Κίνημα κατά των διοδίων ή της λογικής;

Το έχουμε "χάσει" τελείως σε αυτήν τη χώρα; Όποιος θέλει κάνει ό,τι θέλει, ανεξαρτήτως νόμων; Στο πρότυπο του κινήματος "κατά των διοδίων", γιατί δεν κάνουμε ένα κίνημα "κατά των φόρων"; "Μοδάτο" ακούγεται…

Δημοσιεύθηκε: 18 Ιανουαρίου 2011 - 07:48

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Δεν γνωρίζω εάν τελικά το κίνημα "δεν πληρώνουμε διόδια" θα επεκτείνει τη δράση του, όπως δηλώνει, ώστε να συμπεριλάβει τα μέσα μαζικής μεταφοράς, διεκδικώντας χαμηλότερα κόμιστρα, ή τα νοσοκομεία, όπου θα απαιτήσει τη διενέργεια ιατρικών εξετάσεων δίχως την καταβολή των 5 ευρώ, όπως θεσπίστηκε πρόσφατα.

Αυτό που γνωρίζω, όμως, είναι ότι ως χώρα "το έχουμε χάσει τελείως".

Έχουμε χάσει το μέτρο, έχουμε χάσει την κοινή λογική και όσο η κατάσταση αυτή αφήνεται στην τύχη της κινδυνεύουμε να χάσουμε και πολύ περισσότερα.

Η πολιτική ανυπακοή, όπως αυτή προβλέπεται από την ακροτελεύτια διάταξη του Συντάγματος της χώρας, αποτελεί ύψιστο δικαίωμα του κάθε πολίτη.

Σε περιπτώσεις, όμως, όπου το Σύνταγμα καταλύεται.
Σε περιπτώσεις όπου το πολίτευμα καταλύεται και όταν η νόμιμη εξουσία τύχει σφετερισμού.

Τι από όλα αυτά συμβαίνει σήμερα, ώστε όποιος επιθυμεί να ανοίγει ή να κλείνει τις εθνικές οδούς κατά τη βούλησή του;

Από πού αντλούν αυτοί οι άνθρωποι νομιμοποίηση για τις πράξεις τους και γιατί ακόμη μία πτυχή της καθημερινότητάς μας αφήνεται στις ορέξεις ή στη βούληση του καθενός, δίχως να είναι πουθενά ορατή η λεγόμενη "συντεταγμένη Πολιτεία";

Δίχως αμφιβολία, μια ανεκτική κοινωνία είναι μια σοφή κοινωνία.
Πόσο σοφό όμως είναι να καταλύεται ο νόμος;

Ίσως οι αιτιάσεις της Επιτροπής Αττικής κατά των διοδίων ότι το έργο της Αττικής Οδού, που αποτελεί τον επόμενο "στόχο" της, είναι υπερτιμολογημένο, και κατά συνέπεια υλοποιήθηκε κατά κύριο λόγο με χρήματα των φορολογουμένων, να είναι ορθές.

Ίσως το σύνολο των συμβάσεων παραχώρησης που έχει συνάψει η παρούσα ή η προηγούμενη κυβέρνηση για την κατασκευή σειράς οδικών αξόνων ανά τη χώρα όντως να "πάσχει".

Υπάρχουν όμως και τα δικαστήρια, όπου ο κάθε πολίτης μπορεί να διεκδικήσει το δίκιο του.
Ατομικά ή συλλογικά.

Ίσως το δικαστικό σύστημα της χώρας να πάσχει και οι καθυστερήσεις στη διαδικασία απονομής Δικαιοσύνης να είναι σχεδόν απαγορευτικές, αλλά "έτσι στρώσαμε και έτσι θα κοιμηθούμε".

Τόσα χρόνια αυτούς τους πολιτικούς ψηφίζουμε, αυτό το έργο έχουν ή δεν έχουν κάνει και εν τέλει, εάν πιστεύουμε ότι η Δικαιοσύνη δεν βρίσκεται στα δικαστήρια και ότι έφθασε η στιγμή να πάρουμε τον νόμο στα χέρια μας, τότε ανοίγουμε έναν ιδιαίτερα ολισθηρό δρόμο.

Έναν δρόμο που σε εποχές κρίσης, όπως η παρούσα, μπορεί να αποδειχθεί χωρίς γυρισμό.

Εν τέλει, κάποια στιγμή η κυβέρνηση του τόπου οφείλει να αφουγκράζεται την κοινωνία και να ανταποκρίνεται στις στοιχειώδεις ανάγκες της.

Στην περίπτωση των διοδίων μία εύλογη πορεία δράσης θα μπορούσε να αφορά ενδεχομένως στην επαναδιαπραγμάτευση των συμβάσεων παραχώρησης με την επιμήκυνση της διάρκειάς τους και τη μείωση του τιμήματος που οι οδηγοί καλούνται να καταβάλλουν.

Ούτως ή άλλως, τυχόν επέκταση του κινήματος κατά των διοδίων και σε άλλες μορφές έργων παραχώρησης, όπως για παράδειγμα τα λιμάνια ή τα αεροδρόμια, θα τερμάτιζε μια και διά παντός το όποιο επενδυτικό ενδιαφέρον εξακολουθεί να υφίσταται ακόμη για τη χώρα μας, βάζοντας ταφόπλακα στη διαδικασία ανάκαμψής της από την παρούσα κρίση.

Αποτελεί το ενδεχόμενο αυτό κάτι το οποίο όντως επιθυμεί η κυβέρνηση;

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.