Κουτρουβαλώντας προς τη χρεοκοπία…

Έναν χρόνο τώρα στην πατρίδα μας, εκτός από τα «εύκολα μαχαίρια» σε μισθούς, συντάξεις, επί της ουσίας τίποτε δεν έγινε. Αντί για μέτρα, πάρθηκαν ημίμετρα. Αυτό δεν το βλέπουμε μόνον εμείς, αλλά και εκείνοι που μας δανείζουν.

Δημοσιεύθηκε: 9 Μαρτίου 2011 - 07:52

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Στο ύστατο σκαλοπάτι.

Εκεί όπου μόνη ελπίδα για την αποφυγή της χρεοκοπίας είναι πλέον η εκτίμηση ότι στη σύνοδο κορυφής της 24ης - 25ης Μαρτίου θα πρυτανεύσει η νηφαλιότητα και οι Ευρωπαίοι εταίροι μας θα συνειδητοποιήσουν πως ο αντίκτυπος τυχόν πτώχευσής μας θα είναι τόσο μεγάλος για τους ίδιους, ώστε να κάνουν ό,τι μπορούν για να την αποτρέψουν.

Κάτι που ακόμη δεν είναι τόσο προφανές για τους ίδιους, όπως μαρτυρούν τόσο η πρόσφατη τηλεφωνική έκκληση του Προέδρου Ομπάμα προς τη Γερμανίδα καγκελάριο Μέρκελ όσο και η εσπευσμένη επίσκεψη του υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ Γκάιτνερ στον Γερμανό ομόλογό του Σόιμπλε και στον πρόεδρο της ΕΚΤ Τρισέ, που μόνο στόχο είχαν τη λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους και τη σταθεροποίηση της κατάστασης στην ευρωζώνη.

Αμερικανοί προσπαθούν να πείσουν τους Ευρωπαίους να…σωθούν.

Ίσως αυτές οι αμερικανικές «παραινέσεις» να χρησιμεύσουν ως το πολιτικό «άλλοθι» της κ. Μέρκελ, ώστε να ξεπεράσει τις λαϊκιστικές ιαχές που ηχούν στο Βερολίνο κατά της Ελλάδας και να συναινέσει στην επίτευξη συμφωνίας και ενός ολοκληρωμένου σχεδίου δράσης για τη χώρα μας και την ευρωζώνη.

Ίσως όμως και όχι. Ίσως να μην είναι αρκετές.

Ίσως, αυτήν τη φορά, να μας έχουν «καταλάβει» για τα καλά οι «κουτόφραγκοι».

Ίσως να συνειδητοποίησαν πως ουδεμία πρόθεση έχουμε για πραγματική αλλαγή.

Τι ακριβώς όμως κάναμε τον τελευταίο χρόνο για να τους πείσουμε; Τι ακριβώς κάναμε για να πείσουμε όχι μόνον τους Ευρωπαίους αλλά και τους κάθε λογής δανειστές μας για το αξιόχρεο της χώρας μας;

Εκτός από το οριζόντιο μαχαίρι σε μισθούς και συντάξεις και τις αναστολές πληρωμών προς τους προμηθευτές του Δημοσίου, τις οποίες βέβαια κάποια στιγμή θα κληθούμε να καταβάλουμε, τι ακριβώς έχουμε καταφέρει;

Ποια ριζική διαρθρωτική αλλαγή έχει προωθήσει η Ελλάδα για την απελευθέρωση της οικονομίας της από τον ασφυκτικό κρατικό εναγκαλισμό και την επιστροφή της σε αναπτυξιακή τροχιά;

Απελευθερώθηκαν μήπως τα κλειστά επαγγέλματα;

Δεν διατηρήθηκαν οι γεωγραφικοί περιορισμοί για τους δικηγόρους, τόσο ως φυσικά όσο και ως νομικά πρόσωπα;

Δεν διατηρήθηκαν τα καθορισμένα περιθώρια κέρδους των φαρμακοποιών;

Δεν δόθηκε μια τόσο μακρά περίοδος «προσαρμογής» στους ιδιοκτήτες φορτηγών Δ.Χ. και βυτιοφόρων ώστε η απελευθέρωση του επαγγέλματός τους να φαντάζει κενό γράμμα;

Άνοιξε μήπως η αγορά ενέργειας, ή τουλάχιστον άνοιξε η συζήτηση για το ιδιοκτησιακό καθεστώς της ΔΕΗ;

Άλλαξε κάτι σε ό,τι αφορά την επιχειρηματικότητα στη χώρα μας;

Έγινε κάτι για να διευκολύνει τη ζωή και το έργο όσων επιθυμούν ακόμη να βάλουν τα λεφτά τους στην πατρίδα μας, ντόπιους ή ξένους, και να «κάνουν δουλειές»;

Τίποτε δεν έγινε.

Ούτε η αιμορραγία των δημόσιων νοσοκομείων σταμάτησε, ούτε οι αλλαγές στον ΟΣΕ ή στις αστικές συγκοινωνίες ήταν «επί της ουσίας», ούτε έγιναν πραγματικά βήματα για την αναμόρφωση του φοροεισπρακτικού και φοροελεγκτικού μηχανισμού.

Τίποτε. Στάχτη και μπούλμπερη ήσαν τα πράγματα και έτσι έμειναν.

Το μόνο που φαίνεται να νοιάζει την κυβέρνηση είναι η θεσμοθέτηση νέων κλειστών επαγγελμάτων, όπως αυτό που πάει να γίνει τώρα στην αγορά των τσιγάρων και των λοιπών καπνικών προϊόντων με τη θέσπιση κατώτατου ορίου προμήθειας για τους εμπόρους χονδρικής και λιανικής πώλησης.

Από τη μία, δηλαδή, η κυβέρνηση προσπαθεί να μας πείσει ότι μοχθεί για την απελευθέρωση των «κλειστών επαγγελμάτων» και από την άλλη δημιουργεί νέα τέτοια επαγγέλματα, η ίδια, προβλέποντας στο άρθρο 47, παράγραφος 6 του υπό συζήτηση φορολογικού νομοσχεδίου ότι «το κατώτατο όριο προμήθειας των εμπόρων χονδρικής και λιανικής πώλησης των καπνοβιομηχανικών προϊόντων ορίζεται σε 8,3% και 31,3% αντίστοιχα επί της τιμής λιανικής τους προ φόρων».

Γιατί λοιπόν να πιστέψει η κ. Μέρκελ ότι θέλουμε να αλλάξουμε και πόσο τη βοηθούμε εμείς σε αυτό;

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.