Λομπίστες και φτωχοδιάβολοι...

Τις τελευταίες εβδομάδες η αγορά πίστεψε ότι ”ομάδες παικτών”, κοινώς λόμπι ή ”αυτοσχέδια γκρουπ θαυματοποιών”, ανέκτησαν δύναμη και ότι θα την οδηγούσαν στην οδό των υπεραξιών. Άλλη μία αυταπάτη βρίσκει άδοξο τέλος. Διότι δεν πρόκειται καν για ”παίκτες”. Φτωχοδιάβολοι είναι, που προσπαθούν να βγάλουν μεροκάματο...

Δημοσιεύθηκε: 16 Δεκεμβρίου 2004 - 08:58

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Τις τελευταίες εβδομάδες η αγορά πίστεψε ότι ”ομάδες παικτών”, κοινώς λόμπι ή ”αυτοσχέδια γκρουπ θαυματοποιών”, ανέκτησαν δύναμη και ότι θα την οδηγούσαν στην οδό των υπεραξιών.

Άλλη μία αυταπάτη βρίσκει άδοξο τέλος. Διότι δεν πρόκειται καν για ”παίκτες”. Φτωχοδιάβολοι είναι, που προσπαθούν να βγάλουν μεροκάματο...

Το ταμπλό μαρτυρά με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι στην αγορά δεν υπάρχει ρευστότητα στις τάξεις των μικρομεσαίων στρωμάτων του επενδυτικού κόσμου.

Για να είμαστε περισσότερο ακριβείς, δεν φαίνεται να υφίσταται καν επενδυτικός κόσμος. Τουλάχιστον με την έννοια που το εννοούσαμε την προηγούμενη δεκαετία.

Επίσης, δεν υπάρχουν διαθέσιμα κορόιδα. Όχι γιατί αυτά εξαφανίστηκαν από προσώπου γης, αλλά διότι το είδος αυτό δεν είναι πλέον εγγεγραμμένο στην πανίδα και στη χλωρίδα της Σοφοκλέους.

Οι ”ηγέτες” της Περιφέρειας είναι μία έννοια που δεν υφίσταται στην πραγματικότητα. Δεν μοιάζει, αλλά είναι ανέκδοτο...

Το 1999 συνέβη ό,τι τελικώς συνέβη με την Περιφέρεια, επειδή οι ΕΛΔΕ ήταν περισσότερες από τα περίπτερα! Δεν κάνουμε πλάκα. Στην Αμαλιάδα συγκεκριμένα, υπήρχαν επτά περίπτερα και οκτώ ΕΛΔΕ!

Η Σοφοκλέους, γενικώς, ζούσε τότε στον αστερισμό των περιπτέρων. Περίπτερα οι ΕΛΔΕ, περίπτερα και πολλές από τις νεοεισαγόμενες εταιρίες. Σήμερα είμαστε υποχρεωμένοι να ζήσουμε μία τελείως διαφορετική πραγματικότητα.

Τα περίπτερα μάς έχουν τελειώσει. Ή αν υπάρχουν ακόμη, πρόκειται για κουφάρια και τίποτα περισσότερο...

Το ταμπλό αποδεικνύει για μία ακόμη φορά τη νέα αυτή πραγματικότητα. Μετοχές γράφουν κέρδη 100% και σε δύο μόλις μέρες χάνουν το ήμισυ αυτών. Άτσαλα πράγματα, δίχως νόημα.

Αυτό είναι το χρηματιστήριο; Όχι! Αλλά είναι μια γκρίζα γωνιά του που δεν μπορεί να μας αφήσει ασυγκίνητους. Διότι μέσα από τέτοιες συμπεριφορές απαξιώνεται στο σύνολό της η μικρή κεφαλαιοποίηση και αυτό δεν είναι δίκαιο.

Οι επενδυτές (όσοι τέλος πάντων έχουν απομείνει) θα πρέπει να το πάρουν απόφαση. Δεν γίνονται θαύματα στις μέρες μας. Ας αφήσουν τους θαυματοποιούς στη μοναχική και αδιέξοδη πορεία τους και ας επικεντρώσουν την προσοχή τους σε πραγματικά στοιχεία και περιστατικά...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.