Πονάει κεφάλι; Φυσικά και το κόβουμε!

Δημοσιεύθηκε: 20 Ιουλίου 2004 - 08:58

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Άρθρο 44 ή άρθρο 45 για τους νεόπτωχους της Σοφοκλέους; Η εμπειρία έχει δείξει ότι δεν υπάρχει δρόμος σωτηρίας για τους άσωτους!

Αντίθετα, με την πολιτική ”διασφάλισης των θέσεων εργασίας” νοθεύεται ο ανταγωνισμός και η κρίση επεκτείνεται και σε υγιείς εταιρείες του ίδιου κλάδου. Είναι από τις περιπτώσεις εκείνες που όταν πονάει το κεφάλι δεν παίρνει άλλη θεραπεία πέρα από το κόψιμό του...

Οι νεοδιοριζόμενοι τραπεζίτες των κρατικών τραπεζών διαθέτουν κοινή λογική κι αυτό είναι ελπιδοφόρο. Αυτό τουλάχιστον έχουν αποδείξει με τις μέχρι στιγμής κινήσεις τους. Φαίνεται να σκέπτονται ως εξής: ”Οι περιπτώσεις αυτές είναι χαμένες. Ποιος ο λόγος να τις κουβαλάμε στις αποσκευές μας και να τις χρεωθούμε στο μέλλον;”.

Δεν έχουν άδικο! Οι επιχειρηματικοί όμιλοι που οδηγήθηκαν στο χείλος της καταστροφής το έπαθαν για κάποιους συγκεκριμένους λόγους. Και τις συνθήκες αυτές τις δημιούργησαν άνθρωποι με τις αποφάσεις που έλαβαν κατά καιρούς.

Ποιο το όφελος, λοιπόν, να... χαθούν νέα κεφάλαια στις εταιρείες αυτές, αν η διοίκησή τους ασκείται από τους ίδιους ανθρώπους; Ούτε οι επιτροπείες σωτηρίας έχουν αποδείξει στο παρελθόν τη χρησιμότητά τους.

Οι εργαζόμενοι έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν και να διεκδικούν τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας τους. Κι οι πολιτικοί βρίσκουν μία μοναδική ευκαιρία να διεκδικήσουν ψήφους και σφαίρες επιρροής. Αυτός είναι και ο κίνδυνος στην προκειμένη περίπτωση.

Να δοθεί νέα παράταση στο σίριαλ κάτω από τον φόβο των διαδηλώσεων χιλιάδων απολυμένων, και μάλιστα στην περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων.

Οι μέτοχοι των τραπεζών έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν, αλλά και να πιέσουν έτσι ώστε οι διοικήσεις τους να μην υποχωρήσουν στις πιέσεις.

Είναι σωστό να στέλνουμε τους αποτυχημένους στην κρεμάλα; Αν είχαμε ένα διαφορετικό πτωχευτικό δίκαιο θα λέγαμε άλλα πράγματα. Αλλά όπως έχουν τα πράγματα, δεν υπάρχει άλλη λύση...

Θανάσης Μαυρίδης

(προσωρινά διαμένων εν Κυπαρίσσι Λακωνίας)

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.