Περί ακάλυπτων επιταγών...

Μία ακάλυπτη επιταγή είναι όνειδος για τη φήμη ενός επιχειρηματία. Αποτελεί, όμως, τον ασφαλέστερο τρόπο για να καταλάβει κανείς πόσο κοντά είναι κάποιος στο ”δυστυχώς επτωχεύσαμεν”! Οι τράπεζες θα έπρεπε να ενημερώνουν άμεσα τις χρηματιστηριακές αρχές για τις σφραγισμένες επιταγές των εισηγμένων εταιριών.

Δημοσιεύθηκε: 1 Ιουνίου 2005 - 08:55

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Μία ακάλυπτη επιταγή είναι όνειδος για τη φήμη ενός επιχειρηματία. Αποτελεί, όμως, τον ασφαλέστερο τρόπο για να καταλάβει κανείς πόσο κοντά είναι κάποιος στο ”δυστυχώς επτωχεύσαμεν”!

Οι τράπεζες θα έπρεπε να ενημερώνουν άμεσα τις χρηματιστηριακές αρχές για τις σφραγισμένες επιταγές των εισηγμένων εταιριών και οι διοικήσεις των εν λόγω εταιριών να καλούνται άμεσα να δώσουν εξηγήσεις.

Όσοι είναι κοινωνοί της ”πληροφορίας” έχουν ένα συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι όλων των άλλων. Και κυρίως έναντι των υπολοίπων ανυποψίαστων μετόχων της εταιρείας.

Μία σφραγισμένη επιταγή ή μία αίτηση πτώχευσης, όμως, δεν εμπίπτει στο τραπεζικό απόρρητο. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για εισηγμένες εταιρίες στο χρηματιστήριο.

Οι επενδυτές πρέπει να έχουν όλοι την ίδια ενημέρωση. Γι’ αυτό και οι τράπεζες θα πρέπει να κοινοποιούν κάθε αναγκαστικό μέτρο και πράξη που λαμβάνουν έναντι εισηγμένων εταιριών.

Από εκεί και πέρα οι χρηματιστηριακές αρχές θα μπορούσαν να ζητήσουν εξηγήσεις και διευκρινίσεις από τις διοικήσεις των εταιριών και να ενημερώσουν στη συνέχεια το επενδυτικό κοινό.

Είναι ο ευθύς δρόμος. Όλα τα υπόλοιπα, αυτά που τελικά συμβαίνουν, δεν ταιριάζουν σε μία ώριμη χρηματιστηριακή αγορά και σε μία κοινωνία που θέλει να πιστεύει ότι προασπίζει του χρηστούς κανόνες των συναλλαγών.

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.