Ο τραγέλαφος ενός «Ρομπέν των πτωχών»…

Το ίδιο κόμμα που έδωσε το δικαίωμα στην αυθαιρεσία σε συνδικαλιστές όπως ο κ. Φωτόπουλος δεν ήταν εκείνο που επέλεξε την οδό της υπερφορολόγησης των πολιτών; Γιατί σήμερα κυνηγάει την ουρά του;

Δημοσιεύθηκε: 25 Νοεμβρίου 2011 - 07:52

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ουδείς δικαιούται να παίρνει τον νόμο στα χέρια του.
Οποιαδήποτε διαφορετική προσέγγιση στο ζήτημα αυτό οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο χάος και στην ανομία.

Υπό αυτό το πρίσμα, δικαίως οδηγήθηκαν χθες οι συνδικαλιστές της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ ενώπιον της Δικαιοσύνης, ακόμη και εάν η υπόθεση αυτή εξελίχθηκε τελικά σε τραγέλαφο.

Η μεν εκδίκασή της ανεβλήθη εξαιτίας της απουσίας των μαρτύρων κατηγορίας, στελεχών της ΔΕΗ, ο δε κ. Ν. Φωτόπουλος βρέθηκε εκ νέου το βράδυ της ίδιας ημέρας στον τόπο του «εγκλήματος», ήτοι στα γραφεία της διεύθυνσης πληροφορικής της ΔΕΗ επί της Λεωφόρου Μεσογείων, όπου συνέχισε αμέριμνος το έργο της ανυπακοής…

Ένα έργο το οποίο, για πρώτη φορά έπειτα από πολύ καιρό κοινωνικής αποστροφής προς το πρόσωπο του πασοκογενή συνδικαλιστή ηγέτη, τουλάχιστον εκ μέρους μιας σημαντικής μερίδας των συμπολιτών μας, τον ανέδειξε σε σύγχρονο «Ρομπέν των πτωχών».

Με άλλα λόγια, σε ένα πρόσωπο το οποίο προασπίζει τις αδύναμες τάξεις της κοινωνίας και υπεραμύνεται των δικαιωμάτων τους, εν προκειμένω στην ηλεκτροδότηση, ενάντια στις ορέξεις μιας αδηφάγου φορολογικής πολιτικής, που υπερβαίνει τα όρια του κοινωνικά αποδεκτού.

Ένα όριο το οποίο ατυχώς εμφανίζεται να διαβαίνει η κυβέρνηση σχεδόν καθημερινά.

Δεν είναι, όμως, το μόνο όριο που υπερβαίνει.

Η υπόθεση της κατάληψης του κτιρίου καλύπτεται και από τον αδιαφανή τρόπο με τον οποίο μόνος του, δίχως την προηγούμενη σύγκληση ή έγκριση του διοικητικού συμβουλίου της επιχείρησης, υπέβαλε μηνυτήρια αναφορά για το ζήτημα αυτό ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ, Αρθούρος Ζερβός, ενεργώντας, σύμφωνα με ασφαλείς πηγές, κατ’ εντολήν του υπουργού ΠΕΚΑ Γ. Παπακωνσταντίνου.

Έπαψε η ΔΕΗ να είναι μια εισηγμένη επιχείρηση; Έπαψαν να λειτουργούν τα θεσμικά της όργανα και να τηρούνται οι κατά νόμο προβλεπόμενες διαδικασίες;
Οι λοιποί μέτοχοί της δεν «υπάρχουν»;

Ενδεχομένως η παράμετρος αυτή να εμφανίζεται υπό τις σημερινές συνθήκες κρίσης ως το «έλασσον». Αν όμως αρχίσουμε να κάνουμε συμβιβασμούς, ποια θα είναι η κατάληξη;

Αποτέλεσμα ενός πελατειακού συμβιβασμού μεταξύ του ΠΑΣΟΚ και της ΓΕΝΟΠ δεν είναι η άνεση με την οποία συχνά διασχίζει το κατώφλι της αυθαιρεσίας ο κ. Φωτόπουλος, απειλώντας ενίοτε είτε να κατεβάσει τους διακόπτες της χώρας, αντιδρώντας στο ενδεχόμενο εκποίησης μονάδων της επιχείρησης, είτε να καταλάβει το ένα ή το άλλο κτίριο της ΔΕΗ, ακόμη και για κοινωνικά «συμπαθείς» σκοπούς;

Το ίδιο κόμμα που έδωσε το δικαίωμα στην αυθαιρεσία σε συνδικαλιστές όπως ο κ. Φωτόπουλος δεν ήταν εκείνο που επέλεξε την οδό της υπερφορολόγησης των πολιτών, στο πλαίσιο της προσπάθειας δημοσιονομικής προσαρμογής, αντί να διαλέξει την οδό της περικοπής των δημοσίων δαπανών, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης του αριθμού των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα, ώστε να φθάσει στο ίδιο δημοσιονομικό αποτέλεσμα;

Οι λόγοι για τους οποίους δεν επέλεξε την οδό της μείωσης των δαπανών η προηγούμενη κυβέρνηση δεν είναι ταυτόσημοι με το συνδικαλιστικό αίτημα όχι μόνο του κ. Φωτόπουλου αλλά και της ΑΔΕΔΥ ή της ΓΣΕΕ να μην απολυθεί ούτε ένας εργαζόμενος στο στενό ή στον ευρύτερο δημόσιο τομέα;

Ο τραγέλαφος της υπόθεσης της κατάληψης του κτιρίου της ΔΕΗ δεν αφορά μόνο στις συνθήκες σύλληψης ή εκδίκασης της υπόθεσης του κ. Φωτόπουλου και των συνοδοιπόρων του.

Αφορά στην καρδιά των επιλογών της προηγούμενης κυβέρνησης, τις οποίες αναγκαστικά συνεχίζει η παρούσα, αναφορικά με την προσπάθεια δημοσιονομικής προσαρμογής.

Δίχως απολύσεις ή αποκρατικοποιήσεις, ήτοι εξυπηρετώντας την «πελατειακή της βάση», η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ήταν εκ των πραγμάτων αναγκασμένη να καταφύγει στην υπερφορολόγηση και σε κοινωνικά άδικα μέτρα, όπως το χαράτσι στα ακίνητα μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ.

Ένα μέτρο κοινωνικά άδικο, όπως καταδείχθηκε, αλλά και αμφιβόλου συνταγματικότητας, παρά το εφεύρημα του κ. Ευάγγ. Βενιζέλου να το βαφτίσει «τέλος» αντί για φόρο και την προσπάθειά του να μας πείσει ότι πρέπει να το καταβάλουμε ως «ασφάλιστρο» έναντι του κινδύνου χρεοκοπίας της χώρας και, άρα, μείωσης της αξίας του ακινήτου που ο καθένας ενδεχομένως να έχει…

Με τα ψέματα, όμως, δεν πάμε πουθενά… Απλώς κλωθογυρνάμε στα ίδια και στα ίδια…

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.