Κοιτάξτε γύρω σας και δείτε το αύριο…

Ακόμη και εάν δεν υπήρχε το μνημόνιο, οφείλαμε να το είχαμε εφεύρει. Οφείλαμε να είχαμε βάλει σε τάξη το σπίτι μας, πριν έρθουν άλλοι, τρίτοι και ξένοι προς εμάς, να το κάνουν για λογαριασμό μας…

Δημοσιεύθηκε: 27 Δεκεμβρίου 2010 - 07:56

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Δεν γνωρίζω εάν το υπουργικό συμβούλιο βρίσκεται σε κατάθλιψη ή εάν η κοινοβουλευτική ομάδα του κυβερνώντος κόμματος νιώθει ότι πρέπει να καταφύγει σε ψυχανάλυση ώστε να ξεπεράσει τα ιδεολογικά ή άλλα διλήμματα που της θέτει η εφαρμογή του μνημονίου.

Δεν γνωρίζω, επίσης, εάν στο ΠΑΣΟΚ οι "δυσαρεστημένοι" κάνουν "τραπέζια" στα οποία εκφράζουν τον "προβληματισμό" τους για τον κατ’ εξοχήν αρμόδιο για την εφαρμογή του μνημονίου κ. Γιώργο Παπακωνσταντίνου και προσπαθούν να βρουν την πλέον δόκιμη ημερομηνία για να τον στήσουν στο "πράσινο απόσπασμα".

Τέλος, δεν γνωρίζω, αν και μπορώ να εικάσω, εάν η κ. Β. Παπανδρέου ή οι όποιοι άλλοι εμφανίζονται ως "διαμαρτυρόμενοι", έχουν δική τους "ατζέντα" και ποιες ακριβώς πολιτικές αντιπροτείνουν έναντι εκείνης που θέτει για την Ελλάδα το μνημόνιο.

Δεν τα γνωρίζω όλα αυτά, δεν επιθυμώ να τα γνωρίζω και εν τέλει με αφήνουν παγερά αδιάφορο.

Αυτό που γνωρίζω πολύ καλά, όμως, είναι ότι η χώρα μου, η χώρα όλων μας, βιώνει τη χειρότερη κρίση της για τα τελευταία 40 χρόνια και ότι, εάν υπάρχει ίσως μία μόνη ελπίδα για να αποφύγει τα χειρότερα, αυτή είναι η πλήρης και απαρέγκλιτη εφαρμογή του μνημονίου.

Ακόμη και εάν δεν υπήρχε το μνημόνιο, οφείλαμε να το είχαμε εφεύρει.

Οφείλαμε να είχαμε βάλει σε τάξη το σπίτι μας, πριν έρθουν άλλοι, τρίτοι και ξένοι προς εμάς, να μας πουν πώς και να μας αναγκάσουν αυτοί να το βάλουμε σε τάξη.

Δεκαετίες τώρα το ελληνικό κοινοβούλιο εγκρίνει προϋπολογισμούς με ελλείμματα και σφυρίζει αδιάφορα για τους απολογισμούς που εμφανίζουν υπέρβαση ακόμη και των μεγαλύτερων προβλέψεων ελλειμμάτων.

Δεκαετίες τώρα συζητούμε για τη στρατιά υποαπασχολούμενων δημοσίων υπαλλήλων, για τις ελλειμματικές ΔΕΚΟ, το καταρρέον ασφαλιστικό σύστημα, για τις κλειστές αγορές, τα κλειστά επαγγέλματα και για τα τερατώδη προβλήματα που θέτει στην ανάπτυξη το θηρίο της γραφειοκρατίας και όμως ουδείς, με ελάχιστες εξαιρέσεις, έκανε κάτι για την πραγματική επίλυση των ζητημάτων αυτών.

Ακόμη και σήμερα, όπου η χώρα βρίσκεται με τη θηλιά στον λαιμό, υπάρχουν εκείνοι που επιθυμούν να μείνουν τα πράγματα ως έχουν.

Εκείνοι που υπεραμύνονται του μονοπωλίου της ΔΕΗ, εκείνοι που φωνάζουν κατά της απελευθέρωσης των επαγγελμάτων και των αγορών, εκείνοι που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η χώρα μπορεί να συνεχίσει να ζει με παραμύθια για "άσκηση κοινωνικής πολιτικής" όταν η τσέπη της είναι γεμάτη με τρύπες αντί με λεφτά.

Μην πάτε μακριά.

Κοιτάξτε γύρω σας και αναρωτηθείτε ποιοι αφήνουν την Αθήνα στο έλεος των απεργιακών κινητοποιήσεων των εργαζομένων στις συγκοινωνιακές ΔΕΚΟ και γιατί δεν λαμβάνουν τις απαραίτητες αποφάσεις για τον τερματισμό τους.

Αντίστοιχα, αναρωτηθείτε ποιος επιτρέπει στη διαβόητη ΟΣΥΠΑ να αψηφά, εν μέσω Χριστουγέννων, τις δικαστικές αποφάσεις βάσει των οποίων είναι παράνομες οι κινητοποιήσεις που έχει εξαγγείλει.

Κινητοποιήσεις οι οποίες μάλιστα σημειώνονται επειδή οι αερολιμενικοί αντιδρούν στη μετάταξη στην ΥΠΑ των πρώην εργαζομένων στην Ολυμπιακή, καθώς φοβούνται ότι θα χάσουν τον έλεγχο του "μαγαζιού τους"…

Μην πάτε μακριά. Κοιτάξτε γύρω σας και αποφασίστε.

Με μνημόνιο ή χωρίς μνημόνιο, ή εν τέλει με ευρώ ή χωρίς ευρώ, η χώρα πρέπει να πάει μπροστά και εάν δεν το πάρουμε εμείς απόφαση, τότε ποιος θα το πάρει;

[email protected]

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.