On shore εταιρίες στην Ελλάδα!

Εκατοντάδες Έλληνες κεφαλαιούχοι έχουν δημιουργήσει στο εξωτερικό επενδυτικές εταιρίες, αποφεύγοντας έτσι τις όποιες φορολογικές και λοιπές εμπλοκές με το Eλληνικό Δημόσιο. Μήπως θα έπρεπε να δημιουργήσουμε ένα ειδικό καθεστώς λειτουργίας για επενδυτικές εταιρίες στην Ελλάδα; Είναι ένας τρόπος για να επιστρέψουν αυτά τα κεφάλαια.

Δημοσιεύθηκε: 27 Σεπτεμβρίου 2005 - 08:58

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Εκατοντάδες Έλληνες κεφαλαιούχοι έχουν δημιουργήσει στο εξωτερικό επενδυτικές εταιρείες, αποφεύγοντας έτσι τις όποιες φορολογικές και λοιπές εμπλοκές με το Ελληνικό Δημόσιο.

Μήπως θα έπρεπε να δημιουργήσουμε ένα ειδικό καθεστώς λειτουργίας για επενδυτικές εταιρίες στην Ελλάδα; Είναι ένας τρόπος για να επιστρέψουν αυτά τα κεφάλαια στην Ελλάδα και ενδεχομένως να προσελκύσουμε κι άλλα.

Γιατί κάποιος θα πρέπει να πληρώνει 10% για φόρους στην Κύπρο και όχι στην Ελλάδα;

On shore εταιρίες στην Ελλάδα; Γιατί όχι; Οι άλλοι Ευρωπαίοι που έχουν ήδη δημιουργήσει ανάλογα μοντέλα ήταν κουτοί; Θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα ειδικό καθεστώς αποκλειστικά και μόνο για τις επενδυτικές εταιρίες.

Να μπορεί μια εταιρία με έδρα την Ελλάδα να επενδύει σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου και να φορολογείται με ιδιαίτερα χαμηλούς συντελεστές. Μόνο κέρδος θα είχαμε από μια τέτοια ενέργεια.

Στα ταμεία του κράτους θα εισέρρεαν έσοδα που δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή και ο χρηματοοικονομικός κλάδος θα είχε μια ευκαιρία να αναπτύξει περαιτέρω τις δραστηριότητές του.

Ένας επενδυτής αισθάνεται πιο άνετα να δημιουργήσει μια τέτοια εταιρία στην Ελλάδα απ’ ό,τι οπουδήποτε αλλού. Γιατί, λοιπόν, να μην του προσφέρουμε αυτή τη δυνατότητα;

Μιλάμε για ειδικό καθεστώς. Δηλαδή, να είναι τα πάντα ξεκαθαρισμένα. Ποια ακριβώς είναι η φορολογία για τα κέρδη της εταιρίας, ποια η φορολογία για τη μεταβίβαση μεριδίων για οποιονδήποτε λόγο.

Αν δεν το κάνουμε, θα συνεχίσει η ”αιμορραγία” κεφαλαίων προς το εξωτερικό. Η κρατική μηχανή έχει αγκυλώσεις. Οι γραφειοκράτες φοβούνται τις αλλαγές. Γι’ αυτό και η γραφειοκρατία είχε αντιδράσει σφόδρα στις προτάσεις να αντιγράψουμε το ιρλανδικό μοντέλο και είχε παρασύρει τον τότε πρωθυπουργό κ. Σημίτη σε εκείνη τη γνωστή και άτυχη δήλωση.

Οι δημόσιοι υπάλληλοι σκέφτονται ως εξής: ”Τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, τρεις και το λαδόξυδο”. Οι όποιες υπερβάσεις, όμως, δεν έχουν γίνει από τους δίχως φαντασία υπάλληλους καριέρας, αλλά από τους πολιτικούς.

Αυτοί μόνο μπορούν να φέρουν την αλλαγή. Τότε, ίσως διαπιστώσουμε ότι οι φόβοι μας ήσαν αστείοι και ότι θα έπρεπε να έχουμε κάνει αλλαγές εδώ και πολλά χρόνια.

Δεν έχουμε κάτι άλλο να προσφέρουμε παρά μόνο υπηρεσίες. Ας κάνουμε τουλάχιστον αυτό...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.