να αποκτήσουν μετοχές σε ένα ξένο χρηματιστήριο και όχι στο ελληνικό (βλέπε περίπτωση ΒΙΟΧΑΛΚΟ, όπου το Χ.Α. θα υποκατασταθεί από το Euronext των Βρυξελλών).
Δεύτερον, να ρευστοποιήσουν τις μετοχές τους έναντι του τιμήματος που θα θέσει ο βασικός μέτοχος της εισηγμένης, αρκεί να μαζευτεί το 90% των μετοχών (π.χ. S&B Βιομηχανικά Ορυκτά).
Και τρίτον, να μείνουν με τα χαρτιά μιας μη εισηγμένης εταιρείας στο χέρι, χωρίς καν να τους δοθεί η ευκαιρία να αποδεχτούν ή να απορρίψουν οποιαδήποτε δημόσια πρόταση!
Μια τέτοια περίπτωση, που προφανώς απέβη σε βάρος των μετόχων μειοψηφίας, ήταν αυτή της ΖΑΜΠΑ, όπου η μέχρι πρότινος εισηγμένη εκμεταλλεύθηκε το «παραθυράκι» που οι ίδιες οι χρηματιστηριακές αρχές(!) άνοιξαν: την έξοδο από το Χ.Α. σε περίπτωση που ο ετήσιος τζίρος είναι χαμηλότερος των 2 εκατ. ευρώ.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Πρώτον, γνωρίζοντας την ύπαρξη του σχετικού κανονισμού, η ΖΑΜΠΑ δεν προσπάθησε να διευρύνει την γκάμα των δραστηριοτήτων της (βλέπε παραδείγματα άλλων εταιρειών όπως η Εριουργία Τρία Άλφα) για να περάσει το όριο των 2 εκατ. ευρώ. Και αυτό παρά το γεγονός ότι οι δανειακές υποχρεώσεις της ήταν μηδενικές και στο ταμείο της λίμναζαν πάνω από 10 εκατ. ευρώ (12,735 εκατ. στις 31/12/2013).
Δεύτερον, οι βασικοί μέτοχοι της εισηγμένης δεν προχώρησαν σε δημόσια πρόταση προς τους μετόχους μειοψηφίας, ώστε να τους δώσουν τη δυνατότητα εξόδου από το Χ.Α. και ρευστοποίησης της περιουσίας τους.
Τρίτον, η εταιρεία δεν αποφάσισε να προχωρήσει σε γενναία επιστροφή κεφαλαίου προς τους μετόχους της (π.χ. 8 , 10 ή και 12 ευρώ ανά μετοχή) παρά το γεγονός ότι τα μετρητά της... περισσεύουν.
Και τέταρτον -και ίσως χειρότερο-, η εταιρεία δεν φάνηκε να διεκδικεί κάποια παράταση στην εφαρμογή του μέτρου από τις χρηματιστηριακές αρχές. Λες και βιαζόταν να τελειώνει με τους μικρομετόχους!
Όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, η διοίκηση της ΖΑΜΠΑ έλαβε τον Μάρτιο που πέρασε επιστολή από το Χ.Α., όπου της ζητήθηκε να ανακοινώσει το ύψος των εσόδων του 2012. Η συγκεκριμένη επιστολή υπενθύμιζε μεν τις διατάξεις του νόμου, αλλά παράλληλα έκλεινε το μάτι στην εταιρεία και της έδινε το δικαίωμα να αναβάλει την έξοδό της από το Χ.Α.!
Συγκεκριμένα, το Χ.Α. διεμήνυσε εγγράφως προς τη διοίκηση της ΖΑΜΠΑ πως μπορεί κατόπιν αιτιολογημένου αιτήματος του εκδότη να του παράσχει την προθεσμία να άρει τους λόγους που επιβάλλουν τη διαγραφή των μετοχών του.
Με άλλα λόγια, δεν ευσταθεί σε καμιά περίπτωση το γεγονός πως η επιχείρηση υποχρεώθηκε να εξέλθει από το χρηματιστήριο μέσα στο 2013 εξαιτίας της αμετακίνητης και αμείλικτης στάσης που επέδειξαν οι αρχές.
Απέναντι σ' αυτήν την επιστολή, η ΖΑΜΠΑ απάντησε ξερά με μια άλλη επιστολή όπου απλώς ανέφερε για το 2012 συνολικά έσοδα 1,934 εκατ. ευρώ, δηλαδή μόλις 66.000 ευρώ κάτω από το όριο!
Παρ' όλα αυτά όμως, το Χ.Α. επέμεινε (δίνοντας και δεύτερη «ευκαιρία» στην εταιρεία να αποφύγει τη διαγραφή των μετοχών της) μέσω νέας επιστολής: την κάλεσε να διατυπώσει εγγράφως τις απόψεις της για το θέμα και της υπενθύμισε εκ νέου ότι το Χ.Α. μπορεί κατόπιν αιτιολογημένου αιτήματος να παράσχει προθεσμία.
Η διοίκηση της ΖΑΜΠΑ όμως αρνήθηκε να εκμεταλλευθεί και τη δεύτερη ευκαιρία, απαντώντας πως δεν αναμένει, εκτός απροόπτου, ότι η παράταση θα ωφελούσε καθώς τα φετινά έσοδά της δεν θα μπορέσουν να ξεπεράσουν τα 2 εκατ. ευρώ...
Η ουσία είναι πως μετά από όλα αυτά έχουν βρεθεί μέτοχοι μειοψηφίας εγκλωβισμένοι, που δεν μπορούν να ρευστοποιήσουν ουσιαστικά τις μετοχές τους.
«Πάρτε τες έστω και προς 5 ευρώ το κομμάτι», είχε παρακαλέσει μέτοχος στην τελευταία γενική συνέλευση, παρά το γεγονός ότι σε κάθε μετοχή αντιστοιχούν μετρητά πάνω από 12 ευρώ και σημαντικής αξίας ακίνητη περιουσία...