Τα ”πανηγυράκια” και η σκληρή πραγματικότητα...

Μετά την Εθνική Ποδοσφαίρου που κατέκτησε το Ευρωπαϊκό, η κυρία Παπαρίζου κέρδισε τον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision. Άλλη μία αφορμή για να ξεχυθεί το έθνος στους δρόμους, αλαλάζοντας με τη γαλανόλευκη στο χέρι. Τι σχέση έχει τώρα το αυτό του τσολιά με τον Μπασινά και την Παπαρίζου είναι ένα θέμα που χρήζει κοινωνιολογικής (αν όχι ψυχιατρικής) έρευνας...

Δημοσιεύθηκε: 23 Μαΐου 2005 - 08:55

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Τα ”πανηγυράκια” και η σκληρή πραγματικότητα...

Μετά την Εθνική Ποδοσφαίρου που κατέκτησε το Ευρωπαϊκό, η κυρία Παπαρίζου κέρδισε τον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision. Άλλη μία αφορμή για να ξεχυθεί το έθνος στους δρόμους, αλαλάζοντας με τη γαλανόλευκη στο χέρι.

Τι σχέση έχει τώρα το αυτό του τσολιά με τον Μπασινά και την Παπαρίζου είναι ένα θέμα που χρήζει κοινωνιολογικής (αν όχι ψυχιατρικής) έρευνας...

Αντί να καταναλώνουμε όλη μας την ενεργητικότητα στα μικρά και ανούσια, ας μαζέψουμε όσο μυαλό μας έχει απομείνει και ας στρωθούμε στη δουλειά. Ας προσπαθήσουμε στην οικονομία. Να κάνουμε σταυροφορία για την ανάπτυξη.

Αν ξοδεύαμε σ’ έναν ανώτερο σκοπό την ίδια ενεργητικότητα που δαπανήσαμε για το πανηγύρι της Eurovision, θα αφήναμε στο τέλος και κάτι στα παιδιά μας. Μία παρακαταθήκη για το μέλλον.

Τώρα τι αφήσαμε; Το cd της κυρίας Παπαρίζου; Θα φθαρεί στο πέρασμα του χρόνου. Σε λίγο καιρό θα το έχουμε βαρεθεί κι αυτό. Κι ίσως τότε γίνει εθνικός σκοπός και σημάνει νέα εθνική κινητοποίηση για να κερδίσουμε, αυτή τη φορά, τα καλλιστεία...

Δεν βρίσκουμε αφορμή σε οτιδήποτε για να γκρινιάξουμε. Δεν είναι ο σκοπός μας να χαλάσουμε το ”πανηγυρικό” κλίμα των ημερών. Πιστεύουμε όμως ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να βάλουμε τους σωστούς στόχους.

Η οικονομική ανάπτυξη, οι επενδύσεις, η παιδεία, η υγεία, το περιβάλλον. Ας καθίσουμε μία φορά σ’ ένα τραπέζι και ας αποφασίσουμε μία κοινή εθνική πολιτική για όλα τα μεγάλα θέματα που μας απασχολούν.

Μία πολιτική που θα τηρηθεί απ’ όλες τις κυβερνήσεις που πρόκειται να εκλεγούν στα επόμενα χρόνια.

Κοροϊδεύουμε τους Γιαπωνέζους, επειδή δουλεύουν νύκτα και μέρα. Κοροϊδεύουμε, γενικώς, όλους όσοι δεν ασπάζονται τον δικό μας ”ανέμελο” τρόπο ζωής. Οι άλλοι είναι οι ηλίθιοι και εμείς οι... έξυπνοι.

Τόσο έξυπνοι που αφού σπαταλήσαμε ”ανέμελα” τους κοινοτικούς πόρους, τώρα καλούμαστε να επιστρέψουμε μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στα ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Είναι ανάγκη να ξυπνήσουμε. Να αφήσουμε στην άκρη τα ψέματα και να στρωθούμε στη δουλειά. Ας γίνουμε ”χειρότεροι” από τους Ασιάτες. Δεν θα μας βλάψει. Ίσως και να είναι η μόνη μας λύση...

Τις ημέρες αυτές τα παιδιά μας δίνουν εξετάσεις. Τα περισσότερα από τα βλαστάρια μας βγαίνουν από τα σχολεία μας αμόρφωτα και οι εξετάσεις δεν είναι παρά ένα κακόγουστο αστείο σε μία αληθινή τραγωδία.

Έχετε δει τι συμβαίνει, αντίστοιχα τέτοιες μέρες, στη Νότια Κορέα; Τα παιδιά μαζεύονται σε κοινόχρηστους χώρους και διαδηλώνουν με κάθε τρόπο την πίστη τους στην επιτυχία. Εκείνα τα παιδιά έχουν πιθανότητες να κυβερνήσουν αύριο τον κόσμο. Τα δικά μας παιδιά όχι.

Οι εξελίξεις μας αδικούν. Δεν είμαστε άχρηστοι, ανόητοι είμαστε. Έχουμε ενεργητικότητα, έχουμε πάθος, έχουμε θέληση για κάτι καλύτερο. Ας μην σπαταλιόμαστε, όμως, στα μικρά και ανούσια.

Καλό ήταν το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. Καλή ήταν και η Eurovision. Αυτά, όμως δεν πρόκειται να μας δώσουν να φάμε...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.