Περί εσωτερικής πληροφόρησης...

Η εσωτερική πληροφόρηση ήταν το απωθημένο κάθε κερδοσκόπου το 1999. Να φτάσει κοντά σε μία πηγή. Διότι, όποιος είχε τον έλεγχο της πηγής είχε και τον έλεγχο της ροής του ύδατος. Φωτιά έπαιρναν τα τηλέφωνα. Ο ”δικός μου”, ο ”έτσι” ήταν το μυθικό πρόσωπο. Και τις περισσότερες φορές η μόνη εσωτερική πληροφόρηση ήταν εκείνη που είχε ο επενδυτής απευθείας από το υποσυνείδητό του στα βαθιά του όνειρα. Στα πολύ βαθιά...

Δημοσιεύθηκε: 6 Ιουλίου 2005 - 08:55

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Η εσωτερική πληροφόρηση ήταν το απωθημένο κάθε κερδοσκόπου το 1999. Να φτάσει κοντά σε μία πηγή. Διότι, όποιος είχε τον έλεγχο της πηγής είχε και τον έλεγχο της ροής του ύδατος. Φωτιά έπαιρναν τα τηλέφωνα.

Ο ”δικός μου”, ο ”έτσι” ήταν το μυθικό πρόσωπο. Και τις περισσότερες φορές η μόνη εσωτερική πληροφόρηση ήταν εκείνη που είχε ο επενδυτής απευθείας από το υποσυνείδητό του στα βαθιά του όνειρα. Στα πολύ βαθιά...

Η εσωτερική πληροφόρηση ασφαλώς και υπήρξε. Ήταν ένα φαινόμενο αρκετά εκτεταμένο. Όχι, όμως, στον βαθμό που φανταζόμαστε ότι ήταν. Οι δήθεν εμπιστευτικές πληροφορίες που συχνά έφταναν στα αυτιά των ανυποψίαστων επενδυτών ήταν αποκυήματα της φαντασίας ευφάνταστων κερδοσκόπων.

Τα παπαγαλάκια διέδιδαν τα πιο απίθανα πράγματα και οι αφελείς τα πίστευαν. Για την ακρίβεια, όλοι ήσαν διατεθειμένοι να πιστέψουν και τις πιο παλαβές φήμες. Έστω και για λίγες μέρες.

Μην πάμε στο 1999. Λίγο παλιότερα η αγορά είχε ”πιστέψει” ότι η εταιρεία Λαυρεωτική θα συμμετείχε στο έργο της γέφυρας του Ρίου – Αντιρρίου! Η γέφυρα κατασκευάστηκε και δόθηκε στην κυκλοφορία, αλλά η Λαυρεωτική δεν συμμετείχε. Είχε νωρίτερα αποβληθεί από το ταμπλό!

Στην πράξη η εσωτερική πληροφόρηση αφορούσε λίγους και μυημένους. Ανθρώπους που λόγω της θέσης τους έπαιζαν με σημαδεμένη τράπουλα.

Στις άλλες, στις πολλές, των περιπτώσεων η εσωτερική πληροφόρηση ήταν ένα άλλοθι για άθλια κερδοσκοπικά παιγνίδια.

Ώρες να έχουμε μπροστά μας να σας λέμε ιστορίες! Η ουσία είναι ότι από εδώ και πέρα θα λέμε ιστορίες του παρελθόντος. Όποιος επιχειρήσει να κάνει κάτι ανάλογο με τα χρόνια εκείνα, θα συζητά με τον εισαγγελέα.

Κι όχι λέγοντας ιστορίες, αλλά για το πώς ”έστησε” τη δική του ιστορία.

Το έχουμε ξαναπεί. Ένας είναι ο δρόμος για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των επενδυτών στο χρηματιστήριο. Δεύτερος και τρίτος δεν υπάρχει. Είναι ο δρόμος της κάθαρσης και της διαφάνειας.

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.