Ο γλυκός ήχος της... Ελισάβετ!

Το 2012 είναι αμφίβολο αν τα συνταξιοδοτικά ταμεία θα είναι σε θέση να πληρώσουν τις συντάξεις. Ωστόσο, ουδείς πολιτικός θέλει να κρατήσει στο χέρι του αυτή την ”καυτή πατάτα”. Όπως εξελίσσονται τα πράγματα, ίσως αποδειχτεί σοφή η επενδυτική στρατηγική της γιαγιάς μας: ”Λίρες, παιδί μου, λίρες. Να τις ακούς κάθε βράδυ να κουδουνίζουν. Είναι γλυκός ο ήχος τους”...

Δημοσιεύθηκε: 3 Δεκεμβρίου 2004 - 08:55

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Το 2012 είναι αμφίβολο αν τα συνταξιοδοτικά ταμεία θα είναι σε θέση να πληρώσουν τις συντάξεις. Ωστόσο, ουδείς πολιτικός θέλει να κρατήσει στο χέρι του αυτή την ”καυτή πατάτα”. Όπως εξελίσσονται τα πράγματα, ίσως αποδειχτεί σοφή η επενδυτική στρατηγική της γιαγιάς μας: ”Λίρες, παιδί μου, λίρες. Να τις ακούς κάθε βράδυ να κουδουνίζουν. Είναι γλυκός ο ήχος τους”...

Το Ασφαλιστικό είναι μεγάλο θέμα. Δεν λύνεται μ΄ ένα επιπόλαιο δημοσιογραφικό άρθρο. Είναι δε τόσο πολύπλοκο, που είναι αμφίβολο αν αυτή τη στιγμή έχει κανείς την απόλυτη λύση. Χρειάζεται ουσιαστικός και ειλικρινής διάλογος με όλους. Συλλογιστικές του τύπου ”εγώ θέλω τα λεφτά μου και κόψτε εσείς το λαιμό σας” οδηγούν σε αδιέξοδο και με μαθηματική ακρίβεια στη χρεοκοπία.

Αθώες περιστερές δεν υπάρχουν σ’ αυτή την ιστορία. Όλοι έχουν το μερίδιο ευθύνης τους. Το κράτος που χρησιμοποίησε στο παρελθόν τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων για να κάνει ”κοινωνική πολιτική”, οι εργαζόμενοι που δέχτηκαν τον ”κανιβαλισμό” των δικών τους χρημάτων ως βασικό τρόπο πολιτικής συμπεριφοράς σε βάρος των μελλοντικών γενιών, οι πολιτικοί που αγνόησαν συστηματικά τα ”καμπανάκια” και απέφυγαν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.

Όταν τέθηκε το ζήτημα από δύο κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ, οι σύντροφοί τους έπεσαν να τους φάνε ζωντανούς. Διότι, λέει, αυτοί δεν είναι κυβέρνηση και δεν κάνει να ανοίγουν τέτοια θέματα. Τα αφήνουν στον κ. Καραμανλή, για να εισπράξει ο πρωθυπουργός το πολιτικό κόστος! Καλά, τι μας λένε; Αυτοί δεν είναι πολίτες αυτής της χώρας; Ή το Ασφαλιστικό είναι κάτι που θα αγγίξει μόνο τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας και ουδέποτε τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ;

Αν κάτι μας φοβίζει πραγματικά αυτή την στιγμή είναι η αδυναμία του πολιτικού συστήματος να διαγνώσει το μέγεθος των προβλημάτων και να αναλάβει τις ευθύνες του. Δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε ένα σύστημα που δείχνει να έχει ως αυτοσκοπό τη διαχείριση της εξουσίας. Η διαχείριση είναι μία πετυχημένη συνταγή σε περιόδους ευημερίας.

Σήμερα δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο και, αν αμφιβάλλουν, δεν έχουν παρά να επισκεφτούν τις γειτονιές, να μιλήσουν με ανθρώπους, να διαπιστώσουν τι πραγματικά συμβαίνει. Η πραγματικότητα απέχει σημαντικά από τον μικρόκοσμο των δεξιώσεων και των εσωτερικών διαδικασιών των ”κομματικών οργάνων”.

Δεν θέλει το ΠΑΣΟΚ να ανοίξει το θέμα. Ούτε η κυβέρνηση το θέλει. Ωραία, λοιπόν. Και ποιος θα το ανοίξει το θέμα; Ο κανένας; Μήπως αργεί το 2012 ή to 2015; Κοντά είναι.

Επειδή αυτοί αρέσκονται στο ευγενές άθλημα του στρουθοκαμηλισμού, αυτό δεν σημαίνει ότι θα τους ακολουθήσουμε στον χορό του Ζαλόγγου. Είμαστε υποχρεωμένοι να πάρουμε τα μέτρα μας. Όλοι μας έχουμε οικογένειες, παιδιά και η μελλοντική τους ασφάλεια έχει μεγαλύτερη σημασία από το αν θα κυβερνήσουν οι γαλάζιοι ή οι πράσινοι. Δεν έχουμε να σας κάνουμε κάποια συγκεκριμένη πρόταση.

Αρχίζουμε απλώς να σκεφτόμαστε αν είχε δίκιο η γιαγιά μας (η οποία πέρασε και δύο παγκόσμιους πολέμους), ότι ο ήχος της χρυσής λίρας είναι γλυκός. Πολύ γλυκός...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.