Άστην την πορτοκαλάδα κάτω, βρε μπαγάσα!

Πόσο ευφυές είναι άραγε σε μια οικονομία που μαστίζεται από την ύφεση και την ανεργία να μειώνεις περαιτέρω τη ζήτηση, επιβάλλοντας νέους φόρους; Ιδίως όταν δεν βάζεις καν σε "δίαιτα" τον κρατικό "άσπρο ελέφαντα";

Δημοσιεύθηκε: 24 Μαΐου 2011 - 07:50

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Άστην την πορτοκαλάδα κάτω, βρε μπαγάσα!

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Πόσο ευφυές είναι άραγε σε μια οικονομία που μαστίζεται από την ύφεση και την ανεργία να μειώνεις περαιτέρω τη ζήτηση επιβάλλοντας νέους φόρους;

Τα νέα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής, ύψους 6,4 δισ. ευρώ, που ανακοινώθηκαν χθες και προβλέπουν μείωση δαπανών 2,25 δισ. ευρώ και νέους φόρους 2,55 δισ. ευρώ καθώς και "αδιευκρίνιστες" ρυθμίσεις ύψους 1,6 δισ. ευρώ επαναλαμβάνουν ακριβώς την ίδια συνταγή που οδήγησε τη χώρα σε βαθιά ύφεση -7,5% το τελευταίο τρίμηνο του 2010 και -4,8% το πρώτο του 2011.

Όταν το μείζον ζήτημα είναι η συρρίκνωση του δημόσιου τομέα και η ριζική μείωση των δαπανών του αλλά και όταν είναι γνωστό ότι η φορομπηχτική συνταγή έχει φθάσει την ελληνική οικονομία στα όριά της, πώς είναι δυνατόν αυτή η κυβέρνηση να την επαναλαμβάνει διστάζοντας να προχωρήσει σε γενναία μέτρα που θα μας έβγαζαν μια ώρα αρχύτερα από την κρίση;

Δεν το καταλαβαίνουν αυτοί οι άνθρωποι ότι δεν είναι δυνατόν να ξεζουμίζεται συνεχώς ο φορολογούμενος και πως το συνεχές σφυροκόπημά του με νέα φορομπηχτικά μέτρα θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε κοινωνική έκρηξη;

Πόσο δύσκολο είναι να το καταλάβουν αυτό;

Πόσο δύσκολο είναι να αντιληφθούν ότι εάν φορολογούν συνεχώς τόσο τους καταναλωτές όσο και τις παραγωγικές τάξεις η οικονομική ύφεση θα διευρυνθεί, διότι οι μεν θα έχουν λιγότερα χρήματα για να κάνουν αγορές και οι δε δεν θα έχουν κανένα όφελος να παράγουν προϊόντα;

Σε μια χώρα όπου η φοροδιαφυγή αποτελεί... εθνικό σπορ γιατί δεν κάνουμε τη μάχη για την καταπολέμησή της μπαντιέρα, αντί να φορτώνουμε τους μόνους που δεν μπορούν να ξεφύγουν από τα νύχια της εφορίας, ήτοι τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, συνεχώς με νέα βάρη;

Εν τέλει, αν υποθέσουμε ότι υπάρχει μια λογική στο να επιβάλλεις φόρους στα ποτά και στα τσιγάρα, δεν υπάρχει καμία στο να βάζεις φόρους στην πορτοκαλάδα ή στη λεμονάδα…

Αν υπάρχει ένα μάθημα από την παρούσα κρίση χρέους είναι ότι έως σήμερα η Ελλάδα, και ειδικότερα το ελληνικό κράτος, ξόδευε περισσότερα από όσα είχε στην τσέπη ή από όσα μπορούσε να κερδίσει.

Δεν το έχουν "πιάσει" αυτό οι φίλτατοι του οικονομικού επιτελείου ή οι λοιποί φίλτατοι της κυβέρνησης και αρνούνται τόσο πεισματικά να ανακοινώσουν περαιτέρω "δίαιτα" για τον "λευκό ελέφαντα" της κρατικής μηχανής;

Γιατί μόνο 28 οι συγχωνεύσεις και οι καταργήσεις των δημόσιων φορέων, αντί για 80 όπως είχε αρχικά ανακοινωθεί; Πόσο πολύτιμο είναι άραγε το έργο τους, ώστε για ακόμη μία φορά να καλείται ο φορολογούμενος να βγάλει το φίδι από την τρύπα επωμιζόμενος νέους φόρους;

Αν στο πακέτο μέτρων που ανακοινώθηκε χθες το κονδύλι από τη μείωση του μισθολογικού κόστους στο Δημόσιο δεν ήταν 550 εκατ. ευρώ αλλά 2 δισ. ευρώ, τα πολλαπλασιαστικά οφέλη από τη διοχέτευση της ρευστότητας των καταναλωτών στη ζήτηση δεν θα τα καρπωνόταν η ελληνική οικονομία;

Δεν θα τονωνόταν ο τζίρος των επιχειρήσεων και κατά προέκταση η απασχόληση;

Κακά τα ψέματα, φίλτατοι.

Το μεγάλο ζητούμενο των ημερών είναι να αντιληφθούν όσοι κρατούν τα ηνία της εξουσίας σε αυτόν τον τόπο ότι αν δεν μειωθούν το κράτος και οι δαπάνες του η χώρα δεν πρόκειται να ορθοποδήσει.

Σύμφωνοι, στη σωστή κατεύθυνση οι αποκρατικοποιήσεις, αν και πολύ αργήσανε, αλλά με το συνεχές ξεζούμισμα όσων πληρώνουν και με "αμνηστία" όσων φοροδιαφεύγουν δεν θα τη βρούμε ποτέ την άκρη.

Ακόμη και αν φορολογηθούν και οι πορτοκαλάδες και οι λεμονάδες και οι βυσσινάδες…

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.