Το πικρό ποτήρι της χρεοκοπίας

Η κλεψύδρα έχει πράγματι φτάσει κοντά στο τέλος της, όπως λέει ο φίλτατος κ. Γ. Προβόπουλος, και όλοι πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Όποιο λάβαρο και αν σηκώνουν, όποιον αρχηγό και αν χειροκροτούν…

Δημοσιεύθηκε: 27 Ιουνίου 2011 - 07:51

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Δεν γνωρίζω εάν τα τανκς θα βγουν στους δρόμους ή αν άνθρωποι θα αρχίσουν να πηδούν από τα παράθυρα σε περίπτωση που δεν ψηφιστούν το μεσοπρόθεσμο ή ο εφαρμοστικός νόμος, όπως λέει ο κ. Πάγκαλος, ή εάν η ευρωζώνη θα πρέπει να ετοιμάζεται για το χειρότερο, όπως λέει ο κ. Σόιμπλε, υπονοώντας μια ελληνική χρεοκοπία.

Αυτό που γνωρίζω, όμως, είναι ότι αυτό το άθλιο «ποκεράκι» παίζεται στις πλάτες μας, από μια κυβέρνηση η οποία επί έναν χρόνο τώρα δεν ανταποκρίθηκε στις δεσμεύσεις που είχε αναλάβει και από κοινοτικούς εταίρους οι οποίοι, ακόμη και την ύστατη ώρα, προτιμούν να παίζουν «κορόνα - γράμματα» την τύχη ενός ολόκληρου λαού αλλά και της ίδιας της ευρωζώνης, χάριν εγχώριων πολιτικών σκοπιμοτήτων τους.

Όλα αυτά είναι κατώτερα των περιστάσεων και είναι σαφώς λιγότερα από όσα θα περίμενε κανείς να έχει μάθει ο σύγχρονος πολιτικός κόσμος στην Ευρώπη, έπειτα από δεκαετίες πολέμων και οικονομικών κρίσεων, συμπεριλαμβανομένης και της πρόσφατης, η οποία ξεκίνησε μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers.

Δεν υπάρχει απολύτως καμία αμφιβολία ότι τα φορολογικά μέτρα που περιλαμβάνει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα είναι εντελώς στη λάθος κατεύθυνση, όπως επίσης καμία αμφιβολία δεν υπάρχει ότι εάν δεν παταχθεί η φοροδιαφυγή και δεν μειωθούν οι δαπάνες του προϋπολογισμού, ήτοι εάν δεν «μικρύνει» το κράτος, η εξίσωση της δημοσιονομικής προσαρμογής δεν πρόκειται να «βγει».

Είναι αδιανόητο τη «νύφη» να την πληρώνουν πάντα οι ειλικρινείς και όσοι δεν μπορούν να κρύψουν τα εισοδήματά τους και να είναι πάντα στο απυρόβλητο όσοι μπορούν.

Είναι αδιανόητο ο ιδιωτικός τομέας να μαστίζεται από την ανεργία και ο δημόσιος να είναι οχυρωμένος πίσω από τη μονιμότητα.

Είναι αδιανόητο οι επιχειρήσεις να κλείνουν η μία μετά την άλλη, και την ίδια ώρα να καλούνται να καταβάλουν έκτακτες εισφορές για να συντηρηθούν οι θέσεις εργασίας εκατοντάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων.

Αντίστοιχα αδιανόητο, όμως, είναι και να χρεοκοπήσει η χώρα, επειδή υπάρχουν άνθρωποι που προτάσσουν το συντεχνιακό και μικροκομματικό τους συμφέρον, έναντι της διάσωσής της.

Σύμφωνοι. Είναι κοντόφθαλμη η Ευρώπη, είναι μυωπικό το Βερολίνο που επιμένει, αλλά και το Παρίσι που αποδέχεται, να οδηγούνται οι ισορροπίες σε ένα τόσο οριακό επίπεδο ενώ το διακύβευμα είναι τόσο μεγάλο.

Είναι όμως και έως έναν βαθμό κατανοητό το γεγονός ότι η κυβέρνηση της Αθήνας δεν γίνεται πιστευτή.

Ποια από τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που υποσχέθηκε, πλην ασφαλιστικού, έγινε πράξη;

Ποιο επάγγελμα άνοιξε και ποια αγορά απελευθερώθηκε;

Από την άλλη πλευρά, αφού είναι σαφές ότι οι πόρτες των διεθνών αγορών θα παραμείνουν κλειδαμπαρωμένες για τη χώρα μας για ένα τόσο μακρύ χρονικό διάστημα, γιατί τέτοια επιμονή στην ταχύτητα της δημοσιονομικής προσαρμογής;

Αν το ίδιο έργο παιζόταν σε πιο αργούς ρυθμούς, δεν θα ήταν πιο ομαλή και εντέλει εφικτή η επιτυχής ολοκλήρωσή του;

Τι ακριβώς δεν έχουν διδαχθεί οι Γερμανοί από τις κοινωνικά επαχθείς συνθήκες που δημιούργησε η Συνθήκη των Βερσαλλιών για τη χώρα τους;

Γιατί ξεχνούν τόσο εύκολα ότι δεν αποτελεί λύση να συνθλίψεις έναν λαό, αλλά ότι το να τείνεις το χέρι συχνά είναι η προτιμότερη λύση;

Γιατί ξέχασαν όλοι τα μαθήματα του παρελθόντος;

Η κλεψύδρα έχει πράγματι φτάσει κοντά στο τέλος της, όπως λέει ο φίλτατος κ. Γ. Προβόπουλος, και όλοι πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Όποιο λάβαρο και αν σηκώνουν, όποιον αρχηγό και αν χειροκροτούν…

Εντέλει, αντί να περιμένουν τον «βλεφαρισμό» του αντίπαλου παίκτη, γιατί δεν «σώζουν την παρτίδα» με τον αιφνιδιασμό και τη διαμόρφωση μιας πραγματικής εθνικής συναίνεσης, στην πράξη και με την ψήφο τους;

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.