Τα margin, οι Ρώσοι και η ισχύς του κράτους...

Επιχειρηματίας είδε τη μετοχή του να γκρεμίζεται, επειδή κυκλοφόρησε στην αγορά φήμη ότι ”χρεοκοπεί”. Αφορμή στάθηκε η απαίτηση χρηματιστηριακής εταιρείας να εξοφλήσει επιταγή πρώην συνεργάτη του ύψους 250.000 ευρώ. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον δεν ξέρεις ποιον να πιστέψεις και από πού μπορεί να σου ”έρθει”...

Δημοσιεύθηκε: 11 Απριλίου 2005 - 08:57

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Τα margin, οι Ρώσοι και η ισχύς του κράτους...

Επιχειρηματίας είδε τη μετοχή του να γκρεμίζεται, επειδή κυκλοφόρησε στην αγορά φήμη ότι ”χρεοκοπεί”.

Αφορμή στάθηκε η απαίτηση χρηματιστηριακής εταιρείας να εξοφλήσει επιταγή πρώην συνεργάτη του ύψους 250.000 ευρώ. Την Παρασκευή συμφώνησε με τις τράπεζες να πληρώσει και να κλείσει έτσι όλους τους λογαριασμούς margin. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον δεν ξέρεις ποιον να πιστέψεις και από πού μπορεί να σου ”έρθει”...

Έχουμε χωρίσει την ανθρώπινη ιστορία στην εποχή του λίθου, του σιδήρου κ.λπ. Αντίστοιχα, όταν μιλάνε στο μέλλον για τη Σοφοκλέους του 2005 θα αναφέρονται στην ”εποχή του γκρίζου”. Είναι τόσο το γκρίζο που υπάρχει, που έχουμε ήδη κουραστεί.

Ακούμε για τοκογλύφους, για Ρώσους μαφιόζους, για νονούς νυκτερινών κέντρων, για τον νόμο των περιστρόφων.

Είναι φοβισμένος ο κόσμος. Όλοι μας είμαστε φοβισμένοι. Πόσο μάλλον όταν το κράτος δεν είναι σε θέση να δείξει στον κάθε μαφιόζο πού είναι η θέση του (ακόμη περιμένουμε τα αποτελέσματα της έκθεσης του ΣΔΟΕ και της έρευνας των διωκτικών αρχών για τη γνωστή υπόθεση της Γλυφάδας).

Μέσα σ’ όλα αυτά οι επιχειρηματίες έχουν να αντιμετωπίσουν και τις απειλές τρίτων ότι αν δεν αποπληρώσουν δίκαιες και άδικες απαιτήσεις, θα οδηγηθούν στην αρένα και θα αναγκαστούν να παλέψουν με τα τέρατα των φημών.

Δεν είναι άγιοι οι ”θιγόμενοι”. Κάθε άλλο! Έπαιξαν το χρηματιστηριακό παίγνιο με τρόπο που δεν αρμόζει. Έπαιξαν ένα επικίνδυνο παιγνίδι και οι περισσότεροι εξ αυτών έχασαν. Δεν θα τους λυπηθούμε επειδή βρίσκονται στην πλευρά των χαμένων, όπως και δεν θα τους επευφημούσαμε αν βρίσκονταν στην πλευρά των κερδισμένων.

Οι μέρες, όμως, είναι πονηρές. Κι οι χρηματιστηριακές αρχές οφείλουν να είναι σε συνεχή επαγρύπνηση. Αυτή η ιστορία που ξεκίνησε με τις αυτοκτονίες δύο νέων ανθρώπων δεν θα τελειώσει έτσι απλά. Θα υπάρξει και συνέχεια. Όταν σπάει ένας κρίκος, τότε κινδυνεύει όλο το οικοδόμημα.

Σε μία τέτοια στιγμή το κράτος θα πρέπει να δείξει όλη του την ισχύ. Διαφορετικά η μπάλα θα πάρει πολύ περισσότερους απ’ όσους θα έπρεπε...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.