CDS: Ου μπλέξεις με τις λέξεις…

Μία μοναδική ευκαιρία να «ξεμπλέξει» μια και καλή με τα διαβόητα συμβόλαια ασφάλισης έναντι πιστωτικού κινδύνου (CDS), τα οποία έγιναν περίπου συνώνυμα με την ελληνική κρίση χρέους, αποκτά η ευρωζώνη και από κοντά και εμείς…

Δημοσιεύθηκε: 30 Μαΐου 2011 - 08:16

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Μία μοναδική ευκαιρία να «ξεμπλέξει» μια και καλή με τα διαβόητα συμβόλαια ασφάλισης έναντι πιστωτικού κινδύνου (CDSs), τα οποία έγιναν περίπου συνώνυμα με την ελληνική κρίση χρέους, αποκτά η ευρωζώνη και από κοντά και εμείς…

Από τον καιρό όπου το ελληνικό δημόσιο χρέος «έπαψε» να αφορά στις τρεις παραδοσιακές παραμέτρους οποιασδήποτε δανειακής σύμβασης, ήτοι κεφάλαιο, επιτόκιο και χρόνο αποπληρωμής, και άρχισε να γίνεται κάτι που μπορείς είτε να το «αναδιατάξεις», είτε να το «αναμορφώσεις», είτε να του αλλάξεις το «προφίλ» αντικαθιστώντας «παλαιά» ομόλογα με νέα μακρύτερης λήξης, άρχισε να τραβιέται και το χαλί κάτω από τα πόδια όσων κρατούν CDSs επί ελληνικών ομολόγων.

Πολύ περισσότερο, δε, στην περίπτωση όπου αυτά τα CDSs είναι «γυμνά», δηλαδή οι κάτοχοί τους δεν διαθέτουν ως υποκείμενη ασφαλιζόμενη αξία τα σχετικά ομόλογα…

Από το 2008 οπότε ο αμερικανικός ασφαλιστικός κολοσσός ΑIG κατέρρευσε υπό την πίεση της έκθεσής του σε CDSs επί δανείων μειωμένης εξασφάλισης subprime, η υφήλιος δεν έχει βρει έναν αποτελεσματικό τρόπο να «χαλιναγωγήσει» αυτά τα χρηματοοικονομικά προϊόντα.

Στις ΗΠΑ και στη Βρετανία ούτε που ενδιαφέρθηκαν… για τους δικούς τους λόγους.

Στην ευρωζώνη, παρά τις ιαχές του επιτρόπου Μπαρνιέ από πέρυσι τον Σεπτέμβριο, μόλις πρόσφατα άρχισαν να κινούνται στην κατεύθυνση της απαγόρευσης των «naked CDSs» ως αμιγώς κερδοσκοπικών εργαλείων, κυρίως έπειτα από πιέσεις του Βερολίνου, το οποίο είχε ήδη λάβει σχετικά μέτρα μονομερώς, αλλά μάλλον αφελώς, αδιαφορώντας για τις παγκόσμιες διαστάσεις της χρηματοοικονομικής αγοράς…

Η όλη συζήτηση, ωστόσο, περί ενδεχόμενης «ήπιας» αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους και του κατά πόσον αυτή θα αποτελούσε ένα πιθανό «credit event», ήτοι ένα «πιστωτικό συμβάν» ικανό να πυροδοτήσει πληρωμές επί CDSs ελληνικού χρέους, ή όχι, οδηγεί το όλο θέμα ένα βήμα παραπέρα.

Θα συνιστούσε νομικά βάσιμο έδαφος πληρωμών επί CDSs μια «εθελοντική» ανταλλαγή παλαιού χρέους με νέο και σε τι βαθμό θα μπορούσε να αποδειχτεί ότι όντως αυτή η ανταλλαγή ήταν εθελοντική, εάν το εναλλακτικό ενδεχόμενο για τους κατόχους των σχετικών ομολόγων θα ήταν η χρεοκοπία;

Το έδαφος νομικά είναι σχετικά «παρθένο», μολονότι υπάρχουν προηγούμενα σε χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, όπως παραδέχθηκε με ύφος μάλλον στωικό, το Σάββατο, ο Ολλανδός υπουργός των Οικονομικών Jan Kees De Jager, ο οποίος επιβεβαίωσε όμως ότι «το θέμα μελετάται» από τις αρμόδιες κοινοτικές αρχές…

Σε περίπτωση όπου η σχετική «μελέτη» καταδείξει ότι όντως μια ενδεχόμενη αλλαγή του χρονικού «προφίλ» του ελληνικού χρέους, ή τμήματος αυτού, δεν οδηγεί και σε πληρωμές από CDSs, τότε οι κάτοχοι τουλάχιστον 4.000 συμβολαίων CDSs, αξίας 5,34 δισ. δολαρίων, θα αποδειχθεί ότι τζάμπα ξόδεψαν τα λεφτά τους ποντάροντας κόντρα στα ελληνικά ομόλογα.

Βέβαια, οι «μπελάδες» μας δεν τελειώνουν εδώ.

Υπάρχουν πάντα και οι οίκοι αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, ορισμένοι εκ των οποίων έχουν διαμηνύσει την απόφασή τους να υποβαθμίσουν περαιτέρω το ελληνικό αξιόχρεο σε περίπτωση ακόμη και ήπιας αναδιάρθρωσης, ενώ, τέλος, υπάρχει πάντα και το ζήτημα της ανάκτησης της αξιοπιστίας μας στις διεθνείς αγορές…

Αλλά αυτή είναι μια μάχη την οποία έχουμε μάλλον χάσει προ πολλού…

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.