Μπαρόζο κατά Μέρκελ, σημειώσατε "Χ"

Ο κ. Μπαρόζο ίσως πράττει άριστα όταν τα "ψέλνει" σε Γερμανούς πολιτικούς καυτηριάζοντας την κωλυσιεργία τους στην αντιμετώπιση της κρίσης της ευρωζώνης. Έχουν όμως και οι Γερμανοί το δίκιο τους…

Δημοσιεύθηκε: 25 Μαΐου 2010 - 07:53

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ο φίλτατος κ. Χ. Μπαρόζο ίσως πράττει άριστα όταν τα "ψέλνει" στους Γερμανούς πολιτικούς και δη τους κυβερνώντες, καυτηριάζοντας την κωλυσιεργία που αυτοί επέδειξαν στην αντιμετώπιση της κρίσης χρέους της ευρωζώνης, η οποία ξέσπασε με αφορμή την Ελλάδα.

Η κωλυσιεργία αυτή, όπως όλοι γνωρίζουμε, βρέθηκε στο επίκεντρο της αμφισβήτησης που επιφύλαξαν και συνεχίζουν να έχουν έναντι του ευρώ οι αγορές, οδηγώντας το ευρωπαϊκό νόμισμα με "βήμα ταχύ" προς την απόλυτη ισοτιμία του 1 προς 1 έναντι του αμερικανικού δολαρίου, περί το τέλος του έτους ή την αρχή του επόμενου.

Μια πορεία που δεν αναμένεται να αναχαιτιστεί ακόμη και υπό το φως του δυσθεώρητου χρέους ύψους άνω των 12 τρισ. δολ. και ελλείμματος 1,6 τρισ. δολ. που είχαν το 2009 οι ΗΠΑ και ακόμη 1,3 τρισ. δολ. που προβλέπεται να έχουν φέτος, διαμορφώνοντας τη σχέση δημοσιονομικού ελλείμματος προς ΑΕΠ πιο κοντά στο ελληνικό "αντίστοιχο" του 13,6%, παρά στον μέσο όρο της ευρωζώνης, ο οποίος ακόμη και σήμερα δεν υπερβαίνει το 6,6%.

Βέβαια, ίσως πείτε, τα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής που προωθούνται στην ευρωζώνη αναμένεται να την οδηγήσουν σε ύφεση, ενώ οι ΗΠΑ οδεύουν προς την οδό της ανάπτυξης, και ασφαλώς θα έχετε δίκιο…

Όμως, αυτό που "τεστάρουν" σήμερα οι αγορές είναι εν πολλοίς η δυνατότητα των κρατών να αποπληρώσουν τα χρέη τους. Κάτι που δεν αφορά μόνο στα οικονομικά μεγέθη αλλά και στην ικανότητά τους να πείσουν ότι είναι άμεσα πρόθυμα να το πράξουν.

Και εδώ επιστρέφουμε στον φίλτατο κ. Μπαρόζο και στην κριτική του προς τους Γερμανούς, οι οποίοι προφανώς δεν "επέτρεψαν" στην ευρωζώνη να φανεί πειστική ευθύς εξαρχής…

Όμως, αφού έχει περάσει το πρώτο κύμα της "μπόρας", ίσως αξίζει τον κόπο να κάνουμε "ένα βήμα πίσω" και να δούμε λίγο την άλλη πλευρά του νομίσματος.

Έπειτα από έναν πραγματικό πακτωλό κυρίως γερμανικών χρημάτων, που εισέρρευσαν στη χώρα μας μέσω των πακέτων Σαντέρ, Ντελόρ, του Γ΄ ΚΠΣ και του ΕΣΠΑ, με στόχο τη σύγκλιση της Ελλάδας με τον μέσο κοινοτικό όρο, από πλευράς διαβίωσης των κατοίκων της, υποδομών, εκπαίδευσης, νοσηλείας και σειράς άλλων παραμέτρων, εμείς τι ακριβώς "προσφέραμε";

Η Ελλάδα είναι σήμερα μια χώρα η οποία:

Πρώτον, δεν γνωρίζει ακριβώς πόσους απασχολεί στον δημόσιο τομέα και "υπόσχεται" ότι θα το ανακαλύψει μέσω της Ενιαίας Αρχής πληρωμών που θα δημιουργήσει…

Δεύτερον, δεν γνωρίζει τι παράγει και πόσα έσοδα δικαιούται να εισπράξει ως φόρο από αυτήν την παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών, κάτι που επιβεβαίωσε μόλις πρόσφατα ο φίλτατος Γ.Γ. του ΥΠΟΙΚ κ. Δ. Γεωργακόπουλος, μιλώντας για σχέση παραοικονομίας προς ΑΕΠ στο επίπεδο του 40%...

Τρίτον, δεν γνωρίζει καν πόσα ή ποια ακίνητα έχει στην ιδιοκτησία της και τώρα ξεκινά τη διαδικασία απογραφής τους.

Τέταρτον, το ασφαλιστικό της σύστημα οδεύει σε πλήρη κατάρρευση και πρέπει να αναμορφωθεί εκ βάθρων.

Πέμπτον, η οικονομία της περιστρέφεται πέριξ του δημόσιου τομέα και ακόμη αναμένει την περίφημη "απελευθέρωση" των αγορών…

Και άλλα πολλά, με κυριότερα εξ αυτών τη διαφθορά και την αδιαφάνεια…

Όμως, αυτό που γνώριζε καλά έως τώρα ήταν να δανείζεται, γεγονός που καταδεικνύει το δυσθεώρητο για τα δεδομένα της οικονομίας της χρέους που υπερβαίνει τα 300 δισ. ευρώ…

Άρα, έχουν ή δεν έχουν μια σταγόνα δίκαιου οι "φίλοι' μας οι Γερμανοί όταν επί μήνες δίσταζαν, ακόμη και στο πλαίσιο της εγχώριας πολιτικής τους αντιπαράθεσης, να μας βροντοφωνάξουν "ναι, θα σας δανείσουμε αρκετές δεκάδες δισ. ευρώ για να 'βγείτε καθαροί'";

Βέβαια, η "ατυχία" τους είναι ότι μοιράζονται το ίδιο νόμισμα με εμάς…

Ας πρόσεχαν…

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.