Γιατί έφτασε τώρα ο κόμπος στο χτένι…

Με ημίμετρα δεν πάμε πουθενά. Ούτε η χώρα οδηγείται σε ένα καλύτερο αύριο, ούτε πείθεται κανείς να μας δανείσει ξανά. Το μόνο που καταφέρνουν τα ημίμετρα είναι να μας οδηγούν σε ακόμη σκληρότερα μέτρα.

Δημοσιεύθηκε: 14 Φεβρουαρίου 2011 - 07:51

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Με ημίμετρα δεν πάμε πουθενά.

Ούτε η χώρα οδηγείται σε ένα καλύτερο αύριο, αλλά ούτε και πείθεται κανείς ότι θέλουμε πράγματι να βάλουμε σε τάξη το σπίτι μας, ώστε να βάλει το χέρι στην τσέπη ξανά και να μας δανείσει.

Επί της ουσίας, όλος ο κόπος είναι τζάμπα.

Ουδείς πείθεται όταν τα νούμερα δεν "βγαίνουν".
Ουδείς πείθεται όταν δεν υπάρχει πραγματική αλλαγή.
Ούτε εδώ αλλά ούτε και "έξω".

Τί αξία έχει να διατυμπανίζουμε ότι η φοροδιαφυγή αφορά σε περίπου 12 - 14 δισ. ευρώ ετησίως όταν δεν κάνουμε κάτι άμεσο και δραστικό για την πάταξή της;

Πώς περιμένουμε να αρθεί η κυριότερη αιτία κοινωνικής και οικονομικής αδικίας σε αυτόν τον τόπο; Από μόνη της;

Πώς περιμένουμε να μειωθούν δραστικά τα ελλείμματα;

Με μετατάξεις δημοσίων υπαλλήλων από τη μία υπηρεσία στην άλλη δουλειά δεν γίνεται.

Με γιαλαντζί άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων δουλειά δεν γίνεται.

Με οριζόντια μαχαίρια στους μισθούς του δημόσιου τομέα και με υπερφορολόγηση των πολιτών δουλειά δεν γίνεται.

Ούτε βέβαια γίνεται δουλειά όταν σφυρίζουμε αδιάφορα ενώ το χρέος σκαρφαλώνει πάνω από το 155% του ΑΕΠ.

Όταν η χώρα μπήκε στη διαδικασία του μνημονίου, η κυβέρνηση πάσχιζε να πείσει ότι σύρεται από την τρόικα ΔΝΤ - Ε.Ε. - ΕΚΤ και ότι διατηρεί τις ιδεολογικές και πολιτικές καταβολές της.

Σήμερα, στη μέση της προσπάθειας, και ενώ είναι απολύτως φανερό ότι αυτή δεν αποδίδει τα "συμπεφωνημένα", η ίδια κυβέρνηση ενίσταται ότι αυτή είναι που ορίζει την ατζέντα.

Ας αποφασίσει όμως πλέον, διότι ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι.

Μας έχουν πάρει χαμπάρι και αρχίζουν να τα λένε μόνοι τους τα πράγματα.

Ουδείς θα ασχοληθεί σοβαρά μαζί μας, εάν δεν δείξουμε πρώτα εμείς έμπρακτα ότι επιθυμούμε να επανέλθουμε στον δρόμο της δημοσιονομικής ορθότητας. Αν δεν δείξουμε πρώτα εμείς ότι τα χρήματα των φορολογουμένων πιάνουν τόπο και πως δεν πετιούνται στο πηγάδι των δημοσίων ελλειμμάτων.

Η εφαρμογή ημίμετρων δεν πρόκειται να οδηγήσει πουθενά, παρά μόνο στην επιβολή πολύ σκληρότερων μέτρων, όταν έρθει η ώρα του λογαριασμού.

Αν η Ελλάδα δεν δώσει σήμερα ένα σαφές σήμα προς όσους τη δάνεισαν ότι είναι αποφασισμένη για σκληρή και πραγματική δουλειά, ώστε να φτιάξει τα οικονομικά της και να επιστρέψει στον δρόμο της ανάπτυξης, απαλλαγμένη από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος, από μόνες τους οι εξελίξεις θα την οδηγήσουν σε πολύ χειρότερη μοίρα.

Αν μπορούμε να μειώσουμε το δημόσιο χρέος, εκποιώντας ή "αξιοποιώντας" ορισμένα από τα περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου, γιατί να μην το πράξουμε;

Γιατί να μην ελαφρύνουμε τους ώμους του κάθε φορολογούμενου πολίτη από το βάρος της ευθύνης αυτής;

Γιατί να μην κάνουμε τη ζωή του ευκολότερη, στέλνοντας ταυτόχρονα και ένα μήνυμα ότι είμαστε αποφασισμένοι να αντιμετωπίσουμε ριζικά αυτήν την κατάσταση;

Εν τέλει, γιατί πρέπει για πάντα η χώρα μας να παραμένει δέσμια μιας δράκας συνδικαλιστών, που διατείνονται ότι μόνο το κράτος μπορεί να δίνει ρεύμα, τηλέφωνο, ή λαχεία στους πολίτες;

Το αεροδρόμιο "Ελ. Βενιζέλος" λειτουργεί καλά; Ιδιώτες το τρέχουν.
Τα άλλα αεροδρόμια ή λιμάνια της χώρας γιατί δεν μπορούν να τα κουμαντάρουν "ιδιώτες";

Οι υπεραστικές συγκοινωνίες των ΚΤΕΛ δεν εξυπηρετούν χρόνια τώρα τον κόσμο που θέλει να πάει στην περιφέρεια; Τις αστικές γιατί πρέπει καλά και σώνει να τις τρέχει το κράτος;
Αν το κράτος πιστεύει ότι πρέπει να επιδοτήσει το κόμιστρο για τους πλέον αδύναμους, ας το κάνει… Ποιος το εμποδίζει;

Κάποια στιγμή όλη αυτή η υπόθεση πρέπει να πάει ένα βήμα παραπέρα και απ' ό,τι φαίνεται ο καιρός αυτός ήρθε.

Οι επικοινωνιακοί χειρισμοί της υπόθεσης των "αποκρατικοποιήσεων, ύψους 50 δισ. ευρώ" ίσως να ήταν ατυχείς και να ακούσαμε από τα χείλη τρίτων αυτό που έπρεπε να είχαμε ακούσει εδώ και καιρό από το στόμα της εκλεγμένης κυβέρνησης, αλλά πλέον είναι αργά για τέτοια λόγια.

Είμαστε στον βούρκο και η μόνη μας δουλειά θα έπρεπε να είναι πώς θα βγούμε από αυτόν.

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.