Ιπποδρόμιο και χρηματιστήρια...

Ο παίκτης του χρηματιστηρίου έχει την έξωθεν καλή μαρτυρία ότι κάνει κάτι που έχει σχέση με την οικονομία. Αντίθετα, ο παίκτης του ιπποδρόμου έχει τη στάμπα του ”τζογαδόρου”. Στην πραγματικότητα, όμως, και οι δύο είναι παίκτες. Κι όσοι πιστεύετε ότι υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ ενός χρηματιστηρίου και του ιπποδρομίου, προφανώς δεν έχετε μέχρι σήμερα παρακολουθήσει ιπποδρομιακούς αγώνες…

Δημοσιεύθηκε: 8 Αυγούστου 2005 - 09:01

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Ο παίκτης του χρηματιστηρίου έχει την έξωθεν καλή μαρτυρία ότι κάνει κάτι που έχει σχέση με την οικονομία. Αντίθετα, ο παίκτης του ιπποδρόμου έχει τη στάμπα του ”τζογαδόρου”. Στην πραγματικότητα, όμως, και οι δύο είναι παίκτες. Κι όσοι πιστεύετε ότι υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ ενός χρηματιστηρίου και του ιπποδρομίου, προφανώς δεν έχετε μέχρι σήμερα παρακολουθήσει ιπποδρομιακούς αγώνες...

Είναι προτιμότερο να ασχολείται κανείς με το χρηματιστήριο. Ο ιππόδρομος είναι πιο ”άγριο” σπορ και επιπλέον δεν λειτουργούν εκεί τόσο εξελιγμένοι ελεγκτικοί μηχανισμοί όσο είναι αυτοί των χρηματιστηριακών αγορών. Ωστόσο, ο παίκτης του χρηματιστηρίου δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχνά ότι οι βασικές αρχές είναι οι ίδιες σε όλα τα παίγνια.

Κι ότι ο καλός παίκτης είναι εκείνος που θα σηκωθεί από το τραπέζι κερδισμένος. Αντίθετα, η διάρκεια του παιγνιδιού είναι εκείνη που τρώει τον παρά του παίκτη, όσο ικανός και αν είναι...

Τα τελευταία τρία χρόνια οι περισσότεροι επενδυτές των χρηματιστηριακών αρχών είχαν την τύχη να κερδίσουν πολλές απανωτές ”κούρσες”. Το ”παιγνίδι” ήταν αρκετά προβλέψιμο και τα φαβορί έκοβαν πρώτα κάθε φορά το νήμα. Η γλύκα της νίκης, πράγματι, είναι ασύγκριτη με οποιαδήποτε άλλη. Κι είναι αυτή που δεν αφήνει τελικά τον παίκτη να σηκωθεί από το τραπέζι. Τον κάνει να πιστεύει ότι η ηδονή του κέρδους θα είναι παντοτινή...

Όταν οι παίκτες του ιπποδρόμου ανακαλύπτουν ότι έχασαν τα χρήματά τους σε μία ”στημένη κούρσα”, τα κάνουν γυαλιά καρφιά. Επειδή αυτό το επιτρέπει η ”παράδοση” του αθλήματος. Αντίθετα, οι παίκτες του χρηματιστηρίου δεν μπορούν να έχουν τέτοιου είδους αντιδράσεις, επειδή το δικό τους άθλημα είναι πιο εξευγενισμένο και διέπεται από άλλους κανόνες συμπεριφοράς. Και στις δύο περιπτώσεις, πάντως, η αλήθεια είναι η ίδια: Δεν υπάρχει χώρος για τους χαμένους...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.