Πότε και γιατί ανησυχεί το καζίνο!

Όταν οι υπάλληλοι του καζίνο ενημερώνουν τον γενικό διευθυντή ότι ένας παίκτης απειλεί με χρεοκοπία το μαγαζί, εκείνος κάνει μία και μόνο ερώτηση: ”Κάθεται ή είναι όρθιος;”. Αν ο παίκτης είναι όρθιος, ο manager σπεύδει αμέσως στο τραπέζι για να αξιολογήσει την κατάσταση από κοντά. Αν ο παίκτης κάθεται, ο manager λέει στους υπαλλήλους του να μην ανησυχούν. Είναι θέμα χρόνου να γυρίσει η τύχη του...

Πότε και γιατί ανησυχεί το καζίνο!
Όταν οι υπάλληλοι του καζίνο ενημερώνουν τον γενικό διευθυντή ότι ένας παίκτης απειλεί με χρεοκοπία το μαγαζί, εκείνος κάνει μία και μόνο ερώτηση: ”Κάθεται ή είναι όρθιος;”.

Αν ο παίκτης είναι όρθιος, ο manager σπεύδει αμέσως στο τραπέζι για να αξιολογήσει την κατάσταση από κοντά. Αν ο παίκτης κάθεται, ο manager λέει στους υπαλλήλους του να μην ανησυχούν. Είναι θέμα χρόνου να γυρίσει η τύχη του...

Σε όλα τα τυχερά παιγνίδια ο παίκτης χάνει στη διάρκεια του παιγνιδιού. Θα πρέπει να είναι πολύ ”μάγκας” για να σηκωθεί να φύγει από το τραπέζι όταν κερδίζει.

Αυτό συμβαίνει σπάνια και αποτελεί τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ εκείνων που είναι γεννημένοι νικητές και των losers. Το δυστύχημα για την ένδοξη τάξη των παικτών είναι ότι οι γεννημένοι νικητές είναι λίγοι και απελπιστικά μόνοι...

Η λύση στο πρόβλημα είναι προφανής. Να είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να αποχωρήσουμε από το παίγνιο. Πότε; Μα, όταν κερδίζουμε!

Κι αν οι τιμές ανέβουν κι άλλο; Αν μείνουμε έξω από το παιγνίδι; Είναι τα δύο εκείνα ερωτήματα που μας αναγκάζουν να καθίσουμε στο τραπέζι...

Ο γιος ενός παλιού επενδυτή είχε να λέει για τον αντίκτυπο που είχε στην οικογένειά του η επενδυτική συμπεριφορά του πατέρα του: ”Είχαμε λεφτά, αλλά αυτά ήταν πάντα σε χαρτιά.

Όταν η αγορά ανέβαινε, ο πατέρας μου δεν πωλούσε, επειδή η αγορά θα ανέβαινε κι άλλο. Όταν πάλι η αγορά έπεφτε, δεν πωλούσε επειδή λυπόταν να τα ”σκοτώσει”. Όπως και να είχε το πράγμα, λεφτά είχαμε και λεφτά δεν βλέπαμε...”

Αν κάτι έχει αποδειχτεί περίτρανα στις αγορές είναι ότι αυτές βρίσκονται πάντοτε στις θέσεις τους, ενώ οι παίκτες εναλλάσσονται. Κάποιοι, λίγοι και τυχεροί, φεύγουν από μόνοι τους και γλεντάνε τα κέρδη τους. Κάποιοι άλλοι σηκώνονται από το τραπέζι μόνο όταν δεν τους έχει μείνει άλλη επιλογή. Είτε νεκροί, είτε χρεοκοπημένοι...

Μεταξύ όλων αυτών των επιλογών, είναι σαφές ότι προτιμούμε την πρώτη. Να σηκωθούμε από το τραπέζι. Κι ας βγάλουμε λιγότερα. Τουλάχιστον θα τα ευχαριστηθούμε...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v