Κτίζοντας τη νέα γενιά φοροφυγάδων

Είτε πρόκειται για απόφαση της τρόικας, είτε του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, είτε αμφοτέρων, η μη προώθηση μιας νέας ρύθμισης αναφορικά με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο, συνιστά ένα λάθος.

Δημοσιεύθηκε: 17 Ιανουαρίου 2013 - 07:49

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Είτε πρόκειται για απόφαση των φιλτάτων της τρόικας, είτε των αντιστοίχως φιλτάτων του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, είτε αμφοτέρων, η μη προώθηση μιας νέας ρύθμισης αναφορικά με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο, συνιστά ένα λάθος.

Ανεξάρτητα από όποιες συμφωνίες ή όποιες προβλέψεις έχουν γίνει στο μνημόνιο σχετικά με το ύψος των εσόδων του προϋπολογισμού από τη φορολογία, ο στόχος αυτός δεν πρόκειται να επιτευχθεί υπό την παρούσα κατάσταση αφόρητης δυσπραγίας στην οποία έχουν περιέλθει νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

Η κυβέρνηση θα σημειώνει σε ένα τεφτέρι πόσα της χρωστάμε και θα βάζει και τους τόκους και εμείς, απλά, θα την κοιτάμε, αδυνατώντας να ανταποκριθούμε στο ζητούμενο.

Το γεγονός ότι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές γιγαντώνονται, μήνα με το μήνα, δεν αποτελεί αιτία προβληματισμού, άραγε, για τον φίλτατο κ. Ι. Στουρνάρα, ο οποίος απέκλεισε στη διάρκεια συνέντευξής του στη ΝΕΤ, το ενδεχόμενο μιας νέας ρύθμισης;

Τα στοιχεία που η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων δίνει στη δημοσιότητα, σχετικά με την αλματώδη αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών δεν του προκαλούν ανησυχία ότι δεν θα πιάσει τους «στόχους»;

Ακόμη όμως και εάν υποθέσουμε, ότι η συνεχιζόμενη ροή χρήματος από την ΕΕ και η χθεσινοβραδινή εξασφάλιση της έγκρισης του ΔΝΤ σχετικά με την καταβολή των δύο δόσεων που μας «χρωστάει» εδώ και τόσους μήνες, έχουν οδηγήσει σε μια κάποια ευφορία το οικονομικό επιτελείο, το οποίο ως αποτέλεσμα στέκει σχετικά στωικό έναντι της γιγάντωσης του φαινομένου των ληξιπρόθεσμων οφειλών, υπάρχει μια παράμετρος την οποία δεν πρέπει να αγνοούμε.

Υπάρχει το κτίσιμο μιας νέας συνείδησης και μιας νέας νοοτροπίας από όσους, αδυνατούν εκ των πραγμάτων, να πληρώσουν. Τους νοικοκυραίους, οι οποίοι κάποτε πάσχιζαν να φανούν εντάξει με τις υποχρεώσεις τους στο Δημόσιο και σήμερα, πολύ απλά, σηκώνουν τα χέρια και μαθαίνουν να ζουν με το γεγονός αυτό.

Χτίζονται συνειδήσεις φίλτατοι με τον τρόπο αυτόν. Χτίζονται νοοτροπίες.

Η απαξία με την οποία αντιμετωπίζουν, πλέον, χιλιάδες ελληνικές οικογένειες της κάθε λογής υποχρεώσεις τους έναντι τόσο της Πολιτείας εξαιτίας της πραγματικής αδυναμίας στην οποία έχουν περιέλθει δημιουργεί μία νέα γενιά Ελλήνων.

Μία γενιά κάθε ηλικίας, στην οποία καλλιεργείται η πεποίθηση, σε μεγάλο βαθμό δικαιολογημένη, ότι το κράτος έχει ως στόχο το «ξεζούμισμα» του πολίτη, και άρα δικαιούται να αγνοηθεί ή και να «τιμωρηθεί» για τη συμπεριφορά του αυτή.

Αντίθετα, εάν η ίδια η Πολιτεία εμφανιστεί πρόθυμη να κατανοήσει την πραγματική κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα μια ιδιαίτερα μεγάλη μερίδα του πληθυσμού και θεσμοθετήσει έναν συντεταγμένο και βιώσιμο τρόπο αποπληρωμής αυτών των υποχρεώσεων, αίρεται το συναίσθημα της σκόπιμης αποφυγής πληρωμής των φόρων.

Μπαίνει σε μια τάξη το πράγμα και κατά τρόπο επίσημο «τακτοποιείται» μια υπόθεση, η οποία σήμερα απλά διεκπεραιώνεται με την πρακτική του «δώσε ότι έχεις, ώστε να φανεί πως κάτι δίνεις», από τις κατά τόπους εφορίες…

Όπως όλες οι «σχέσεις» έτσι και αυτές με το κράτος έχουν δύο πλευρές και η μια πρέπει να «φροντίζει» την άλλη...

Αλλιώς…

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.