Βρε ουστ!

Τι ”περίεργο” είπε, αλήθεια, ο κ. Αράπογλου; Να πάψει η πολιτεία να στηρίζει τις εταιρίες εκείνες που δεν μπορούν να επιβιώσουν. Κι αμέσως έπεσαν όλοι να τον ”φάνε”! Τι μας είπε η άλλη πλευρά; Να συνεχίσουμε να πληρώνουμε από το υστέρημά μας για να το ”παίζουν” αυτοί έμποροι, βιοτέχνες, βιομήχανοι, συνδικαλιστές; Βρε ουστ από εδώ, που θα έλεγε και ο πρόεδρος Έβερτ...

Δημοσιεύθηκε: 4 Νοεμβρίου 2004 - 08:58

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Τι ”περίεργο” είπε, αλήθεια, ο κ. Αράπογλου; Να πάψει η πολιτεία να στηρίζει τις εταιρίες εκείνες που δεν μπορούν να επιβιώσουν και να αντέξουν στον ανταγωνισμό. Κι αμέσως έπεσαν όλοι να τον ”φάνε”!

Τι μας είπε η άλλη πλευρά; Να συνεχίσουμε να πληρώνουμε από το υστέρημά μας για να το ”παίζουν” αυτοί έμποροι, βιοτέχνες, βιομήχανοι, συνδικαλιστές; Βρε ουστ από εδώ , που θα έλεγε και ο πρόεδρος Έβερτ...

Το σημερινό ”Εγερτήριο” θα μπορούσε να τελειώσει εδώ. Στον πρόλογο. Δεν πιστεύουμε ότι είναι αναγκαίο να πει κανείς κάτι περισσότερο. Συμβαίνει, όμως, στην Ελλάδα να χρειάζεται κανείς να ξοδεύει πολύ χρόνο και φαιά ουσία για να εξηγήσει το αυτονόητο.

Ας πούμε ότι έχετε ένα μαγαζί και αυτό δεν πάει καλά. ”Μπαίνει” μέσα ένα σεβαστό ποσό το μήνα. Αφού εξαντλήσετε όλα τα πιθανά σενάρια εξόδου από την κρίση και διαπιστώσετε ότι δεν έχετε πιθανότητες να αντιστρέψετε την κατάσταση, θα πάρετε την απόφαση να κλείσετε την επιχείρησή σας.

Διαφορετικά, θέτετε τον εαυτό σας, την οικογένειά σας και την υπόλοιπη περιουσία σας σε μεγάλο κίνδυνο. Και επειδή είστε ένας σοβαρός άνθρωπος, δεν θέλετε να φτάσετε στα όρια.

Αυτά τα κάνει, λοιπόν, ένας σοβαρός άνθρωπος. Ένας μη σοβαρός άνθρωπος θα σκεφτεί κάπως αλλιώς. Θα προσπαθήσει να δημιουργήσει οφειλές σε τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία και προμηθευτές, πιστεύοντας ότι με τον τρόπο αυτό θα κερδίσει χρόνο και θα αυξήσει έτσι τις πιθανότητές του να αντιστρέψει την κατάσταση.

Ακόμη κι αν δεν καταφέρει την ανάκαμψη, θα έχει κερδίσει τα λεφτά των άλλων! Παίρνει με το έτσι θέλω πίστωση χρόνου από την υπόλοιπη αγορά και από την ίδια την κοινωνία. Δεν μας ρώτησε! Αλλά τον ανεχόμαστε.

Είτε επειδή έχει πολλά μέλη η φαμίλια του, και άρα πολλούς σταυρούς, είτε επειδή κοντά σ’ αυτόν βρίσκεται κάποιος άλλος που θα πρέπει να ”βολευτεί”.

Το πρόσχημα είναι κάθε φορά το ίδιο. Οι θέσεις εργασίας, η διατήρηση της ενότητας του κοινωνικού ιστού.

Αυτό που δεν μας λένε οι κύριοι, που υποστηρίζουν την απαράδεκτη άποψη ότι εμείς οι υπόλοιποι οφείλουμε να συντηρούμε τη Mercedes του προβληματικού κυρίου ”βιοτέχνη” ή του προβληματικού κυρίου ”βιομηχάνου”, είναι τι εξυπηρετεί, τελικά, η διαιώνιση αυτής της αρρωστημένης κατάστασης.

Το ποιος πληρώνει το γνωρίζουμε. Το γιατί πληρώνουμε, δεν ξέρουμε. Γιατί δεν επενδύουμε τα χρήματα αυτά σε τομείς που τους έχουμε απόλυτη ανάγκη αντί να τα πετάμε στα σκουπίδια.

Αντί, λοιπόν, οι επικριτές του κ. Αράπογλου να σπεύσουν στο πλησιέστερο γιαπί να βρουν πέτρες για να τον πετροβολήσουν, ας μας κάνουν τη χάρη να πάνε σπίτια τους. Από εκεί θα προσφέρουν περισσότερα. Όπως και να έχει, πάντως, τους έχουμε βαρεθεί...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.