Εμείς θα τζογάρουμε;

Θέλω να έχω στα χέρια μου ευρώ, διότι αισθάνομαι Ευρωπαίος. Επειδή, όμως, τώρα τελευταία δεν πιστεύουν όλοι στην Ευρώπη, σκέφτομαι και την περίπτωση του δολαρίου. Αλλά οι Αμερικανοί έχουν, λέει, ελλείμματα και δεν ξέρουμε πώς θα εξελιχτεί το πράγμα. Μήπως πρέπει να κοιτάξουμε εκείνα τα γουάν; Ή ο χρυσός είναι μία ασφαλέστερη επιλογή;

Δημοσιεύθηκε: 6 Ιουνίου 2005 - 08:55

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Θέλω να έχω στα χέρια μου ευρώ, διότι αισθάνομαι Ευρωπαίος. Επειδή, όμως, τώρα τελευταία δεν πιστεύουν όλοι στην Ευρώπη, σκέφτομαι και την περίπτωση του δολαρίου.

Αλλά οι Αμερικανοί έχουν, λέει, ελλείμματα και δεν ξέρουμε πώς θα εξελιχτεί το πράγμα. Μήπως πρέπει να κοιτάξουμε εκείνα τα γουάν; Ή ο χρυσός είναι μία ασφαλέστερη επιλογή;

Όταν οι Γάλλοι ψήφιζαν ”όχι” στο Ευρωσύνταγμα, οι χρηματιστηριακές αγορές αντέδρασαν συγκρατημένα. Τη νύφη την πλήρωσε μόνο το ευρώ.

Και αυτό κατά βάθος μας συμφέρει, αφού η υπερτίμηση του ευρώ έχει ήδη κοστίσει αρκετά στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις. Μόνο που η πολλή αμφισβήτηση μπορεί να φέρει τα πάνω - κάτω.

Το να δηλώνουν ευρωπαίοι πολιτικοί ότι είναι καιρός να επιστρέψουμε στα νομίσματα του παρελθόντος, εξυπηρετεί πρόσκαιρα την ανάγκη της υποτίμησης του νομίσματος. Από την άλλη, όμως, αποτελεί μία μεγάλη βόμβα. Χαϊδεύοντάς την όλη την ώρα, μπορεί και να συμβεί ατύχημα...

Με το ”όχι” των Γάλλων και των Ολλανδών άνοιξε μία επικίνδυνη ιστορία. Μπορεί να την ”γλιτώσουμε φθηνά”, και το ευχόμαστε. Μόνο που ένας συντηρητικός άνθρωπος, ένας άνθρωπος που σέβεται τον κόπο του και δεν τον σκορπάει στον αέρα, δεν μπορεί να τζογάρει.

Να ποντάρει στο αν την πληρώσουμε ”φθηνά” ή ”ακριβά”. Και η λύση σε αυτές τις περιπτώσεις είναι γνωστή: Διασπορά των επενδύσεων!

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.