Γιώργο, πάρε τ’ όπλο σου…

Εάν απαιτείται ο Γ. Παπανδρέου να "επιστρατεύει" τον Γ. Πεταλωτή, ώστε να διαμηνύει στους υπουργούς του ότι αυτός είναι που δίνει τις εντολές, τότε η κυβέρνηση δεν χρειάζεται μόνο ανασχηματισμό…

Δημοσιεύθηκε: 2 Σεπτεμβρίου 2010 - 07:50

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Εάν πράγματι απαιτείται ο κ. Γ. Παπανδρέου να "επιστρατεύει" τον κ. Γ. Πεταλωτή ώστε να διαμηνύει -δημοσίως- στους υπουργούς του ότι αυτός είναι που δίνει τις εντολές, τότε είναι βέβαιο ότι η παρούσα κυβέρνηση δεν χρειάζεται μόνο ανασχηματισμό, αλλά πολύ περισσότερα…

Την ίδια ώρα που η χώρα βιώνει τις μελανότερες ώρες της στη διάρκεια των τελευταίων τριάντα ετών και οι κάτοικοί της στενάζουν υπό το βάρος της οικονομικής ύφεσης και της δημοσιονομικής προσαρμογής που επιχειρείται, είναι τουλάχιστον άτοπο η πολιτική σκηνή να αναλώνεται στη σεναριολογία περί υπουργών που δεν επιθυμούν να "μετακομίσουν" στην τοπική αυτοδιοίκηση ή που θέλουν να "ολοκληρώσουν το έργο τους", από τους θώκους που σήμερα κατέχουν.

Αντίστοιχα, είναι εξίσου δυσχερές να αντιληφθεί κανείς τους λόγους για τους οποίους η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το "πρόσωπο" που θα αναλάβει τον "συντονισμό" της κυβέρνησης, όταν είναι πρόδηλο ότι αυτή ήδη εμφανίζει στοιχεία διάλυσης και μειωμένης απόδοσης.

Η έξοδος από την κρίση απαιτεί αποφάσεις ταχείες και αποτελεσματικές.

Αποφάσεις και έργα που είναι αμφίβολο ότι μπορούν να λάβουν πολιτικοί, οι οποίοι κρίνουν ότι πρέπει πρώτα να "απολογηθούν" για τις προβλέψεις της πολιτικής που το μνημόνιο συνεπάγεται, αντί να επιδιώξουν την άμεση και πλήρη εφαρμογή του.

Η επιστροφή της Ελλάδας στις διεθνείς αγορές χρήματος θα καταστεί δυνατή όχι όποτε οι πολιτικοί μας το θελήσουν, αλλά όταν οι ίδιες οι αγορές πιστέψουν ότι είμαστε σε θέση να τιμήσουμε την υπόσχεσή μας απέναντί τους και να τους επιστρέψουμε το σύνολο των χρημάτων που μας δάνεισαν, στον συμφωνημένο χρόνο και τόκο.

Για να φθάσουν στην εκτίμηση αυτή, όμως, πρέπει πρώτα να δουν:

Ότι η Ελλάδα παρουσιάζει πρωτογενές πλεόνασμα και εξυπηρετεί το χρέος της χωρίς να το αυξάνει.

Ότι ο προϋπολογισμός εκτελείται ομαλά και εξυπηρετείται από αυξανόμενα έσοδα και πως η φοροδιαφυγή και η φοροαποφυγή είναι πλέον παρελθόν.

Ότι οι επιχειρήσεις του Δημοσίου έχουν πάψει να παράγουν ελλείμματα αντί έργου.

Ότι τα επαγγέλματα έχουν πλέον ανοίξει και υπάρχει πραγματικός ανταγωνισμός στο επίπεδο των τιμών και άρα μεγαλώνει η απασχόληση.

Ότι η κυβέρνηση κοιτά πρώτα να διαφυλάξει τις θέσεις εργασίας που παράγουν κέρδη και προσφέρουν ουσιαστικά στην οικονομία και όχι εκείνες που παράγουν ελλείμματα.

Ότι λαμβάνονται συγκεκριμένα μέτρα ώστε να μειωθεί η στρατιά των δημοσίων υπαλλήλων, τους οποίους οι λοιποί εργαζόμενοι καλούνται να πληρώνουν.

Και τέλος, ότι η παρούσα κυβέρνηση επιτέλους υλοποιεί τις προβλέψεις του μνημονίου όχι επειδή της το επέβαλαν οι "σκοτεινές δυνάμεις" της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, αλλά επειδή πράγματι πιστεύει ότι έτσι θα οδηγηθούμε σε ένα καλύτερο κράτος και σε μια καλύτερη οικονομία για όλους.

Αν δεν γίνουν αυτά και άλλα πολλά, είναι βέβαιο ότι οι έπαινοι της γερμανικής κυβέρνησης για την ελληνική οικονομία, διά στόματος Μέρκελ και Σόιμπλε, δεν θα σταθούν ικανοί να αντιστρέψουν τις αρνητικές πεποιθήσεις των αγορών για τη χώρα μας και στην εκπνοή του δανείου των 110 δισ. ευρώ θα χρειαστεί και ένα νέο, διάρκειας τριών έως πέντε ετών, ώστε να μπορέσει κάποτε η Ελλάδα να δανειστεί σε λογικές τιμές από την ανοιχτή αγορά.

Στο μεταξύ όμως, τα δεινά των κατοίκων της χώρας αυτής θα συνεχίζονται…

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.