Κάντε, επιτέλους, σωστά τη δουλειά σας…

Αν υπάρχει μια περίπτωση να βγει η χώρα από την κρίση, αυτή αφορά στην επίδειξη αποφασιστικότητας και πολιτικού σθένους, για την προώθηση των μεταρρυθμίσεων. Αρετών που σήμερα μάλλον απουσιάζουν…

Δημοσιεύθηκε: 4 Απριλίου 2011 - 07:48

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Σύμφωνοι. Στην Ευρώπη, και για την ακρίβεια στο Βερολίνο και στις Βρυξέλλες, δεν έγινε ό,τι έπρεπε.

Δεν λήφθηκαν, εξαιτίας των όποιων σκοπιμοτήτων, οι αποφάσεις εκείνες που θα επέτρεπαν την εκτόνωση της παρούσας κρίσης χρέους και την ομαλοποίηση των αγορών, για την περιφέρεια της ευρωζώνης.

Δεν επελέγη η λύση του ευρωομολόγου, δεν δόθηκε η δυνατότητα αγοράς κρατικού χρέους από τη δευτερογενή αγορά στον νέο μηχανισμό «στήριξης», δεν υπήρξε γενναία επιμήκυνση της διάρκειας αποπληρωμής του δανείου προς την Ελλάδα και, τέλος, δεν υπήρξε πολιτική τόλμη για την πραγματοποίηση περαιτέρω βημάτων στην κατεύθυνση της ενιαίας οικονομικής και δημοσιονομικής διακυβέρνησης της Ευρώπης.

Όπως αποδείχθηκε, είτε τόσα μπορούσαν είτε τόσα «ήξεραν» και, σε κάθε περίπτωση, τόσα έκαναν.

Η πολιτική ηγεσία της «Ευρωπαϊκής Ένωσης» φάνηκε κοντόφθαλμη, επιλέγοντας να «ξεχάσει» τους λόγους για τους οποίους συστάθηκε αυτή η «Ένωση» και ήδη κρίνεται για αυτό.

Αντίστοιχα, όμως, κρίνονται και τα έργα και οι ημέρες της κυβέρνησης Παπανδρέου.

Μιας κυβέρνησης η οποία εμφανίζεται σήμερα να αντιμάχεται τον εαυτό της και τις καταβολές της και αδυνατεί να βρει τον βηματισμό που θα της επέτρεπε να οδηγήσει τη χώρα, μια ώρα αρχύτερα, εκτός κρίσης.

Οι αγορές και τα επαγγέλματα παραμένουν κλειστά, η φοροδιαφυγή θριαμβεύει, οι αποκρατικοποιήσεις αποτελούν σχέδιο επί χάρτου, η γραφειοκρατία και η αδιαφάνεια συνεχίζουν να είναι ανοικτές πληγές και την οικονομική αιμορραγία του Δημοσίου αδυνατεί να αντισταθμίσει η αφαίμαξη των φορολογουμένων.

Με άλλα λόγια, μια γνήσια συνταγή αποτυχίας.

Το ατυχές, δε, σε όλη αυτήν την υπόθεση είναι ότι ο χρόνος δεν είναι σύμμαχος, αλλά αντίπαλος. Κυλάει με τον συνήθη αμείλικτο ρυθμό του, οδηγώντας τη χώρα με μαθηματική ακρίβεια στις αγκάλες του «ESM» και στον μακρόχρονο πλέον αποκλεισμό της από τις αγορές.

Όπως και να το δει κανείς το «πράγμα», προς τα εκεί βαδίζουμε.

Θα μπορούμε να δανειζόμαστε για την εξυπηρέτηση και την αναχρηματοδότηση του υφιστάμενου χρέους, πουλώντας τα ομόλογά μας μόνον στον ESM και μάλιστα υπό σκληρούς όρους και προϋποθέσεις, οι οποίες δεν θα καθορίζονται στην Ελλάδα και αυτό θα συμβαίνει για μια ιδιαίτερα μακρά χρονική περίοδο.

Όσο, δηλαδή, το διεθνές επενδυτικό κοινό θα αρνείται να «ακουμπήσει» ελληνικά ομόλογα που θα έχουν εκδοθεί με το διαβόητο «collective action clause».

Και όλα αυτά, τόσο εξαιτίας των «αμαρτιών» που κουβαλάει η χώρα μας, όσο και επειδή ορισμένοι υπουργοί της παρούσας κυβέρνησης εμφανίζονται αδύναμοι να αντιληφθούν τι συνεπάγεται για τον τόπο η συνεχιζόμενη προσκόλλησή τους σε πρακτικές εξυπηρέτησης στενών συντεχνιακών και κομματικών συμφερόντων.

Όσο για την αξιωματική αντιπολίτευση, η νέα λαϊκιστική κορόνα περί «επαναφοράς» των συντάξεων στα προ μνημονίου επίπεδά τους, σε περίπτωση όπου καταστεί κυβέρνηση, μιλά από μόνη της και μπορεί να παρομοιαστεί μόνον με το περίφημο «λεφτά υπάρχουν»...

Μπορεί στην Ευρώπη να λείπουν οι πραγματικοί ηγέτες, αλλά, από ό,τι φαίνεται, ούτε εδώ μας περισσεύουν…

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.