Εταιρία ο... Παράδεισος!

Οι γονείς μου ήθελαν να με κάνουν δεσπότη. Τα παλιά εκείνα χρόνια κάθε ”προβληματικό” παιδάκι είχε μία φυσική διέξοδο: Το μοναστήρι. Γι’ αυτό πήγαινα κάθε Κυριακή στην Εκκλησία. Καθόμουνα δίπλα στον επίτροπό. Στο παγκάρι. Από τότε ήξερα την κλίση μου. Έκανα, όμως, μία λάθος εκτίμηση: Η σωτηρία της ψυχής είναι η σπουδαιότερη και η παλιότερη μπίζνα που έχει εφευρεθεί σ’ αυτόν τον πλανήτη...

Δημοσιεύθηκε: 23 Φεβρουαρίου 2005 - 08:58

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Οι γονείς μου ήθελαν να με κάνουν δεσπότη. Τα παλιά εκείνα χρόνια κάθε ”προβληματικό” παιδάκι είχε μία φυσική διέξοδο: Το μοναστήρι. Κι επειδή οι γονείς σκέφτονται πάντοτε το καλύτερο για το παιδί τους, ο δεσπότης ήταν το ζητούμενο.

Γι’ αυτό πήγαινα κάθε Κυριακή στην Εκκλησία. Καθόμουνα δίπλα στον επίτροπό. Στο παγκάρι. Παρατηρούσα με ευλάβεια τα κέρματα να πέφτουν μέσα ένα – ένα. Από τότε ήξερα την κλίση μου. Έκανα, όμως, μία λάθος εκτίμηση: Η σωτηρία της ψυχής είναι η σπουδαιότερη και η παλιότερη μπίζνα που έχει εφευρεθεί σ’ αυτόν τον πλανήτη...

Το θέμα αυτό ”πονάει”. Γιατί αγγίζει τις ευαίσθητες χορδές του Έλληνα. Βέβαια, αυτά που μαθαίνουμε σήμερα δεν μας ήταν άγνωστα. Η εξουσία πάει χέρι – χέρι με το χρήμα. Κι η Εκκλησία είχε πάντοτε κι από τα δύο.

Δεν είναι κακό που η Εκκλησία έχει χρήματα, μετοχές, ομόλογα και ακίνητα. Δικά της είναι και δεν μας πέφτει λόγος για το τι θα τα κάνει. Δεν είμαστε απ’ αυτούς που λένε ότι θα πρέπει να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Ιησού και να μοιράσουν τα πάντα στον λαό.

Αν κάτι μας εκνευρίζει, λοιπόν, είναι το γεγονός ότι οι κύριοι αυτοί θέλουν να έχουν λόγο για όλα. Για την πολιτική, την οικονομία, την εξωτερική πολιτική της χώρας, τον τρόπο ζωής μας.

Είναι δικαίωμά τους να έχουν άποψη, όπως και όλοι οι πολίτες. Δεν μπορούν, όμως, να την επιβάλλουν. Αν θέλουν να πάρουν τον ρόλο των πολιτικών, δεν έχουν παρά να ιδρύσουν το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα. Να κατέβουν στις εκλογές και να τους κρίνουμε εμείς οι υπόλοιποι αναλόγως.

Ο κ. Χριστόδουλος μπορεί να είναι σίγουρος ότι όταν παραιτηθεί των πολιτικών του φιλοδοξιών θα φύγει το θέμα από τα τηλεοπτικά παράθυρα και εμείς θα ανακαλύψουμε τότε κάτι άλλο για να περάσουμε την ώρα μας...

Αυτή είναι η ουσία του προβλήματος. Κατά την ταπεινή μας, πάντοτε, άποψη. Διότι η εταιρία ”Ο Παράδεισος” δεν εφευρέθηκε πρόσφατα. Είναι πολύ παλιά ιστορία. Τόσο παλιά όσο και ο κόσμος μας... Τι κόσμος, Θεέ μου...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.