Εθνική κυριαρχία και άλλα ανέκδοτα…

Για μια κοινωνία η οποία επαφίεται σε εισαγωγές για την κάλυψη των αναγκών της σε τρόφιμα, φάρμακα και ενέργεια, μικρή αξία έχουν οι κάθε λογής θεωρίες περί εθνικής κυριαρχίας. Την έχει ήδη χάσει προ πολλού…

Δημοσιεύθηκε: 13 Νοεμβρίου 2012 - 07:53

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Στη διάρκεια των τελευταίων 30 ετών η χώρα μας διήλθε μια διαδικασία σταδιακής, αλλά σταθερής αποβιομηχάνισης, την οποία κορύφωσε η βαθιά ύφεση της τελευταίας πενταετίας.

Η μεταποίηση στην Ελλάδα τείνει να καταστεί έννοια άγνωστη και η συντριπτική πλειονότητα των αγαθών που διατίθεται ακόμη στην ελληνική αγορά αφορά σε εισαγωγές.

Άλλοτε κραταιές βιομηχανίες αποτελούν ανάμνηση και ο τόπος στερείται της δυνατότητας να παραγάγει ακόμη και τα στοιχειώδη για την επιβίωση των πολιτών.

Η κρίση κρατικού χρέους που ξέσπασε στην Ελλάδα πριν από σχεδόν τρία χρόνια, και η οποία μετεξελίχθηκε στη σφοδρότερη ύφεση που έχει γνωρίσει ο τόπος στη διάρκεια της μεταπολεμικής περιόδου, κατέδειξε με περισσή σαφήνεια το παραγωγικό έλλειμμα που αντιμετωπίζει εδώ και χρόνια η χώρα.

Εξάλλου, για το ευρύ κοινό, για τον καθέναν από εμάς, το διαβόητο έλλειμμα ανταγωνιστικότητας που αντιμετωπίζει η Ελλάδα δεν είναι τίποτε περισσότερο, ίσως, από μια στατιστική απεικόνιση, έως τη στιγμή που αυτό θα μεταφραστεί σε αδυναμία προμήθειας στοιχειωδών αγαθών, αφού θα έχει καταρρεύσει το μοντέλο δανεισμού με το οποίο καλύπτεται έως τώρα αυτό το έλλειμμα.

Μόνον όταν αδειάσουν τα ράφια των καταστημάτων από τρόφιμα, και κυρίως από είδη κρέατος, ίσως συνειδητοποιήσουμε ότι η ελληνική ζωική παραγωγή δεν επαρκεί για την κάλυψη των καθημερινών αναγκών και του τρόπου ζωής, στον οποίο έχει συνηθίσει η μέση ελληνική οικογένεια.

Μόνον όταν οι ξένες φαρμακευτικές εταιρείες σταματήσουν, για τον έναν ή τον άλλον λόγο, τη διάθεση των προϊόντων τους στην ελληνική αγορά, οδηγώντας χιλιάδες ασθενείς σε απόγνωση, ίσως συνειδητοποιήσουμε την αξία της έννοιας επάρκεια σε φάρμακα, ως αποτέλεσμα της εγχώριας παραγωγής τους.

Μόνον όταν η κίνηση στους δρόμους θα είναι ανύπαρκτη εξαιτίας της αδυναμίας προμήθειας υγρών καυσίμων, ή όταν σταματήσει η παραγωγή ρεύματος στη νησιωτική χώρα ή σε άλλες περιοχές που εξαρτώνται από το πετρέλαιο για τον σκοπό αυτό, ίσως αντιληφθούμε την αξία της ενεργειακής επάρκειας.

Τώρα, για τα λοιπά καταναλωτικά ή διαρκή αγαθά που κάποτε παράγαμε και σήμερα εισάγουμε, ούτε λόγος.

Ας μην μιλήσουμε ούτε για αυτοκίνητα, ούτε για λευκές και μαύρες ηλεκτρικές συσκευές, ούτε για είδη ένδυσης και υπόδησης, ούτε για σειρά άλλων προϊόντων, διότι πίσω από το καθένα από αυτά κρύβεται μια πικρή ιστορία λουκέτου και μαρασμού.

Η τρέχουσα κρίση και η νομισματική αβεβαιότητα που τη συνόδευσε έκρυβε, δίχως άλλο, και ορισμένα θετικά στοιχεία, όπως η συνειδητοποίηση των παραπάνω τόσο από όσους κρατούν τα ηνία όσο και από εκείνους που τους τα παραδίδουν.

Εάν η ρητορική για την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας μέσω της επιστροφής σε εθνικό νόμισμα είχε κάποια αξία, αυτή δεν ήταν άλλη από τη συνειδητοποίηση του γεγονότος ότι το εγχείρημα δεν έχει πιθανότητα επιτυχίας δίχως παραγωγική αυτάρκεια ή, αντίστοιχα, επάρκεια σε πρώτες ύλες και ενέργεια.

Είναι, ίσως, ενδιαφέρον να μιλά κανείς για αντιπραγματευτισμό, αλλά χρειάζεται να έχει στα χέρια του και κάτι για να προσφέρει έναντι όσων επιθυμεί να αποκτήσει….

Πριν, λοιπόν, οδηγηθούμε σε απόγνωση, διαπιστώνοντας ότι ακόμη και στην απευκταία αυτήν περίπτωση τα χέρια μας θα είναι άδεια, ίσως θα ήταν χρήσιμο να επαναπροσδιορίσουμε, ως κοινωνία πλέον, και όχι μόνον ως κράτος, τις προτεραιότητές μας και να αναδείξουμε σε θέσεις ευθύνης ανθρώπους που διαθέτουν τόσο τη βούληση όσο και την ικανότητα να απελευθερώσουν την οικονομία από τα σημερινά κρατικά, συντεχνιακά ή συνδικαλιστικά δεσμά της.

Ανθρώπους που θα τερματίσουν την ποινικοποίηση της επιχειρηματικότητας και θα είναι σε θέση να εκτιμήσουν ότι η ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας διέρχεται και διά μέσου της δυνατότητας κάλυψης των στοιχειωδών αναγκών μιας κοινωνίας, ακόμη και σε καιρούς κρίσης.

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.