Κεντέρης – Κεντέρης!

Ξέρετε τι μου έμεινε περισσότερο απ’ αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες; Η ιαχή 80.000 θεατών το βράδυ της Πέμπτης ”Κεντέρης Κεντέρης”. Όχι γιατί ήθελαν να αποθεώσουν το ΄”λαβωμένο” είδωλό τους, αλλά διότι όλοι τους είχαν... ζαλίσει! Τύπος, ξένοι καλοθελητές, δήθεν τιμητές του αρχαίου πνεύματος και υποκριτές πάσης φύσεως.

Δημοσιεύθηκε: 30 Αυγούστου 2004 - 09:01

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Ξέρετε τι μου έμεινε περισσότερο απ’ αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες; Η ιαχή 80.000 θεατών το βράδυ της Πέμπτης: ”Κεντέρης Κεντέρης”. Όχι γιατί ήθελαν να αποθεώσουν το ΄”λαβωμένο” είδωλό τους, αλλά διότι όλοι τους είχαν... ζαλίσει! Τύπος, ξένοι καλοθελητές, δήθεν τιμητές του αρχαίου πνεύματος και υποκριτές πάσης φύσεως.

Από πολλούς η συγκεκριμένη ενέργεια χαρακτηρίστηκε αθλιότητα. Βλέποντάς την κανείς μεμονωμένα, μπορεί ίσως να οδηγηθεί σε μία ανάλογη τοποθέτηση. Μόνο που δεν είναι μεμονωμένη. Και για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, θα σας πούμε μία σειρά από άλλες αθλιότητες που προηγήθηκαν και οι οποίες δεν είχαν σχέση με τους 80.000 θεατές της 26ης Αυγούστου.

Αθλιότητα πρώτη: Επί δύο συνεχή έτη τα διεθνή μέσα ενημέρωσης μας αντιμετώπιζαν ως ιθαγενείς αφρικανικής χώρας. Έγραφαν με χαιρεκακία ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα ήταν μία σκέτη αποτυχία.

Πόσοι άραγε απ’ αυτούς τους τρισάθλιους έχουν ζητήσει δημόσια συγγνώμη; Έστω και εκ των υστέρων και παρά τη ζημία που έχουν ήδη προκαλέσει;

Αθλιότητα δεύτερη: Επί δύο συνεχή χρόνια μας τρέλαναν με τις κίτρινες και κόκκινες κάρτες. Σήμερα, η διαιτησία της ΔΟΕ αποδεικνύεται άδικη πέρα για πέρα. Έφτασαν στο σημείο να υποστηρίξουν ότι δεν θα ξαναδώσουν τη διοργάνωση σε μικρή χώρα!

Πόσοι απ΄ αυτούς τους κυρίους που έχουν αυτοανακηρυχθεί ”αθάνατοι” έχουν ζητήσει συγγνώμη για την αγενή και προκλητική συμπεριφορά τους;

Αθλιότητα τρίτη: Επί πολλούς μήνες μας πετροβολούσαν για τα μέτρα ασφάλειας. Μέχρι να μοιράσουμε τα δισεκατομμύρια στις δικές τους εταιρείες, πράγμα το οποίο δεν μας τιμά ιδιαίτερα. Πόσοι απ’ αυτούς τους κυρίους έχουν πει έστω κι ένα ευχαριστώ;

Αθλιότητα τέταρτη: Ακόμη κι όταν ξεκίνησαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, τα ξένα μέσα συνέχισαν να μας πετροβολούν για τα ”άδεια γήπεδα”. Το σύνολο των εισιτηρίων που κόπηκε ξεπερνά αυτό της Σεούλ, αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια για τα δικά τους μέτρα.

Μία ημέρα βρέθηκα στο Στάδιο μαζί με μία Γερμανίδα φίλη μου. Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι το στάδιο ήταν γεμάτο. Άλλα πράγματα άκουγε καθημερινά από τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης! Κόντεψε να μας βγάλει τρελούς. ”Αφού το λέει η γερμανική τηλεόραση, έτσι πρέπει να είναι” έλεγε, λες κι αυτό που βλέπαμε ήταν οφθαλμαπάτη.

Αθλιότητα πέμπτη: Οι μεγάλες χώρες δεν μπορούν να δεχτούν ότι αθλητές από άλλες χώρες είναι δυνατόν να κερδίσουν τους δικούς τους υπεραθλητές. Άρχισαν ήδη τα βρώμικα υπονοούμενα για τις δύο Ελληνίδες αθλήτριες του στίβου.

Τα ειρωνικά σχόλια. Ξεχνούν ότι οι δικοί τους υπεράνθρωποι έχουν καλύτερη εκκίνηση στους δρόμους ταχύτητας και από ένα αεριωθούμενο αεροσκάφος! Αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό για τα δικά τους δεδομένα.

Επειδή πρόκειται για τους δικούς τους ανθρώπους. Όταν χάνουν, οι άλλοι είναι ”μικρά κίτρινα ανθρωπάκια”, όπως είχε υποστηρίξει ο σχολιαστής αμερικανικού δικτύου στην Ολυμπιάδα της Σεούλ ή ντοπαρισμένοι, όπως υποστηρίζουν ή υπονοούν για τους Έλληνες αθλητές σήμερα.

Ο δικός τους εθνικισμός είναι αποδεκτός πέρα για πέρα, και μάλιστα από Έλληνες και ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Ο ελληνικός εθνικισμός είναι ”χουλιγκανισμός”!

Υπό αυτές τις συνθήκες ας μην αναρωτιούνται γιατί 80.000 άνθρωποι φώναζαν ρυθμικά το όνομα του Κώστα Κεντέρη τα βράδυ της 26ης Αυγούστου. Δεν ήταν τόσο ένα μήνυμα συμπαράστασης στο πληγωμένο τους είδωλο, όσο ένα ”άει σιχτίρ” στους πάσης φύσεως υποκριτές.

”Πόνεσε” είναι η αλήθεια αυτή η αντίδραση. Υπερβολική; Πιθανότατα. Μην απαιτείτε όμως κύριοι μία συγγνώμη από αυτούς τους 80.000 θεατές, πριν την απαιτήσετε νωρίτερα από όλους τους άλλους. Το προσωπικό πάρτι της κυρίας Γιάννας το έχουμε πληρώσει πανάκριβα.

Ο κόσμος αυτός, λοιπόν, απαιτούσε ένα ελάχιστο δείγμα σεβασμού. Για τα όσα προσπάθησε, για τα όσα πέτυχε, για τα όσα πρόσφερε, για τα όσα πλήρωσε και για τα όσα πρόκειται να πληρώσει. Ο λαός αυτός είναι φιλόξενος, φιλότιμος. Αλλά έχει και άποψη. Κι αυτό πονάει ίσως περισσότερο...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.